Yoksulluğun ve eşitsizliğin aşındırıcı etkisini insanlar sezgisel olarak her zaman hissetmiştir. Toplam nüfuslar üzerinden bakıldığında, akıl hastalıkları oranları en eşitsiz ülkelerde en eşit olanlardakinin beş katıdır. Daha eşitsiz toplumlarda insanların cezaevine girme olasılığı beş kat, klinik olarak şişman olma olasılığı altı kat fazladır. Madde kullanımı ve cinayet oranları ise bundan kat kat yüksektir. Oysa toplumları bunca anormal davranışın kıskacından kurtarmanın yoluna ilişkin yeni, inandırıcı