Tam İkinci Dünya Savaşı yıllarında, Rumelihisarı sırtlarında, bir Amerikan kolejinde yatılı olmak. Ali H. Neyzi bu kitabında, evinden uzak kaldığı yılları, hem eğitim gördüğü hem de yaşamı tanıdığı ilk gençlik günlerini anlatıyor.

Neyzi, mektup biçimine soktuğu denemelerinde; tutku, aşk, sevgi ve bağımlılık konularını işlemektedir.

Tiyatro ile Gösteri arasında gelişen karşıtlık hiç de yeni bir şey değil. Bunun en çarpıcı örnekleri antik Yunan tiyatrosu ile Roma tiyatrolarında bulunur. Birincide söz önde gelirken, ikincide gösteri öne çıkmıştı. Benzer şekilde yirminci yüzyılın İngiliz tiyatro geleneği ile Amerika'nın görsel uygulamalarını karşılaştırdığımızda aynı karşıtlık karşımıza çıkmaktadır. İşte bu çalışmada bu karşıtlık ele alınıyor ve 'dram'dan 'gösteri'ye nasıl gelindiği araştırılıyor.

Lara Feneri (Çakıp Sönen Anılar), Ali H. Neyzi´nin Amerika´da eğitimini sürdüren torunu Nurunisa Neyzi´ye yazdığı e-postalardan oluştu. Çocukluğu ve ilk gençliği İstanbul´un artık resimlerde kalan köşklerinde geçmiş birinin heyecanıyla yaşanan bir hayatın öyküsü var bu anılarda. Kanlıca´da ıstakoz avı, tuluat kumpanyaları ve Kalamış yolunda kurulan deniz hamamları... Sanat ve edebiyat; sonra gurbete yapılan yolculuklar, Londra, Amsterdam günleri... Evlatlık ablalar, diş kirası, şaire Leyla Saz Hanımefendi´n

Neyzi, İstanbul´un değişik semtlerinde dolaştırdığı Işık eliyle İstanbul´un sosyal haritasını çizer gibidir. Varsıl semtlerden yoksullara, sanatçı çevrelerinden mazbut aile ocaklarına... Neyzi bununla da yetinmez, bir kadının ruhsal deformasyonunu en ince ayrıntısına dek çizer.

Bir kent gerillasının ne kadar gerçeğe benzese de hayal ürünü yaşamöyküsü. Mahir, Türkiye Cumhuriyeti´nin bir kuşağının tirajik yok oluşuna değişik bir tanıklıktır.

Ali H.Neyzi, Türk sigortacılık sektöründe bir değişimin hem habercisi hem sonucudur: Tatlısı Frenklerinin ve alaylıların egemenliğindeki daracık bir sektörün okullu ve dil bilen gençler elinde, dev bir sektöre dönüşmesi. Benim Sigortacılarım, sadece bu sektörün tarihiyle ilgilenenlerin değil, ülkemizin nerdeyse yarım yüzyıllık bir dönemde nasıl çehre değiştirdiğini görmek isteyen herkesin okuması gereken bir anı kitabıdır.

Köşk yaşamının ayrılmaz parçasıdır evlatlıklar. Pafe, bir evlatlığın ağzından yazılan bir romandır. Neyzi, evlatlıkları tanıyan son kuşağın bir üyesidir. Bu nedenle, Pafe için tümüyle gerçekçi bir metin denilebilir.

Ali H. Neyzi, doksanlı yılların sonuna doğru kendisini güneye sürgün eder, ama gönüllü olarak. Bu kitap bu sürgünün nedenlerini, gelişimini ve sonuçlarını öykülemektedir. Neyzi tapu sorunlarını, zilliyet oyunlarını ve güney illerinin insanlarıyla serüvenlerini bir dost meclisinde konuşur rahatlığıyla anlatmaktadır.

Neyzi, Alma Mater´in devamı sayılabilecek bu kitabında, kolej mezunu gençlerin yaşama atılma, yurt dışında eğitimlerini sürdürebilme, aynı zamanda okul arkadaşlarıyla ilişkilerini koparmama çabalarını öykülemektedir. Hemen hepsi gerçek, üstelik tanınmış kişilikler olan bu gençlerin mektupları, aslında önemli bir tarihsel tanıklık da içermektedir

Beyoğlu´na kravatsız çıkılmayan günler; Lebon ve Markiz pastaneleri; yirminci yüzyılın başlarında İstanbul sosyetesinde her yaptığı büyük ilgiyle izlenen güzel bir kadın: Alyoşa; "Ezan Tükçe mi okunsun, Arapça mı" tartışmaları; Bedros Reis, Bedri Rahmi Eyüboğlu´ nun halka açtığı atölyesinin şenlikli ortamı... Ali H. Neyzi Lara Feneri II´ de bu kez kendi kişisel tarihinde yer eden izlenimleri, anekdotları, zaman ve mekan sınırlaması olmadan paylaşıyor bizimle. Sadece Beyoğlu, İstanbul anıları yok bu kitapt

Ali H. Neyzi´nin İlhan Koman´a meşhur Akdeniz heykelini ısmarlayışı ve bu başyapıtın tamamlanma öyküsü; John Guest adında bir İngiliz´in vefa borcunu ödemek için Kurukavak Köyü´ne yaptırdığı çeşme; Ali Neyzi´nin Shakespeare´den yaptığı Titus Andronikus çevirisi ve Mina Urgan´la Moda´da geçirdiği güzel günün hikayes; Napoli´de bavullarını kaptırmamak için çıkan arbede sonucu hayatında ilk kez tevkif edilişi; "Kulis" Lokantasının nevi şahsına münhasır sahibi Mösyö Jorj, Kumkapı sahilinin Kör Agop´u; Halikarna

Alas Hatun, ünlü Dede Korkut öyküsünden esinlenilerek yazilmis bir manzum oyun. Oyunun anlatiminda kullanilmis olan koro ve oyunun üslubu klasik Yunan oyunlarini çagristiriyor. Alas Hatunun ana temasi olarak kadercilik seçilmis. Yardirektörün Esi, yazarin ögrenim gördügü Robert Kolej günlerine ait olaylardan ve gözlemlerinden yola çikarak yazdigi, konusu tiyatro üzerine olan bir oyun. Oyunda Istanbula yerlesmis yabanci ögretim görevlilerin yasami anlatiliyor. İçindeki Oyunlar: 1. Alas Hatun 2. Yardirektörü

x

Fevzi Seferoğlu Kendini havada bulduğunda canı pek sıkkındı, Fevzi Bey`in. Çevresinden bunalmış, tam patlayacak hale gelmişti. Hani, nasıl erler, çatt! diyecek, ortasından ikiye yarılacak. Hafakanlar basmış, ciğerleri sıkışmış, bunalmış. Genellikle, böyle durumlarda, hani, iç sıkıntısı sıcak hava şeklinde taa burnuna dek geldiğinde, Fevzi Bey önünde kim çıkarsa, yada kimi eline geçirirse, onu iyice paylar, azarlardı. Yani önüne gelenin bir kabahati olmasına hiç gerek yoktu. Sırıf Fevzi Bey`in karşısına gelm