1453’te, Osmanlı Padişahı II. Mehmed, Anadolu’nun karşı yakasında Doğu Roma İmparatorluğu’nun başkenti İstanbul’u fethedip devleti imparatorluk seviyesine çıkarırken, aynı tarihte Anadolu’nun doğusundaki Diyarbekir’de kendisine bir rakip ortaya çıkıyordu. Önemsiz bir beylik olan Akkoyunluların başına bu tarihte Uzun Hasan geçmiş ve devletini Osmanlılarla rekabet edebilecek duruma getirmişti. Her iki hükümdarın temel hedefleri birbirleriyle çakışıyordu. Anadolu birliğini sağlamak için çalışan Osmanlı padişah

Osmanlı Devleti bir beldeyi fethettiğinde asayişi sağlamak için subaşı ve yargı işlerine bakmak üzere kadı tayin etmekteydi. Suruç idari birim olarak kaza statüsünde olduğuna göre yargı işlerine bakan bir kadının atanmış olduğu muhakkaktır. Zaten metin neşri yaptığımız defterlerde de merkezden gönderilen hükümler “Suruç kadısına” hitaben yazılmıştır. Buna göre yargı işlemlerinin görüldüğü mahkemelerde tutulan sicillerin olması gerekir. Fakat arşiv kayıtlarına bakıldığında Suruç Şer’iyye Sicilleri kaydı bulu