Mehmet Zaman Saçlıoğlu, ‘Yaz Evi’ndeki yedi öyküsüyle önce “yayımlanmamış dosya” dalında 1993 Yunus Nadi Öykü Ödülü’nü, kitap çıktıktan sonra da 1994 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazanmıştı. “Saçlıoğlu, bir kültür birikiminden güç aldığı belli olan hikâyelerinde, alışılmış hikâye’nin sınırlarını zorluyor; zaman zaman gizemli, zaman zaman “humour”a dayanan hikâyelerinde hep yeninin ardında: yeni benzetmeler buluyor, yeni ruhsal durumlar yaratıyor; sıra dışı olayları, durumları seviyor, bunları sıra dışı bir

Sözcükleri gezdiren, onları gökte işleyen Rüzgâr’ı önceleri birden çok sandılar ve farklı adlar taktılar. Lodos, Poyraz, Karayel, Yıldız vb... Aslında bu adlar yalnızca Şiir’dir. İnsan bunu yine geçmişte bulacak. Her şeyi kendine göre adlandıran İnsan, Rüzgâr’ın kendi dışında adsız (çıplak) gezdiğini bilir ama kabullenmek istemez. Bu yüzden yeni bir şey görür görmez bir ad koyar; adlandırdığına sahip olduğunu sanır.“Yazdıklarımızın Zaman’a dayanması, Rüzgâr’a dayanmasıyla aynıdır... diyor yazar. Sanki öykül

"Bu Kitaptaki öykülerin bazıları dış etkenlerin henüz çok güçlü olduğu zamanlara yazıldı. Bilinçaltımın ve bilincimin hızlı, tepkisel patlamalarından oluştu. Kars`ta bir heykel yıkıldı, içimdeki direnç çöktü. Eski tren yayları söküldü, çevrelerindeki bahçeler gibi sessiz ıssız kaldım. Gezi Parkı`nda dostlukla birleşmiş insanlara saldırıldı, tüm resimli roman kahramanlarım canlandı. Bir sarhoş , yavru bir köpeği denize attı, ben sarhoşu atamadım. Gecenin geç bir vakinde kapımın önüne sığınmış kediye biber ga

Zaman, kendini saatin ön yüzünde ne kadar gösterir? Orada akan zaman mıdır yoksa zamanın bir soyutlaması mı? Hiçbir zaman biriminin olmadığı, belirsiz bir rüzgârın tozları biriktirdiği, ışığın duvar boyasını soldurduğu, belki küçük bir örümceğin kendisine dünya kurduğu bir yerdir saatin arka yüzü. Gürültüsünü sadece sezebileceğimiz bir nehir gibi değişken hızlarda akar orada zaman. Saatin ön yüzünde guguk diyen bir kuş, saniye sektirmemeye çalışarak koşuştursa da, zamanı herkes için ortak ve anlaşılabili

Eski bir söylence, Tanrı´nın otuz altı iyi insanın yüzü suyu hürmetine dünyayı yok etmekten vazgeçtiğini anlatır. Bu bir masaldır ama, dünyanın yaşanabilir bir yer olmayı erdemler sayesinde sürdürdüğü, gerçektir. Doğruluk, adalet, merhamet, iyilik, vefa, incelik, çalışkanlık, özveri gibi değerlerle karşılaştığımızda gözümüzün ışıyıp, içimizin ısınması, unutmaya başladığımız insani özümüzle karşılaştığımızı fark etmemizden kaynaklanıyor olmasın sakın? Ya bu değerlerin hepsini birden bir insanda bulmak? İşt

Mehmet Zaman Saçlıoğlu'nun öykü dünyasıyla yeni tanışacak okurlarımız için hazırlanan bu seçkide, yazarın, Yaz Evi, Beş Ada, Rüzgâr Geri Getirirse, Sur ve Gölge ve Bir Gün kitaplarından derlediğimiz on dört öyküsü yer alıyor. Yunus Nadi, Sait Faik ve Haldun Taner gibi prestijli öykü ödüllerine layık görülen ve Dil Derneği onur ödülü alan Saçlıoğlu, kullandığı yalın dili, güçlü kurgusu, kimi zaman alaycı, kimi zaman baştan çıkartıcı karakterleriyle özgün bir öykücümüz.

Gencecik oğlu elinden alınan bir babanın yıllarca beklediği adaleti hukuk sistemi sağlayamazsa ve bir gün oğlunu öldürten kişi o babanın eline düşerse ne olur? İntikam duygusunun karşısında insani değerlerin gücü nedir? Ya bu intikam duygusu bir başka büyük acıyı doğurursa, vicdan kendini nasıl cezalandırır?.. Mehmet Zaman Saçlıoğlu, General Uçtuda Köy Enstitülü bir öğretmenin ve ailesinin askeri darbeyle aldıkları yaraları, yaşamı kutsal bilen insanların bile intikam duygularıyla nasıl değişebileceklerini,

Kader Yıldızı, günümüzden iki bin yıl önce Anadolu'da başlayan, tarihlenemeyen çok uzak bir gelecekte devam eden fantastik bir uzay macerası. Bilimin ve kehanetin iç içe olduğu zamanlardan gelmiş bir büyük astronom Hipparkhos... Ve çok uzaktaki nesnelerin iç seslerini duyabilen, günümüzden bir genç, Can... Kahramanlarımız kendi zamanlarındaki bilgilerin çok ilerisine bir anda geçerlerse ne olur? Bir uzun yolculuğun zorunlu konukları olarak yaşayacakları şaşırtıcı ilişkiler, çelişkiler... Evrenin başlangıcın

Güçlü kurgusu ve diliyle Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Yaz Evi´nde bizi on bir değişik öyküde gezdiriyor. Brandenburg´un Dört Atlısı´nda; "Eskimiş zamanları, yitirilmiş yolları, unutulan başarıları satıyorum" diye bağırarak tezgahına dizdiği saat, pusula ve madalyaları pazarlayan satıcının ağzından toplumsal algının göreceliğini dile getirirken, Yalanın İki Yüzü´nde, tuzaklarla oluşan bir aşk üçgeniyle, insan hallerini, aşkı tazeleyeceği umulan kıskançlığı, aldatma ve aldatılmayı ele alıyor. Öykülerin hiçbiri diğ

Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Kumkapıyı, Modayı ve Antakyayı sahne olarak seçtiği bu kitabında; gizemli, fantastik öğelerle sarmalanmış bir dünya yaratırken, insanı derinden sarsan karakterleriyle birbirine ilmeklenmiş şaşırtıcı ilişkiler kuruyor, insani durumlara dönük yoğun katmanlar oluşturuyor. Saçlıoğlunun bu öykülerini okurken surlar ve gölgelerle örülü dünyamızın biz ölümlülere biçilmiş yazgısıyla yüzleşecek, III. Selimin musikisinden Daphnenin öyküsüne, Surun çağrışımlarından rastlantı ve yazgı kavramları

Keçiden, sayılardan, yıldızlardan söz ederken insana odaklanan bu kitapta, zaman içinde değişen ve değişmeyen yanlarımız, tutkularımız, korkularımız, aşklarımız, yaptığımız kötülükler ve iyilikler bir keçinin öyküsünde, fantastik, yalın ve sıcak bir dille, kışkırtıcı imgelerle anlatılıyor. Mehmet Zaman Saçlıoğlu'nun, sanatla felsefe, keçiyle insan, varlıkla yokluk, bedenle bilinç, geçmişle gelecek arasında gezinen düşüncesi, okuru düşle gerçek arası bir atmosferde, kendi varlığı üzerine düşünmeye yöneltiyor

?Fırat'ın sularında boğulan Gönül... Urfa'nın orta yerinde babasının bıçak darbeleriyle ölen kız çocuğu Sevgi... Kısas köyünde traktörün altına atılan Rabia... Mardin'de, ?namus' adına karnında 5 aylık bebeği, recm edilerek, yani taşlanarak öldürülen Şemse... Aile meclisi kararıyla Bitlis'ten İstanbul'a varan ölüm fermanını yüklenmiş Güldünya... Sabah akşam şiddet gördüğü kocasından korunmak için yaptığı başvurulara yanıt alamayan ve mosmor gözleriyle ölümünden sonra bile ülke gerçeklerini anımsatan Ayşe Pa

"İki suyun arasındaki zaman aralığı düşündürsü beni..." Bu cümle, aslında Saraçoğlu´nun tüm öykülerini açan bir anahtar gibi. Zaman ve yaşattıkları ya da yaştmadıkları. Zamanla törpülenişimiz, zamandan edinimlerimiz. Artık geçmiş zamanda kalanları o geçmişteki hayalleriyle, çoğu kez boşuna bir çabayla, bugünde var etmeye yönelik bütün o acınası girişimler. "Yazdıklarımızın Zaman´a dayanması, Rüzgâr´a dayanmasıyla aynıdır..." diyor yazar.

"Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Beş Ada´da alışılagelen öykü kitaplarından farklı bir toplamla çıkıyor okur karşısına. Her biri tek başına varolma, yaşama gücüne sahip öyküler, yan yana geldiğinde ayrı bir bütünlüğü ve boyutu sergiliyor. Okuduğunuzda bunun bir rastlantı değil, yazarın seçimi olduğunu göreceksiniz. Biri, kitabın başında, öbürü sonunda yer alan, sanatsal yaratı ve bilimsel arayışa ilişkin iki masal, kocaman bir parantezin iki ucu sanki." -Nursel Duruel

"Şiir, bir yazarın dil duyarlığını turnusol kağıdı gibi ortaya çıkarır. Aslında öykü ve roman da öyle. Şiirde fazladan kullanılmış ya da yerine oturmamış bir sözcük varsa kendini hemen belli eder. Okuyucu bunu anlıyor da yazan anlamıyorsa, okuyucu yazandan daha çok şairdir diyebilirimç Çünkü şiir, şiirden çıktıktan sonra okuyucuda süren, hatta onda gelişen bir metindir."