“Beceriksizliklerimin arasına ağlayamamak da katıldı. Olmuyor bir türlü! İçimdeki katıla katıla, salya sümük ağlamak dürtüsü eyleme geçemiyor. Onu gerisin geri yerine bastırıp bir türlü akmayan gözyaşlarımı ne olur ne olmaz tedbirli olayım diye elimin tersiyle siliyorum.” Güzin Yalın, günlük koşturmalarımız içinde bizi sürekli tökezleten ufak tefek taşları anlatıyor Küçük Meseleler’de. Bazen mideyi bozan bir yemek, bazen içinde kötü şeyler görünen bir kahve falı, bazen hiçb

''... bu sınıftaki beş öğrencinin beşi de aynı derecede umutsuz vakalardı. Sadece beş kişi, çok daha kalabalık sınıflardakilerin toplamından daha fazla sorun yaratmayı beceriyorlardı. 'Hepsi birbirinden beter!' diye düşündü . 'Herkes kendi derdinde. Yemek okulu değil, psikiyatri kliniği sanki canına yandığım!' Kendine hayran, filmlerdeki gibi bir şefle evlenmek peşindeki İnci; hayal insanı, sakar Mustafa; yaptığı sıkı rejim sonucu verdiği kiloları tekrar almaktan ölesiye korkan, terfi bekleyen Fikret; sıkı

Güzin Yalın'ın ince ve derin kaleminden aşkla,hainlikle, aşla, cilveyle, iştahla, sızıyla, hazla, kırgınlıkla dopdolu tekil ve kalabalık öyküler...Işıkları bir yanıp bir sönen evler, hüzünlü türküler,dargın anneler ve kızları, bir takım kötülükler,bazı suskun çığlıklar, közde kestaneler, kısalan ve uzayan kuyruklar, lop lop etler,amansız serzenişler, kimi vazgeçişler,sarman kedler ve topaç köpekler,mis kokulu ponçikler, ölçüsüz sevdalı deliler,geveze yalnızlıklar,feryatlar ve mırıltılar...

Günlük hayatımızda farkında bile olmadan sürekli yemekleri konuşuyoruz Yeme-içme kültürüne dair kavramlar bir yandan gündelik konuşma dilinin önemli bir boyutunu oluşturuyor, bir yandan da edebi tanımla-rın ve edebiyat metinlerinin ilham kaynağı oluyor. Yiyecek isimlerinin bir benzetme, deyim veya ata-sözü içerisinde kullanılması neredeyse tüm dünya dilleri için olduğu gibi Türkçe için de geçerli; dilimiz yeme-içme kültürüne dayanan benzetmeler, tanımlar, göndermelerle dolu. Sık sık derdimizi anlatmak veya

Mor kaftanlı şehzade, baharın en coşkulu günü hıdrellez, meyvelerin en şaibelisi, toprağın altında yatan asıl marifet, Suriye'den gelen iki macera­perestin Tahtakale'de açtığı kahvehane, devrilip Yeniçeri Ocağı'nı söndüren pilav kazanı, ekşi oturup tatlı konuşanlar, kakao ağacının tanrısı da olan Aztek kralı Quetzalcoatl, Floransa'dan Fransız sarayına yanında dondur-masıyla gelin giden Catherine de Medici, gönüldekilenn paylaşıldığı sohbeti bol sofralar, Akdeniz'in altın sıvısı, mevsimi geçenler ve her dem

'The Mediterranean... Not just a sea or a region, but in fact a temperament and a synonym for a certain way of life... The land of warm-blooded people; of basil, tomato and oregano; of passionate loves and violent fights; of dreams with blue clouds... It is also the land of lazy sunny afternoons, the incredible olive tree, centuries old vineyards and the abundance from golden crops...'