Malik Aksel güçlü bir ressam ve seçkin eğitimci olduğu kadar, ironik bir üslûba sahip ve kuvvetli bir yazardı da... Ülkemizde onun kadar çok yazan ressam azdır. 1933 yılında Varlık dergisinin 1 Nisan 1933 tarihli ikinci sayısındaki Türk Resim Sanatı başlıklı ilk yazısıyla başlayan yazarlığı, ressamlığıyla birlikte ömrünün sonuna kadar devam etti. Malik Aksel, onlarca gazete ve dergide sanat, folklor, İstanbul hayatı ve kültürü üzerine yüzlerce yazı kaleme almış, bunlardan bir kısmını Sanat ve Folklor ve İs

İslam'ın tasvire bakışı gerçekte neydi? Eğer katı bir yasak varsa yazı-resimle oluşturulan hayvan figürleri nasıl açıklanabilir? Türk kültüründe tasvire yer olmadığı inancının kaynağı nedir? Sanatçılar, eserlerinde canlı figürlerine ne sıklıkla yer vermiştir? Alevi-Bektaşi ve Mevlevi inanışlarının Türk resmine katkıları. Hz. Ali'nin devesi, Çifte vavlar, Ashab-ı Kehf gemisi, ah mine'l-aşk... Yüzlerce isimsiz sanatkârın hepsi birbirinden değerli eserleri. Bir zamanlar camilerin iç duvarlarında bile görülebi

Bir ülkenin sanat tarihine tuvalleriyle damga vurmuş isimler. Nakış nakış işlenen yazılar,görülmeyi bekliyordu. Dergilerde kalan yazılar, röportajlar, anılar, taze fikirler, heyecanlar. Resim tarihinin bilinen simaları, artık unutulan sanatkârları, depolarda çürümeye bırakılmış tuvaller. Nazik bir üslup,genç Cumhuriyet in bir sanata yaklaşımları, davetler, sergiler, salonlar ve folklor. Malik Aksel, bir hafıza olarak, bir sanatkâr olarak sayfalarda.Tekrar.

Kıymeti bilinmemiş bir başyapıt. Yıllar sonra, usta dokunuşlarla yeniden gün yüzüne çıkarılıyor. Yine Malik Aksel Eski İstanbul. Eski İstanbul'un eğlence hayatı. Gelenekler, terbiye, İstanbul'u İstanbul yapan değerler. Direklerarası'nda bir kantocuya vurulmuş İmam Hakkı Erendi, tek sazlı saz şairi Âşık Cemal, dokunduğu her ürünü bereketlendiren Pazarola Hasan Bey, Güllü Agop, Kel Hasan, Dümbüllü İsmail, ramazan davulcuları, fotoğrafçılar, meddahlar... Hayal bir şehirden, hayal kadar gerçek, gerçek kadar ha

Malik Aksel! Halk resimlerine her zaman başka bir gözle baktı. İlk bakanlardan, içeriden bakanlardan birisiydi. Seyfelmülûk, onun karşılaştığı ilk resimli halk kitabıydı. Ardından Köroğlu, Ferhat ile Şirin ve diğerleri geldi Bu buluşma, zamanla ondaki tutkuyu ateşledi. Bir ressamdı o. İçinden çıkıp geldiği halkın resimlerine ve renklerine yöneldi. Onun seçtiği ve hakkında yazdığı her resimde sadece halkın duyuş zenginliği değil ruh macerası da vardır. Hikâyeden resme, oradan da kendi kırık fakat asil çizgim

27 Ekim 1941. Devlet Resim ve Heykel Sergisi üçüncü kez açılıyor. Malik Aksel de üç resmiyle oradaydı. Üç suluboya resim. O günlerin sanat havası nasıldı? Yeni olan neydi? Ressamlar ve sergiyi gezenler neler konuşuyorlardı? Fikirler, dedikodular, parlak ve eskimeyen görüşler! Otuz gün, tam otuz gün boyunca onları not etti Malik Aksel. Merakla, bilgiyle, sezgiyle. Ressam ve sanat tarihçisi 1942'de Ülkü dergisinde tefrika edildi bu notlar. 1943'te kitap olarak basıldı. O tarihten bu yana da ancak çok meraklı