Bir ev resmi çizerken herkes masumdur Resim bitince tutup yaralarını sarar herkes Sarmaya gelirsek o biraz içli bir mesele Kendime doğru dağılırken hep o aynı keder ; Omzunu bir dostunda unutan adam Der ki : hatırlamak ne acı ! Şimdi Bana adını bağışlar mısın yaşamak ?

biz gramla ölürüz burada, biraz kekeme biraz şaşkın onulmaz bir illüzyonla sıratlara, tahvilatlara uzanmış ölüme bakarız, kumarda kaybedilen paraya bakar gibi çabuk yaşarız, her dem ensemizde havlayan korkmak çabuk yaşarız, çabuk biter çünkü cimrilerin gündüzü yaşamak göze gelir, gece olunca ücretler peşin ödenir. buradan tam olarak görünmez iki kere iki dört buradan yarım yamalak çalışan yer çekimi ey bilenen bıçaklardan yükselen ham gürültü buradan görünmez biz toprağın doyuramadığı adamlar buradan asfal