Sinemanın da bir tarihi var. Bu tarihi her aktarma, anlatma çabası gerçekte akıp giden olayların nesnelliğine anlatıcının öznelliğini katar. Sinemanın Dünü bu bakış açısını benimseyen biri tarafından yazıldı, dolayısıyla sinemanın tarihini değil dününü anlatıyor. Sinemanın tarihi film arşivlerinde duruyor, diğer “tarih”lerde bulunmayan bu ayrıcalığıyla sinemanın dünü istenildiği zaman izlenebilir. Yalçın Yusufoğlu sinemanın dününe tanıklık etmek isteyeceklere sinemanın loşluğunda yol gösterici oluyor. Kendi

"Küreselleşme, acaba sadece emperyalizmin allanıp pullanmış, piyasaya yeniden sürülmüş biçimi mi, yoksa emperyalizmin son aşaması mı? İki buçuk bloklu dünya sisteminin çökmesiyle birlikte, bir ara dönemden sonra dünyayı yeniden biçimlendirme, tek merkezli bir dünyaya dönüştürme projesinin mi adı? Dünya Savaşları farklı emperyalist grupların paşlaşım kavgasının bir biçimi, bir sonucu idi..."