Aziz, öteki dünyada ölümün olmadığını düşünmek bile istemiyordu. Bir eli yağda bir eli balda olsa bile, hizmetine yetmiş değil, yüz yetmiş huri verilse bile yaşamın olduğu yerde acının hazdan bin kat fazla olduğunu biliyordu. Bu nedenle kendini ölümsüzleştireceğini düşündüğü romanı bitirmeden öldü.

Sevgi dudaklarını yüzüme yaklaştırıp konuşmaya başladı. İsmini daha önce duymadığım bir yazarın sözlerini mırıldanıyordu. "Aşk, aklın en soylu zaafıdır..." Sevgi'nin bu sözleri beni daha da şaşırtmıştı. Nasıl bir kadındı bu? Oysa dışarıdan bakınca hiç de kitap okuyan birine benzemiyordu. Hele ki John Dryden okuyacak birine hiç benzemiyordu.

İki sevgili birbirini gerçek anlamda ne zaman tanıyabilir? Her şeyini bildiğiniz sevgiliye aşkınız sürer mi? Karaktere mi aşık olunur, yüreğe mi? Sevdiğini sanan ama sevmesini bilmeyen, babasını huzurevine gönderecek kadar işine bağlı, idealleriyle günlük yaşamı birbirine tamamen zıt olan Aylin K. İle sevdiği kadını anlamaya çalışan, onu gerçek anlamda tanımadan cinsel ilişkiyi düşünmeyen, yıllarca verdiği siyasal mücadele yüzünden hayal kırıklığına uğramış ve artık kendisini ve insanlığı sorgulamaya adamış

Şakir Kadan kelimeleri dans ettirecek kadar usta bir kalem. Beyninin duruluğu kaleminin ucunda. İnsan sevgisini yurt sevgisi ile bütünleştirmiş, insanların kardeşçe, bir arada, sevgi ve saygı içinde yaşayacağı bir Türkiye özlemiyle yanıp kavrulmuş bu güzel insanın aslında yüreğini okumak gerekir. O da zaten yüreğinden geçenleri beyin süzgecinden geçirerek satırlara dökmüş. Fikirlerinin takdirini de siz okurlarına bırakmış. Atilla Sertel, Türkiye Gazeteciler Federasyonu Genel Başkanı Şakir Kadanın yazılar

Allahı tek, Tanrısı çok bu dünyaya sığamadım bir türlü. Ağrı Dağında bin yıllık acılarımı bırakarak geldim buralara... Nasıl unutabilirim Sinek Yaylasını, Kılıç Gediğini, Zilan Deresini Ölülerim sahipsiz kaldı oralarda, Egede daha dün kazdık ilk mezarımızı. Duygularımız gurbet hasretinde sürgün. Özlemişim vallahi Murat Nehrini Yavaş akardı, derinden Sazan balıklarının ko¬kusu hala tüter burnumda. Çiriş otunu, dağ mantarını yerdim, kızıl şilan şerbeti içerdim. Şubat soğuğunda al al olurdu yanaklarım. Yine de

Madem iyilik ve kötülük her zaman var; öyleyse iyi insan ve kötü insan da her zaman var olacaktır. Bir gün sizin de karşınıza kötü insanlar çıkabilir. Bir an gelir, önceden tasarlayamadığınız bir curcuna içinde bulursunuz kendinizi. Geri dönüş için gücünüzün yetmediğini anladığınızda kendinizi olayların akışına bırakmak zorunda kalırsınız. Bir ahmaklık sonucu içine girdiğiniz curcunadan kurtulmaya gücünüzün yetmediğini anlayınca ya kendinizi harcamak zorunda kalırsınız ya da sevgi ve iyilik güçlerinize sar