"Bu yalnız adam yolları adımlarken, tek başına, dostsuz, arkadaşsız, sevgilisiz kenti kucaklarken, ne düşünür, neler tasarlar, hangi hüzünler onu bunaltır, hangi arzular peşinden gelir, hangi toplumsal travmalar kafasını meşgul eder, hangi felsefi düşüncelere dalar, hangi anılar canını sıkar ya da birdenbire canlanmasına yol açar? En nihayetinde bu adam bu kenti neden “amaçsızca” adımlar, neden insanlardan o kadar uzak ama ruhsal olarak onlarla hep haşır neşirdir, onlardan uzak dursa da aslında hiç kopamamı

"Durun durun, hemen gitmeyin, bunlar daha fragman. Çünkü “insan devasa ve minnacık bir şey; korkunç ve hayranlık verici…” Ne salt iyi ne salt kötü. Ucu açık bir yol o… Nedendir bilmem, şimdi iç odalardan gelen sesler daha mutedil. Ama güneş hâlâ diplomatik! Şu sonbahar gününde bunu iyiye mi yormalı kötüye mi? İşte ucu açık bir soru daha..."

Bir ara dalmışım. Rüyamda kendimi koyun olarak görüyorum. İleride bir yerde büyükçe bir koyun sürüsü var. Ama ben sürüden biraz uzaktayım. Yine cüssesi daha iri bir koyun çoban olarak beni onlara yetişmeye zorluyor. Ben direniyorum. “Hayır, hayır o kilimin bir deseni olmak istemiyorum” diye uyanıyorum. Tam bir kâbus! Rüyamdaki koyun ile dilimdeki kilim sözcüğünün ilişkisini kurmaya çalışıyorum. Gördüğüm kâbusu kendimce şöyle analiz ediyorum: Toplum belli desenleri olan bir kilim, ben ona desen olmayı kabul

Aşk, kendisi üstüne düşünmeye başladıktan sonra, insanın asırlardır en çok konuştuğu, yazdığı konular arasında kuşkusuz ilk sırayı almıştır hep. İnsanın kiminle yaşayacağı, yaşamak istediği söz konusu olunca, üstüne konuşması, düşünmesi ve yazması kadar doğal olan ne var? Üstelik farklı gerçekliklerin ürünü olan iki kişi arasındaki ilişki söz konusu olunca, bu ilişkinin dallanıp budaklanan, karmaşık bir olgu haline gelen yapısı üstüne düşünmek kaçınılmaz oluyor. Hele de kendi seçmediği bir kültürün, yaşantı

vitrinlerinin hep uzağında kaldım derken ne demek istiyor Ali Rıza Gelirli? Bu bir serzeniş mi, yoksa filozofça bir durum saptaması mı? Sakın, düşüncenin kendisine değil de, yarattığı etkiye önem verenlere üstü kapalı bir eleştiri olmasın? Bence, şeylerin iç yüzünü araştırmaya kendinizi verirseniz, kaçınılmaz olarak parlak sahne ışıklarından uzak kalırsınız, tercih sizin demek istiyor. Ali Rıza Gelirli, gönüllü olarak böyle bir sürgünü, çileli yolu seçmiş düşünürlerimizden biri. Onu okurken, büyükçe bir at

Ali Rıza Gelirli, yine rahat durmamış, daha doğrusu düşünmeden duramamış, düşüncelerini sözcükleriyle yazıya döküvermiş. Aşktan vejetaryenliğe, ahlâktan vicdana, doğan uygarlığa, anayasadan yasaların anlamına, iktidardan bireye, klişelerden insanın özüne, şiirden evrenin anlamına, demokrasiden milliyetçiliğe, tek başınalıktan toplumsallığa, başkaldırıdan Gezi'ye, anneler gününden sevgililer gününe, fetihten özgürlüğe vb. akla gelebilecek, hayatlarımızı sarmalayan neredeyse her konuyu kurcalamış. Kurcalamı

Kendi Boşluğunda adlı dosyada yer alan şiirler, iyi bir çalışma olmuş duygusu yarattı bende. Ali Rıza'nın şiirlerini daha önce de görmüştüm ve çarpıcı dizelerle karşılaşmıştım. Bu kitabındaysa, şiirlerin tamamında bir bütünlük göeebiliyorum. Tematik olarak da bütünlük var teknik olarak da. Bir yalınlığı derinleştirme çabası görüyorum ve bu, benim şiirde önem verdiğim bir yerdir. Felsefi bir alanın içinde deviniyor şiirler ama felsefeyi doğrudan dayatmıyor; dizginler şiirin elinde Çarpıcı dizelere sıra gelin

İnsan soyu kurmuş olduğu sistemle düzenli olarak doğayı yok ediyor, öldürüyor veya emrine alıyor ve gezegenin kendisinin yenilenmesine ya da onunla karşılıklı/eşit bir ilişkiye girmesine izin vermiyor. İnsan, tamamen teknolojik bir sistem için, her şeyin makineleşmesi ideali için doğayla krizi göze alabiliyor. Peki, bizler hizmetçi mekanizmalar veya teknolojinin sayborg uşaklarının daha fazlası olmak istiyor muyuz? Şayet istemiyorsak, o zaman onun üzerimizdeki tahakkümünün farkına varmamız ve özgür yaşam bi

Modernizmin iyice bayağılaştırılmış ve popülerleştirilmiş bir çağlar tanımı vardı, hepimize ortaokullarda öğretilen: İlk çağ, orta çağ, yeni çağ, yakın çağ. İlk çağla orta çağa aklım ererdi de, yeni çağla yakın çağ arasındaki farklı bir türlü anlayamazdım. Bugüne kadar da anlayabilmiş değilimdir. O karmaşık ve belki öğretmenlerimizin bile tam izah edemediği çağlar tanımından bugün bana kalan, çağ denen şeyin insanlık tarihinde büyük bir değişimi ve yepyeni bir dönemi ifade ettiğidir. Elbette gerçek hayatt

bağırıyor güneş eskisi kadar kocaman değil gölgem kaçıyorum akreplerin saldırısından yakışıklı olacağım bu gece ilişki kuracağım hiçlikler manzumesiyle binlerce düş oyunu tüm kurgularım hayallerim kum torbasına gizlenmiş ser verdim sırrım tebdil kıyafet kimseden medet umulmuyor gönül sulandırmaya gelmiyor şu sıralar dönüyor aklımın pervanesi mecazi anlamlarla dans ediyorum durmadan mesafeli bir seyirci gibi

üketimin medya ve popüler kültür aracılığıyla körüklenmesinin karşısında insanın özgürleşme bilinci yaşamsal bir değer olarak karşımıza çıkmaktadır. Gelirli bütün bu değerlendirmeleri bir özgürleşme alanı olarak kentle ve yerel yönetimlerle ilişkili olarak da yapmaktadır. Ayrıcalıklı hiyerarşik yapının beslenmesi, mülkiyetçi temelde kentlerin inşa edilmesi yazara göre iktidarların kendi pazarlarını yaratmaktan başka bir anlam taşımamaktadır. Gelirli'nin özgürleşmeyi iktidar, liberal demokrasi ve küreselleşm

İçinde yaşadığımız toplumun kültürel yapılanmasına baktığımızda kitlesellik, popülerlik, enformasyon ve tüketim gibi kavramlarda odaklanan popüler/ kitle kültürünün asıl işlevinin çeşitli manipülasyonlarla tahakküm yaratmak olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Popüler/ kitle kültürü egemen ideolojinin olduğu kadar ekonomik iktidarın; tüketim ideolojisinin temel amaçlarına hizmet eder. Kültür sektörünün sürekli olarak ticarileşmesi ve yeni iletişim teknolojisinde de buna paralel gelişmelerin görülmesi; insanl

Maddenin bir biçimdeki örgütlenişi, insan olma şansını/koşulunu/şartını ortaya çıkarabilmek, onu güven altına alabilmek için, belki de milyonlarca kez yeni başlangıçlar yapmak zorunda kaldı. Çoğu başarısızlığa uğradı, pek azı var oluşun bu yeni ve daha yüksek basamağına ulaştı. İnsan gerçi, belki de bir milyon yıldan beri bu gezegende var ola geldi. Ama bu zamanın büyük kısmında insandan öte hayvandı. Onun kültür tarihi, kültür ile barbarlık, sevgi ve şiddet, kardeşlik ve kölelik arasında tüyler ürpertici i