13 Ağustos 1967’de Kobe, Japonya’da doğdu. 1992’de Katilin Devası’nı yazdı. İlk romanı eleştirmenler ve kamuoyunca büyük beğeni toplayan Nothomb, 1999 yılında en önemli edebiyat ödüllerinden Fransız Akademisi Roman Büyük Ödülü’ne layık görüldü. Sıradışı tarzıyla da ilgi çeken yazar, telefon kullanmayı reddediyor, gelen e-postaları mektuplarla yanıtlıyor ve günde dört saat uyuyor. Her yıl üçten fazla roman bitirdiğini fakat sadece birini yayımlamaya değer gördüğünü söyleyen Nothomb, Çin, Bangladeş, İngiltere

Bir diyalog oyunu oynanıyor. Amaç işlenen suçu itiraf ettirmek.Acaba kazanan kim olacak?Nobel Edebiyat Ödüllü, dünyaca tanınan yazar Prétextat Tach, iki ay ömrü kaldığını duyurur.Gazetecileri sevmeyen, kendisini yıllardır evine kapatmış yazarla röportaj yapmak için gazeteciler büyük bir yarışa girişir. Ama yazar sadece beş kişiyle görüşecektir.Her sohbet, yazarın gazetecilerle dalga geçip onları hayatlarından bezdirmesiyle sona erer.Ta ki dördüncü gazeteci Nina olaya dahil olana kadar…Basit bir röportaj zam

Benim hikâyem sona erdi. Artık senin hikâyen anlatılacak. Marie güzel olduğunu biliyordu. Uzun boyuyla, sarı saçları ve aydınlık yüzüyle kimse ona kayıtsız kalamazdı. On dokuz yaşındaydı. Harika bir gelecek uzanıyordu önünde. Bir başarı öyküsü olan bu filmin başrolünde olmak ne kadar eğlenceliydi! Bir gün Diane çıkageldi ve Marie'nin hikâyesi sona erdi. Elinizdeki kitap Diane'i anlatıyor. Marie'nin kıskandığı, ondan daha güzel olan tek kadını... Kızını. Çok satan kitapların yazarı, Fransa Akademis

Amélie Nothomb'un üstün bir yetenekle, zalimliği, edepsizliği ve belirsizliği ele aldığı olağanüstü derinlikteki ilk romanı Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Prétextat Tach'ın ölümüne iki ay kalmıştı. Dünyanın dört bir yanındaki gazeteciler, yıllardır insanlara duyduğu nefret yüzünden münzevi bir hayat süren yazarla röportaj yapmak için yanıp tutuşuyordu. Bu gazetecilerden yalnızca dördü onunla yüz yüze görüşecek ve yazar kötü niyet ve mantığın iç içe geçtiği bir diyalektikle onları alt edecekti. Ama beşinci gaz

Çavên Xwedê hertimî vekirî bûn û zoq li ciyekî dinêrîn. Eger ew girtî jî bûna, vê rewşê wê ti tişt neguhertiba. Ti tiştê dîtinê tune bû û Xwedê li ti tiştî nedinêrî. Ew tije û tîr bû, mîna hêkeke ku wî gloverî û bêlivbûna xwe jê wergirtibû.Xwedê jixwetêrbûneke mutleq bû. Wî ti tişt nedixwest, ti tişt nedipa, ti tişt wernedigirt, ti tişt red nedikir û bi ti tiştî re elaqedar nedibû. Jiyana wî ewçend têrtije bû ku ew êdî ne jiyan bû. Xwedê nedijiya, Xwedê hebû......Zarê xwedê tune bû û ji ber vê yekê ramana w

Ünlü yazar ile Bağdatta savaşan obez Amerikalı askerin mektuplaşmaları Amerikan ordusunda 2. sınıf erim, adım Melvin Mapple, bana Mel diyebilirsiniz. Bu boktan savaşın başından beri, altı yılı aşkın bir süredir Bağdatta görevliyim. Bir köpek gibi acı çektiğim için yazıyorum size. Biraz anlayışa ihtiyacım var ve siz beni anlayacaksınız, bunu biliyorum. Bana cevap yazın. Yanıtınızı bekliyorum. Ünlü bir yazarsanız, hadi adını da verelim, Amélie Nothombsanız ve bir gün tanımadığınız Amerikalı bir askerden,

Aşkta kaybetmek yoktur. Âşık olduğu kadına bir türlü ulaşamayan bir erkeğin hikâyesi bu. Büyük bir coşkunun korkunç bir hayal kırıklığına, ardından yıkıcı bir öfkeye dönüşmesinin hikâyesi. Kahramanımız Zoïle hayatının biricik aşkı Astrolabea kendisini kabul ettiremeyince, çareyi ona olan aşkını ispatlayacak ve büyük ses getirecek bir eylemde bulur. Yolcularıyla birlikte bir uçağı kaçırıp havada infilak ettirmektir planı. Evet, kendisi de ölecektir ama olsun Bazen aşk için ölümü göze almalıdır insan!

Benim yağmurlu çocukluğum, Japonyada, sudaki bir balık gibi geçti. Bir çocuk üç yaşına kadar yaşadıklarını hatırlar mı demeyin. Fransız yazar Amélie Nothomb, Yağmuru Seven Çocukta hayatının Japonyada geçen ilk üç yılını anlatıyor. Çünkü kahramanımız Amélie için her şey mümkün: Üç yaşında Fransızca ve Japonca konuşabilir, kendini Tanrı zannedebilir, uykusuz gecelerde çatıya tırmanabilir, bulutları yeryüzünden daha çekici bulabilir, en sevdiği şey sağanak yağmur olabilir. Obur bir otobiyografi. Zaten Amél

İnsanın kendisini bırakıp gitmesinden daha derin tatil var mıdır?Hayatınızı değiştirmek istiyorsanız, sınırlarınızı nereye kadar zorlayabilirsiniz? Bütün kavramların fazlasıyla iç içe geçmiş olduğu günümüzde sınır tanımamak da bir çözüm olabilir mi? Öyleyse, tehlikeyi göze alacaksınız demektir...

Aşka götüren çetrefil soru: Aşk ne değildir? Her romanıyla okuru yeni bir şaşkınlığa sürükleyen Nothomb, Ne Âdem Ne Havva´ da da bu kuralı bozmuyor. Yapıtlarında görmeye alıştığınız ´´garip´´ kahramanlar yer almıyor bu romanda. Basit gibi görünen ama okuru hikâyenin içine çeken diliyle, görünürde bir aşkı anlatıyor. Oysa, bir aşk sanrısının labirentlerinde dolaşıyor; aşkı, ne olmadığı üzerinden sorguluyor.

Hayatının ilk yirmi yılında, sadece yiyeceklere karşı değil, içeceklere, aşka, kitaplara, yazı yazmaya ve keşfetme tutkusuna duyduğu açlıkla yaşam biçimini şekillendiren ve kişiliğini bulma yolunda ilerleyen bir genç kız. Sıradışı bir hayatın yanı sıra, bir insanın gelişimi... Tüm bu yaşananlar içinde gerçek nerede? Nothomb, her zamanki olağandışı üslubuyla, hayatın getirdiklerine karşı duyulan iştahı açlık metaforunu kullanarak anlatıyor. "Açlığın Biyografisi zekice yazılmış, okuyucuyu büyülü bir y

Gün gelir, başkalarının acıları yetmez olur insanlara; işte o andan sonra sadece gösteridir bekledikleri. "Amelie Nothomb, günümüz toplumunun içinde bulunduğu psişik durumu derinlemesine anlatıyor. - Le Soir "Dünyada en fazla okunan Fransız yazarlarından biri olan Amelie Nothomb´dan, "reality show"ların ışığında televizyonların barbarlığını anlatan acımasız ve tahrik edici bir masal." - Le Monde

"On altı yaşındaydım. Hiçbir şeyim yoktu, ne maddi servetim vardı, ne ruhsal rahatlığım. Dostum yoktu, sevgilim yoktu, hiçbir şey yaşamamıştım. Bir fikrim yoktu, bir ruhum olduğundan bile emin değildim. Bedenim, sahip olduğum tek şeydi." "Dişi Şeytan´da, bir nebze sadizmle, biraz mazoşizmle, bir damla ahlaksızlıkla, azıcık mizahla ve bir miktar da acımasızlıkla yoğrulmuş Nothomb dünyasını buluyoruz." L´Express "Amelie Nothomb´un tüm dünyada bu kadar çok okuyucu bulmasının nedeni herhalde bu ölçülü ya

Amelie Nothomb´u kim öldürdü? Tüfekle çok yakından ateş eden biri öldürmüş onu. Cesedi bulunamıyor. Bir yerlerde sakin sakin çürüyordur belki de, kim bilir. Plectrude ve Mathieu başlarından atamadıkları bir cesetle dolaşıyorlar. Amelie´den asla kurtulamayacaklar. Belki de yazgıları bu... Doğar doğmaz öksüz kalan bir bebek, iri gözleri kreşteki diğer çocukları korkutan bir küçük kız, gündelik hayatın sihirle doldurulduğu bir evde teyzesi tarafından büyütülen bir minik balerin. Alışılmamış bir ismin y