“Öteki” nedir?“Ben olmayan…”“Biz olmayan…”“Diğeri işte, arkadaki, yandaki, üstteki…”“Aynanın ardındaki…”“ÖTEKİ” kavramının peşine düşen kalemlerden süzüldü bu kitaptaki hayaller, masallar, öyküler… O kalemler; bazen bir madene inerek, bazen bir kilimin, bavulun kırmızısına takılarak, bazen adı bile telaffuz edilemeyen hastalıklara uzaktan bakarak, saklanarak, ortaya çıkarak, az söyleyip çok susarak ‘öteki’leri görmek, rutinin dışına çıkmak, başka başka dünyalara kapı aralamak isteyenleri bekliyor sabırsızlı

Koskocaman bir dünyaya küçük gözleriyle bakıyor Mevsim. Kıyısında yaşadıkları ormanı, gölü, hayvanları tanımaya çalışırken kendini de keşfediyor. Peki, Mevsim sizce en çok kime benziyor? Ya siz?

Bir fincan kahve hayat gibidir, aşkla, sevgiyle, acıyla, hüzünle, dostlukla, hatırla, hoş sohbetle içilir. Kahve geçmişin hatırı, geleceğin habercisidir bazen.Kahvenin her duyguya eşlik ettiği düşüncesinden yola çıkarak, Urla’nın kendine has dokusu içinde yer alan tarihi Urla Tasarım Kütüphanesi’ninYazı Kulübü olarak ortak kitaplarımızdan ikincisi olan Kahve Rengi’nde kahvenin öykülerini yazdık. ‘Kahve Rengi’nde, kırk yıl hatırı olduğu söylenen kahve, olabildiğince farklı açılardan öykülerimize konu

Giderek önemli bir toplumsal sorun haline gelen Alzheimer hastalığıyla mücadelede Türkiye Alzheimer Derneği İzmir Şubesi olarak 1999 yılından beri hasta ve hasta yakınlarına “Yalnız değilsiniz, yanınızdayız,” diyerek çalışıyoruz. Dernek çalışmalarımız süresince gönüllülerimizle yaşadıklarımızı paylaşmak ve farkındalık yaratmak için hep bir kitabımız olsun istedik. Yaşadıklarımızdan esinlenen bu öyküleri okurken, belki biraz hüzünlenecek belki gözyaşlarınızı tutamayacaksınız. Ama inanıyorum ki çoğu zaman yaz

Kadın dayanışmasına çok ihtiyaç duyduğumuz zamanlardan geçiyoruz. Sistemin kadınların aleyhine işlediği dünyamızda, biz kadınların rahat bir hayat yaşayabilmesi, her alanda birbirini desteklemesi, dayanışma ve birlik içinde olması hepimiz için çok önemli. Urla Tasarım Kütüphanesi Yazı Kulübü “8 Kadın Sonsuz Öykü” kitabı ile kadınların yaşamakta olduğu sorunlara, toplumdaki yerlerine dikkat çekmek ve bir nebze de olsa onların sesi olmak istedi. Sponsoru Dergi Urla’dan, derleyen Handan Gökçek ve kitabımızın y

Acımadı, yüzüm gülmüyor diye ev başıma yıkıldığında Acımadı, özür dilemek için iki bacağının arasındakini zorla bana dayattığında Acımadı, sessiz fısıldayan sesim isyan ettiğinde Acımadı, kaşım patlayıp gözüm morardığında Acımadı, anamın kapısında geceler boyu yalvardığımda Acımadı, elimdeki bıçak kalbinin tam ortasına saplandığında Acımadı, soğuk demir parmaklıklar avucumun içini yaktığında ACIDI, içime hapsolmuş, yaşanamayacak hayat bana uzaktan el salladığında.

Çok uzaklarda beliren bir başka kadırga onlara doğru pupa yelken geliyordu. Avazı çıktığı kadar bağırdı. “Salya demir, asılın küreklere mendeburlar!”Hızla yanındaki kayanın üzerine atladı, adeta kendinden geçmiş, yaklaşan kadırgaya savaş açmak üzereydi. “Alesta!” dedi var gücüyle.Bir başka kayanın üzerine sıçradı, tahtadan kılıcını korsanların üzerine savurdu. “Teslim olun, yoksa gözünüzün yaşına bakmam!”Handan Gökçek’ten bu defa gençler için Marquez’vari bir büyülü gerçekçilik kitabı sunuyoruz. Türk tarihi

... Agatha meraktan çatlamak üzereydi. Ağaçtan dikkatlice indi, yapraklardan dolayı çok rahat göremiyordu konağın kapısını. Bahçe duvarının önüne geldi, elmasından büyük bir ısırık daha alıp duvarın ardına fırlattı. Bir ayağını duvarda gördüğü deliğe geçirdi. O sırada genç adam kucağında battaniyeye sarılı büyük bir şeyle tekrar dışarı çıktı. Kucağındaki yükü bahçenin ortasındaki büyük çınar ağacının altına koydu. Battaniyeyi açtı, katlayıp kenara bıraktı... ... Agatha çok korkmuştu, çığlık atmamak için dud

Adam döndü, kadının içine baktı, gülümsedi. Kadın bakışlarını kaçırdı, bakmamalıydı ona, bu masal sürmeliydi daha, bu sorular... "Kendinin hangi halindesin?" diye sordu adam. "Alfabenin son harfi, ne içimde ne dışımda," dedi kadın. Adam torpido gözünden küçük mavi bir kır çiçeği çıkardı, Kadının beyaz pantolonlu dizine koydu ve sordu: "Bir çiçeğin kokusuna ne sarıp gönderirsin?" Hiç düşünmeden "Keman sesi," dedi kadın. "Acıdan yavaş yavaş öldüren bir kemanın sesi."

Şapka, Baston ve Ayakkabılar bir müzenin tozlu raflarında Charlie Chapline'i özlüyorlardı. İncecik bir rüzgar bu özlemi duydu ve onları alıp yeniden Charlie'nin hayatına savurdu. Müzeyi sık sık ziyaret eden ve sadece Charlie'nin bu özel eşyalarına her seferinde uzun uzun bakardı Martin. Bir gün onların yerinde olmadığını fark etti, gizlenip rafları gözetlemeye koyuldu... İşte bundan sonra Martin, Şapka, Baston, Ayakkabılar ve Charlie?nin zaman yolculuğundaki macerası başladı. Siz de bu maceranın içinde ko

Sevgili Ahmet, Nefesinizi duyduğumuza çok sevindik. Umarım bu mektubum da sizi sağlıkla bulur... Daha önce sizin mektuplarınıza cevap veremedim kusura bakmayın. Siz gittikten sonra sizin tarlaları evleri göçmenler aldı. Ben hiçbir şey yapamadım. Sonra bu yerleri onların da elinden aldılar, banka ve hazineye verdiler, onlar da köylülere kiralıyor. Benim elimde tarlaları bize verdiğinizi gösteren hiçbir belge yok. Çok yıl oldu siz gideli. Bizim buralardaki üç köyden Stanako, Liggari ve Skandolo'da yaşayan h

Gökyüzünde gri bir bulutun içinde yaşarmış Minik Yağmur Damlası. Oradan yeryüzüne bakarmış. En çok denizleri izlemeyi sever, dalgaların köpükleriyle oynamayı hayal edermiş. Bir gün buluttan kendisini bırakmasını istemiş. Rüzgârın da yardımıyla maceralarla dolu bir yolculuğa çıkmış. Artık hayal ettiği yerde, hayallerini yaşıyormuş. Tuzlu Damla'yla yaz mevsimini, Bilge Damla'yla sonbaharı, Buz Damla'yla kışı ve Süslü Damla'yla ilkbaharı yaşamış. Arkadaşları sayesinde sadece mevsimleri değil denizleri, nehir

Aşk çocuk Tende mi hapsolmaktır yoksa kalpte mi? Yoksa her ikisinin esaretinde erimek midir? Ah nasıl da eklemleniyor kemanının sesi geceye Tam bitmişken ömrüm, tam Nikoya ait gidecekken Kalp büyük bir kazandır, altında ten ateşinin yandığı, bütün duyguların hesapsızca, fütursuzca kaynadığı, kaynadıkça yalnızlık buharının ömrü kapladığı Bir damla çocuk, o sihrin aşk olması için bir damlaya ihtiyaç vardır. Hiç beklemediğin bir anda o damla o kazana düşer. Yalnızlığın buharı değişir, dönüşür ama özünü kaybetm

Kavurucu sıcaklar nedeniyle, yeryüzü susamış ama onu doyuracak yağmur damlaları inmiyor gökyüzünden. Hava çok sıcak çookkk! Kahramanlarımız Çiçek, Mert ve Efe, yedikleri içtikleri ayrı gitmeyecek kadar iyi arkadaşlar. Birlikte okudukları okulda, öğrenim yılı sonuna doğru bir yandan derslerle bir yandan da sıcaklarla uğraşıyorlar. Kahramanlarımız bu ortamda bir de oyun hazırlığına girişmez mi? Mert, ağabeyi Emre'ye yapacağı şaka için Efe ile Çiçek'i okul araç odasına gitmeye zorlar ve kahramanlarımız, o