Dedem der; Ay öte, yıl dolana, zamaneler kopup gele; Dağ otları tükene, diken kala; Tatlı dirlik tükene, dava ile savaş kala; Asıl beyler tükene, avam kala; Silintiler yıkıla, bir yerde oba ola; Derintiler yıkıla, bir yerde kentli ola; Bir kentte iki gühâ olsa, beş dahice daruğa ola; Onlar dahi birbirinin sözüne bitmeyeler; Ortalıkta bed nefs ile yalancının günü doğa; O günleri görmemişim ben, Dedem görmüş gibi söylerim; Yazı, kışı bilinmez yıllar ola; Kuvveti, gücü bilinmez eller ola; Yaylaklar kışlak ola,

Türk edebiyatının en renkli yaratmalarından olan destanlar, bireyin toplumda yer alma kaygısını ve toplumun da millet olma yolunda verdiği mücadeleyi dile getirir. Bu eserlerde; bireyden millete, sanatçıdan dinleyiciye uzanan bir yol çizilir. Çizilen bu çok renkli yolda; bireyin ve milletin dünyayı algılayış biçimi, değerleri, sevinçleri, acıları ve de başarıları anlatılır.