Usta yazarımız Müge İplikçi, her zaman büyük bir titizlikle didik didik ettiği yaşamın sıradan ayrıntılarından bir kez daha kusursuz öyküler kuruyor. Yalnızlığı, iletişimsizliği, yanlış anlamaların yarattığı bozgunu anlatan bu öyküler, dilin bir iletişim aracı olmaktan çıkıp varoluşun temellendiği bir evren olmasının da yolunu açıyor. Çağdaş edebiyatımızın en özgün yazarlarından biri olan Müge İplikçi, yaşamın gölgelerinin gezindiği mekânların en gizli, kuytu köşelerinin tozunu alıyor. Hayat nedir ki!.. Ko

Çağdaş öykücülüğümüzün en yetkin isimlerinden biri olan Müge İplikçi, Transit Yolcular adlı öykü kitabında hayatın içindeki gidip gelmelerimizi, geçip gitmelerimizi iç içe geçen bir kurguyla anlatıyor. Özellikle kadın karakterlerin ağır bastığı bu öykülerinde İplikçi, hep öteki olarak kalmaya bırakılan kadının bu yazgının içinden taşırmaya çalıştığı direncinin de altını çiziyor. Birbirine bağlanarak akıp giden bu öyküler, farklı karakterler ve yaşamlar arasındaki kesişen noktalarla zenginleşerek, bir d

Çağdaş edebiyatımızın en özgün kalemlerinden biri olan Müge İplikçi, son romanı Kafdağı ile okuru, teslimat programlarının karanlık dünyasına taşıyor. Teröre karşı savaş fikriyle gerçekleştirilen bu insanlık dışı uygulamanın hayatını yerinden oynattığı Zahide Sohni Mühür ile 1999 Gölcük Depremin´nde çocuğunu ve eşini kaybetmiş olan Gazeteci Emel´in kesişen yazgıları çerçevesinde akan Kafdağı, büyük bir sürpriz sunuyor okura. Yetkin bir yazarın , dili başlı başına bir kurgu aracı olarak kullandığı Kafdağı,

Üç kuşak: 19601ar, 1980´ler ve 20001er. Yaşanan iki büyük siyasal deprem... Bu büyük sarsıntıların kadınların hayatlarında ve ruhlarında yol açtığı savruluşlar... Cemre, edebiyatımıza öyküleriyle giriş yapan Müge İplikçi´nin ikinci romanı. Kadın dünyasının gölgede kalan köşelerini başarıyla aydınlatıyor İplikçi bu kitabında da. Yıldız, Nimet, Hülya, Cemre ve diğerleri... Hepimizin yüzleri aslında onlar, hepimizin ruhları... Cemre, dünyanın acımasızlığı karşısında sorularından asla vazgeçmeyen, hep ayakta

1980lerde Türkiyede kadın yazarı deyince anımsayabildiğim öyküler, kadın kahramanalrın hep erkek kahramanlarla kurduğu ilişkilerde ve kamusal hayatın çeşitli alanlarında kendi kimliğini kurmaya çalıştığı öykülerdi. Müge İplikçinin öyküleri, kadınlar arasındaki ilişkileri, kadınlar için güçlenmenin önemli bir alanı olarak öne çıkarıyor. Kadınların kendi aralarındaki şölenlerde uzanabildikleri bir uzam, keşfedebilecekleri bir dil var; belki de kadınlık öncesi zamanın keşfi, gizli bahçelerin kaöamak ve dar zam

Müge İplikçi, Kül ve Yel’de bir ailenin yıllara yayılan öyküsünü, hatırlamak ve unutmak temalarından hareketle anlatıyor. Romanın ana kahramanı olan Fehime’nin, Yelkovankuşu adlı semtte başlayan serüveni, manolya ağaçlı bir evin odalarında farklı koku ve renklerle şekillenmiştir. Alzheimer hastalığına yakalandıktan sonra bir bakımevine kapatılan Fehime, odasında sürekli olarak televizyon seyreder. Ailesinin yaşadıklarını bir hatırlayıp bir unutur. Ve o sırada çıkan savaşı, Yelkovankuşu’nun hemen yakınlarınd

2000 yılının ortalarında Fırat Nehri kıyısında, Birecik Barajı´nın yapımı nedeniyle pek çok yerin sular altında kalmasının ardından Belkıs-Zeugma antik kenti ve eşsiz mozaiklerinin kurtarılması için olağanüstü bir kamuoyu oluşturuldu. Yalnız Zeugma değildi etkilenen; Halfeti ilçe merkeziyle 44 köy oturulamaz, bağ ve bahçelerinden ürün alınamaz duruma gelmişti. Yaşanan drama, yitirilen kültürel ve doğal değerlere, insanların acılarına, isyanlarına seyirci kalmayanlar çoktu elbette. Bu kitabın oluşmasını sa

Yeni kuşak öykücülüğümüzün en önde gelen isimlerinden Müge İplikçi, Arkası Yarın´da çeşitli etkileşimlerin baskısı altındaki karmaşık dünyasını anlamaya ve anlamdırmaya çalışan insanların öykülerini dile getiriyor. Duru bir dil, usta bir kurgu ile yazılmış bu öyküler, yetkin bir edebiyatçının kalem farkını ortaya koyuyor. Öncelikle kadının dünyadaki yerini sorgulayan Müge İplikçi, insanın genel portresini çizerken dünyanın her türlü eşitsizliğine karşı duyarlığını korumaya özen göstererek, ayrıntıların değ

Müge İplikçi´nin genç kuşağın yarattığı son büyük dalgayla birlikte öykü adamızın kıyısına vurması, beklenmedik bir şanstı. Bunun ne denli önemli olduğunu ilk kitabı Perende´den sonraki kitaplarında daha iyi anladık. O , yayımlanan her yeni kitabına tutunarak daha yükseğe çıkarken, biz de onun yakın okurları olduk. Postmodernin olanaklarından yararlanarak yarattığı dünyanın insanı, genç kadınları sorun etme, öyküyü yaşam sevinci yerine buruk ilişkilerde arama biçimi şaşırtıcıydı. Postmoderne getirdiği bu öz

Dünyanın en gelişmiş ya da en geri kalmış ülkesi olsun, kadının toplumdaki yeri hep siliktir biraz. Bu görünür/görünmez hali alışkanlıkla kabul eder kadın, ya da karşısına dikilir İşte bu karşı duruşu savunan Cımbızın Çektikleri, kadın olarak yazan iki yazarın ortaklaşa kaleme aldığı makalelerden oluşuyor. Güncel yaşam içinde kanıksadığımız, gözümüzün ve aklımızın alıştığı, kadının ataerkil toplumdaki gölge konumuna ışık tutuyor. Bu makaleler, gazetelerin üçüncü sayfalarındaki haberlerden edebi metinlere,