Sanderson'ın gençler ve her zaman genç kalanlar için kaleme aldığı bu orijinal ve çılgın roman, Artemis Fowl ve Talihsiz Serüvenler Dizisi'ni anımsatıyor. İçinde barındırdığı mizah öğeleri gençleri gülmekten kırığ geçirecek ve yetişkinler de bu komik kitabın sayfaları arasında kendileri için bırakılmış zekice göndermeler bulacaklar... Şeytani bir zekânın ürünü olan son sayfayı çevirdiğinizde, kendinizi bu yetenekli yazarın kaleminden çıkan başka şeyleri okumayı isterken bulacaksınız. Voya Dergisi Öksüz bi

Ulusların hükümdarları, Rand al'Thor'a katılmak veya Karanlık Varlık'ın zindanının mühürlerini kırma planını engellemek için Merrilor Meydanı'nda toplanır. Rand'ın planı deliliğinin bir işareti de olabilir, dünyanın son umudu da. Amyrlin Makamı Egwene, ilki olduğunu düşünmektedir. Andor'da, Trolloclar Caemlyn'i ele geçirir. Perrin Aybara kurt düşünde Katil'le savaşır. Ebou Dar'a yaklaşan Mat Cauthon, artık Seanchan İmparatoriçesi Fortuona olan karısı Tuon'u ziyaret etmeyi planlamaktadır. Tüm insanlık te

Son İmparatorluk'u yıkmak için Lord Hükümdar'ı öldürmek gerekliydi... Acaba bu bir hata mıydı? Dört bir yanı saran ölümcül sislerin, giderek artan kesif kül yağışlarının ve asla olmadığı kadar şiddetli bir şekilde yaşanan depremlerin yeniden ortaya çıkmasının ardından, Vin ve Elend Lord Hükümdar'ı öldürmenin iyi bir fikir olduğundan artık o kadar da emin değiller. Çok uzun zaman önce, dünyayı yaratan iki ana varlıktan biri olan Harap'a her şeyi yok etmesini mümkün kılacak nihai bir güç vadedilmişti. Oyuna g

Dünyanın üstüne çöken felaketin gökyüzünde belirmesinin üzerinden on yıl geçmişti. Sıradan insanlar değişmeye başlamış,süperkahramanları andıran Epiklere dönüşmüşlerdi.Ama Epikler halkın dostu değildiler. O muhteşem yeteneklerini,güç için kullanıp insanları sömürüyorlardı. Kimse Epiklerle savaşamazdı Asiler hariç. Asiler bir grupsıradan insandı ve hayatlarını Epiklerin zayıf noktalarını buluponları yok etmeye adamışlardı.David Asilere katılmak istiyordu. Çünkü Steelheartı istiyordu: yıllar öncebabasını öld

Renald Fanwar evinin verandasında oturmuş, iki sene önce torununun onun için karameşeden yaptığı sağlam sandalyeyi ısıtmaktaydı. Renald kuzeye bakıyordu. Siyah-gümüş bulutlara. Daha önce hiç böylesini görmemişti. Tüm kuzey ufkunu, gökyüzünün yükseklerine kadar kaplamışlardı. Kurşuni değildiler. Siyah ve gümüş rengiydiler. Gece yarısı bir yeraltı kilerinin olduğu kadar karanlık, gürleyen fırtına başları. Aralarında çarpıcı gümüş ışıklar parlıyordu; hiç ses çıkarmayan şimşekler. Hava yoğundu. Toz ve kir kokul

Parlayan Şövalyeler bir kez daha dayanmak zorunda. 2 Kadim yeminler en sonunda dillendirildi, sprenler geri döndü. Kayıp olanı arıyor herkes; korkarım ki bu arayış sonları olacak. Ama büyünün doğasında var bu. Ne de olsa harap ruhların, içine başka bir şeylerin yer edebileceği defoları olur. Bizzat yaradılışın gücü olan Dalgabağlamalar, harap bir ruhu tamir edebilecekleri gibi derinliklerine sızıp yaralarını da genişletebilirler. Rüzgârkoşucu, intikam ve onurun sınırları arasında dengelenmiş, mahvolmuş

Kötülük alt edildi; savaş ise henüz başlıyor. İmkânsızı başardılar ve acımasız iktidarı bin yıl boyunca devam eden Tanrı benzeri varlığı ortadan kaldırdılar. Bu toprakların en kudretli Sissoylusu hâline gelen Vin ve ona âşık olan genç, idealist bir soylu olan Elend Venture, şimdi yıkık bir imparatorluğun külleri üzerine sağlam, yeni bir toplum inşa etmek zorunda. Üç farklı ordunun kuşatması altında kaldıkları sırada, Vin ve Elend bu zorlu amaç için çalışmaya başlayalı çok kısa bir zaman olmuştu. Kuşatman

Yeni neslin en büyük fantastik yazarı olarak kabul edilen Brandon Sanderson anti-kahramanların destanını yazmaya devam ediyor. Asilerin bir Yüksek Epik öldürmesi imkansız derlerdi; ta ki David yenilmez, ölümsz ele geçirilemez Steelheart'ın sonunu getirene dek... Bu inanılmaz gelişmenin ardından David'in kafasında yeni sorular belirdi. Hem de büyük sorular... Ama yanıtları Newcago'da kimsede bulamıyordu. Manhattan'daki Yeni Babil ona bazı yanıtlar sunabilecek gibiydi. Yüksek Epik Regalia tarafından

ELANTRİS devasa, güzel, kelimenin tam anlamıyla parlak, güçlü büyülü yeteneklerini Arelon'un tüm insanlarının iyiliği için kullanan hayırsever varlıklarla doluydu. Ve bu tanrısal varlıkların her biri, Shaod'un gizemli dönüştürücü gücü onlara dokunmadan önce sıradan birer insandı. Ancak on yıl önce, hiçbir uyarı olmaksızın, büyü çöktü. Elantrianlar buruşuk, cılız, cüzzamlıya benzer yaratıklara dönüştü. ELANTRİS'in kendisi de karanlık, pislikle dolu ve döküntü haline geldi. Shaod artık bir lanetti. Arelon

Joel'un dünyası ikiye ayrılıyordu: Ritmatist olanlar ve olmayanlar. Ve o kesinlikle bir Ritmatist olmak istiyordu. Onlar çizgilere hayat verebiliyor, basit bir tebeşirle kendilerine muazzam bir savunma ya da muhteşem bir saldırı ortamı hazırlayabiliyorlardı. Üstelik vahşi tebeşir yaratıklara karşı tüm insanlığın kaderi de onların ellerindeydi! Armedius Akademisi'nin tebeşir ustasının oğlu Joel'unsa elinden gelen tek şey Ritmatistlerin bu büyülü dünyasını dışarıdan izlemekti. Ancak bir gün akademide işler de

Son Issızlık'tan önceki günlerin özlemini çekiyorum. Elçiler'in bizi terk etmesinden ve Parlayan Şövalyeler'in bize karşı dönmesinden önceki çağın. Dünyada hâlâ büyünün ve insanoğlunun kalbinde de onurun olduğu zamanın... Dünyayı ele geçirdik ve sonra da onu kaybettik. Görünüşe göre insan ruhu için hiçbir şey zaferin kendisinden daha zorlu değil. Yoksa o zafer, en başından beri bir aldatmacadan başka bir şey değil miydi? Onlar ne kadar zorlu savaşırsa, direnişimizin de o kadar güçlendiğini mi fark etti düşm

Son yaklaşıyor... Son Savaş başlamıştır. Karanlık Varlıkın zindanındaki mühürler tek tek kırılmaktadır. Desen çözülmektedir ve Gölgenin orduları Afetten çıkmaya başlamıştır. Güneş, Üçüncü Çağın üzerinde batmaktadır. Perrin Aybaranın bir süredir kaçmakta olduğu şeyler yeniden peşine düşmüştür: Beyazcüppeler, kurtlar ve lider olmanın getirdiği sorumluluklar... Aynı zamanda, görünmez bir düşman onun boynundaki ilmiği yavaş yavaş sıkmaktadır. Perrinin bunca şeye üstün gelmesi için gereken ipuçlarını kurt hakk

Ulusların hükümdarları, Rand alThora katılmak veya Karanlık Varlıkın zindanının mühürlerini kırma planını engellemek için Merrilor Meydanında toplanır. Randın planı deliliğinin bir işareti de olabilir, dünyanın son umudu da. Amyrlin Makamı Egwene, ilki olduğunu düşünmektedir. Andorda, Trolloclar Caemlyni ele geçirir. Perrin Aybara kurt düşünde Katille savaşır. Ebou Dara yaklaşan Mat Cauthon, artık Seanchan İmparatoriçesi Fortuona olan karısı Tuon'u ziyaret etmeyi planlamaktadır. Tüm insanlık tehlikededir

Son yaklaşıyor... Son Savaş başlamıştır. Karanlık Varlıkın zindanındaki mühürler tek tek kırılmaktadır. Desen çözülmektedir ve Gölgenin orduları Afetten çıkmaya başlamıştır. Güneş, Üçüncü Çağın üzerinde batmaktadır. Perrin Aybaranın bir süredir kaçmakta olduğu şeyler yeniden peşine düşmüştür: Beyazcüppeler, kurtlar ve lider olmanın getirdiği sorumluluklar... Aynı zamanda, görünmez bir düşman onun boynundaki ilmiği yavaş yavaş sıkmaktadır. Perrinin bunca şeye üstün gelmesi için gereken ipuçlarını kurt hakkı

ELANTRİS devasa, güzel, kelimenin tam anlamıyla parlak, güçlü büyülü yeteneklerini Arelonun tüm insanlarının iyiliği için kullanan hayırsever varlıklarla doluydu. Ve bu tanrısal varlıkların her biri, Shaodun gizemli dönüştürücü gücü onlara dokunmadan önce sıradan birer insandı. Ancak on yıl önce, hiçbir uyarı olmaksızın, büyü çöktü. Elantrianlar buruşuk, cılız, cüzzamlıya benzer yaratıklara dönüştü. ELANTRİSin kendisi de karanlık, pislikle dolu ve döküntü haline geldi. Shaod artık bir lanetti. Arelonun yeni

Renald Fanwar evinin verandasında oturmuş, iki sene önce torununun onun için karameşeden yaptığı sağlam sandalyeyi ısıtmaktaydı. Renald kuzeye bakıyordu. Siyah-gümüş bulutlara. Daha önce hiç böylesini görmemişti. Tüm kuzey ufkunu, gökyüzünün yükseklerine kadar kaplamışlardı. Kurşuni değildiler. Siyah ve gümüş rengiydiler. Gece yarısı bir yeraltı kilerinin olduğu kadar karanlık, gürleyen fırtına başları. Aralarında çarpıcı gümüş ışıklar parlıyordu; hiç ses çıkarmayan şimşekler. Hava yoğundu. Toz ve kir kokul