Ali’nin aklına bir kelime takılmıştı. “Ben” ne demekti? Okuldan eve giderken yolda karşılaştığı herkese bunu sormaya karar

Gıcık Kırmızı eve geldiğinden beri Azra’nın keyfi yerinde değildi. Akrabaları yetmezmiş gibi bütün komşular Gıcık Kırmızı’yı görmeye geldi.

“Bütün çocuklar, aynı anda zıplasa dünyada bir titreşim yaratabilirler mi acaba?” diye düşündü bir çocuk ve “Günaydın!” dedi öteki çocuğa.

“Bugün ne yapsam harika bir gün olur?” diye düşündü Kikiro. İçinde mecburiyetler olmayan günleri seviyordu. Bugün de o günlerden biriydi. Ama ne yapmak istediğine bir türlü karar veremedi.

Plastik çiçek Açi’nin en büyük hayali, gerçek bir çiçek olmaktı. Çünkü o, mevsimlerin değişken hallerini hissetmek istiyordu. En çok da toprağın tadını merak ediyordu?

Maya, kazaktan sökülen bir ip gibi söküldü ülkesinin topraklarından. Yol boyunca geçtiği şehirlerin ve ülkelerin farklı bir kokusu olduğunu düşündü. Ama hiçbiri, doğduğu şehrin eski günleri kadar güzel kokmuyordu.

Çizgi film izlerken masanın altında bir böcek gören İnci, çok korktu. Adının Ceki olduğunu öğrendiği böcek, ilginç bir böcekti. Söyledikleri İnci’nin kafasını karıştırdı.

Kanguru Kuan’ı özel kılan şey farklılığıydı. Ama onu her zaman seven ve ona yardımcı olan Mavi Gölge vardı. Bir gün canı çok sıkılan Kuan, ormanda dolaşmaya karar verdi.

Üçgen Köy’de her şey üçgen şeklindeydi. Üçgen köylüler bu üçgen hayattan çok memnundu. Hepsi huzurlu ve mutluydu. Fakat bir gün bir şey oldu. Köyde bir canavar görüldüğü duyuldu.

yürüdükçe yüzleri maskeli insanlar çıktı karşıma sokak köpeklerini jurnalleyen monologlar çıktı yolun karşı tarafı çiftlere ayrılmış bando cümbüşü bu tarafı fi tarihinden yazgılı, serkeş başım gözüm üstüne bir tohumu bahar düşünden uyandıracak

Görülmemiş rüyalar toplarım Kuş sesleri katarım İçlerine. Niye mi? Keyfimin Kahyası Öyle buyurur. Gıdıklandıkça kalbim Şiir yazarım Tatil ederim aklımı Kimi zaman Kalbine buyruktur Buyruklu yıldızlar.

Halime Yıldız'ın genç okurlara yönelik deneme kitabı Kertenkelime, bilgiyi anılarla, anıları tarihle, tarihi de fikirlerle harmanlayarak okuyucusunu renkli bir zihinsel gezintiye çıkarıyor. Genç okurların deneme türüyle tanışması için bu kitap biçilmiş kaftan. İnsan kitabın adını görür görmez sormadan edemiyor doğrusu: Nedir bu "kertenkelime"? Bir kertenkele ile bir kelime nasıl bir iş birliğine girmiş olabilir acaba? Yerlerde sürünen kelimelerden mi söz ediyoruz; yoksa, şak! diye uzanıp da havadaki sineği

Yaşım küçük diye hiçbir şeyden anlamıyormuşum gibi davrananlara gıcık oluyorum. Büyüklerin beyni var da benim yok mu sanki? Hıh!.. Hem benim fikirlerim daha güzel. Uçurtmayla balık tuttukça aklım pırıl pırıl oluyor. Büyüklerde uçurtmayla balık tutsun bence. İki kere iki dört! Dört dörtlük bu yazılar dööört! Şşşt gelsene bir şey söyleyeceğim sana! Dudağının üstündeki susma çukurunu fark ettin mi? Hiroşima'da ne olmuş biliyor musun? Mavi balinanın dili bir fil kadar ağırmış duydun mu? Daha neler neler!

Kim gözlerini kapatıp hayal kurarsa, onun uçma ehliyeti olur, diyor bizim Doremi. Aslını isterseniz bunu denediğimi itiraf etmeliyim. Sonuç mu? Deneyin görün. Ayrıca gözlerimizi kapattığımızda kulaklarımızın algılama gücü artıyormuş. Valla ben söyleyenin yalancısıyım. Doremi Selami öyle dedi.

Halime Yıldız, Kertenkelime ile gençlerin düşünce salıncağında beyin fırtınası yapıyor. Kertenkelime, kendi kelime bilmecesinin yanında kimi zaman patatesi soframıza armağan eden halkın çığlığına kulak veriyor, kimi zaman bir köylünün krala kafa tutan sözlerine dikkat çekiyor. Okuyucu, kelimelerin yolculuk hikâyeleriyle teneffüse çıkıyor. Öz kardeş olur da öz arkadaş olmaz mı? Einstein'ı tanırsınız peki Zweistein kimdir? Takma dişlerin yerine eskiden ne takılırdı? İnsanlara hayvan diye hakaret etmek, hayva