Faik Baysal’ın Drina’da Son Gün, Sarduvan, Rezil Dünya ve Ateşi Yakanlar romanlarının ardından derlediğimiz Seçme Öyküler’ini siz değerli okurlarımıza sunuyoruz. Faik Baysal, toplumcu-gerçekçi edebiyat içerisinde önemli bir yere sahiptir. Baysal bilhassa roman ve öyküleriyle tanınır. Seçkin zümreye hitap eden salon edebiyatının gerçek bir edebiyat olamayacağını düşünen yazar, eserlerinde bir yandan topluma ayna tutmaya çalışırken bir yandan da sosyo-politik bir dil üzerinde durur. Faik Baysal öykü

“Kemal Paşa’yı iyi tanırım, ilk fırsatta alayımı onun emrine vereceğim. Böyle bölük pörçük kuvvetlerle hiçbir şey yapamayız. Merkezi bir yönetimden yoksun olan direnişler er geç kırılmaya mahkûmdur. Düşmanın karşısına bir tek yumruk halinde çıkmalıyız. Kemal Paşa’dan başka bunu başarabilecek adam da göremiyorum ben. İyi olunca bunu hepinizle ayrı ayrı konuşacağım.” Ateşi Yakanlar, Atatürk öncesi Mustafa Kemal’i, Cumhuriyet ve devrimler öncesi atılan ilk büyük adımları, Büyük Taarruz öncesi Hasan Tahsin’i, K

Romancı sihirbaz değil, anlatan adamdır. Bu da çalışmakla, gece gündüz demeden çalışmakla olur. Romancı soytarı olamaz. Görevi insanları eğlendirmek değil, insanı anlatmaktır. Romancısı olmayan bir toplumda sevgi saygı bekleme. Bunu unutan ya da bilmeyen toplumlar barajların ve fabrikaların arkasına sığınsalar da bir gün yıkılmaktan kurtulamazlar.” Faik Baysal’ın toplumcu gerçekçilik bakış açısıyla kaleme aldığı Sarduvan’dan sonra yazdığı ikinci romanı Rezil Dünya kafasındaki bilgilerden başka silahı olmaya

Genç okurlarım, size sesleniyorum. Sarduvan’ı okuyun. İğrenseniz, kokusuna burnunuz dayanmasa da, içinde biraz parfüm ve bir avuç İstanbul kadını bulamasanız da okuyun. Söven, tüküren, sümküren, tutsak olduğumuz birtakım ahlak kurallarını ve garibanlığımızı alnımıza kader olarak yapıştıran geleneklerimizi bir yana itiveren bu insanlar gerçekte biziz. Bunların hepsi bizim dışa vurmaktan korktuğumuz ikinci yüzümüz. Sarduvan Batı karalaması bir roman değil. Hele hele hâlâ alkışa tutulan Montaj-Roman hiç değil.

Üzerinde doğulan topraktır vatan. İlk soluğu nerede aldıysa insan, evi orasıdır. Balkanlarda yaşayan Türkler için de vatan bildikleri topraklar oralardı. Drina İkinci Dünya Savaşının sert rüzgârları insanları savurup köklerinden koparmadan önce sokaklarında gezen Türkler, gün gelip o sokaklarda cehennem azabı çekeceklerini bilemezlerdi. O güne kadar barış içinde yaşanan topraklarda artık istenmez olmuşlardı. Canlarını kurtarmak için kaçmaktan başka çareleri yoktu. Drinada Son Gün, Faik Baysalın usta kale

Her türlü çıkar ilişkileri, soygunlar, vatan-millet-kutsal değerler adına çevrilen dolaplar yozlaşmanın hem nedeni hem sonucu olurken gündelik yaşamın temel ilkesini de oluşturmaya yönelirler. Adliye tarihine Tabut Davası, halkın deyimiyle Yeğen Çıkmazı olarak geçen bir olay Voli ile romana dönüşüyor: İşadamlarının, politikacıların, kamu görevlilerinin ve gerçeklerin ortaya çıkmasından tedirgin olan karanlık çevrelerin içinde devindikleri yengeç sepeti. Şer güçlerinin yavaş yavaş karanlıklara gömüldükleri g

Faik Baysal, çevresini, çağdaşlarını etkileyen roman ve hikâyeleriyle olduğu kadar şiirleriyle de öne çıkmış; eserlerinde toplumun sorunlarını, çarpık düzenin eleştirilerini, kısacası insanın ve yaşamın tüm hâllerini gerçekçilikle ele almıştır. Yazarın bu toplumsal-gerçekçi tavrı Ateşi Yakanlarda da dikkati çekmektedir. Sokaklarda, insanların vahşice öldürüldüğü; yıllarca yan yana yaşamış halkların, sebebini kimsenin açıklayamadığı bir şekilde, aniden birbirine düşman kesildiği bir dönemde, romanın kahrama

Faik Baysal, çevresini, çağdaşlarını etkileyen roman ve hikâyeleriyle olduğu kadar şiirleriyle de öne çıkmış eserlerinde toplumun sorunlarını ele almış, çarpık düzeni eleştirmiştir. Gelenekselle modern arasındaki çatışmayı irdelerken, toplumsal gerçekçi tavrını farklı bakış açısıyla birleştirerek hikâyelerine taşımıştır.Ilgaz Teyze Öldüde toplumun farklı kesimlerinden gelen yalnız, suskun ve kenara itilmiş insanların hayatları anlatılıyor. Bu insanlar aracılığıyla Faik Baysal, toplumsal eleştirilerini dile

Yani bir çocuk doğar doğmaz onun kafasıyla kalbini bir yığın saçmalıklar ve yalanlarla doldurmaya başlıyoruz. Kalbini değil de yumruklarını kullanması için elimizden geleni yapıyoruz. Bunun en büyük sorumluları da sapık din adamlarıyla, politikacılardır. İnsanları bunların ellerinden kurtarmak gerek. Din ve politika birleştirici olmalı, ayırıcı ve bölücü değil. Bence bütün tarih kitaplarını yakmalı, yeni kuşaklara atalarının yaptığı rezillikleri okutmamalı. Tito´dan önce büyük Yugoslavya, Alman faşizminin

Elleri Sesinin Rengindeydi, Faik Baysal´ın yeni yazdığı ve hiçbir yerde yayımlanmamış öykülerinden oluşan en son kitabı. Genellikle uzun soluklu olan bu öykülerde konular kadın ağırlıklı olmakla birlikte toplumun duyarsızlığı karşısında ezilen, haksızlığa uğrayan, acı çeken, derdini kimseye anlatamayan insanın dramında günümüzün siyasal, çarpık ve karanlık bir tablosu da sergilenmektedir. "İş bulamayınca çıldırmıştı birdenbire. Devlet ne yapmıştı ya? Ne yapacak? Almanlar Trakya´ya saldıracak korkusuyla adam

Sarduvan, 1944 yılında yayımlandığı zaman, bir anda romancılığımızın temel taşları arasına girmişti. Ancak o yıllarda bu ilginç romanın yayımlanması pek çok sorunu da birlikte getirmişti. Yayıncılar, kitabın bazı bölümlerini sakıncalı bulmuşlar ve yayımlamaya yanaşmamışlardı. Sonunda kitaptan yüz sayfalık bir bölüm çıkarılmış ve kitap eksikli olarak yayımlanmıştı. Bu yaralı durumuyla bile Sarduvan, o günlerde büyük yankılar uyandırmış, büyük övgülerin yanısıra, büyük tepkiler de görmüştü. Değerli romancımız

Rezil Dünya, bir bakıma Sarduvanın kent çevresinde geçen bir yansımasıdır. Açlık, başarısızlık, acımasızlık ve işsizliğin yavaş yavaş ezdiği bir gencin topluma düşman kesilmesini tasvir ediyor. Kafasındaki bilgilerden başka silahı olmayan bir aydının, büyük kentin içinde, kalabalığın ayakları altında kalışı, kötülüklere ve zorluklara karşı direnişindeki korkunç zavallılığı dile getiriliyor. (...) Sarduvandaki serseriler, başka kılıklar altında üstün ruhlu serseriler, çirkef içinde yaşayışlarına karşın, içle

Faik Baysal, bu yapıtındaki öykülerinde gündelik yaşamlarını sürdüren sıradan kişilerden çok, belirgin ve canlı tipler üstünde duruyor. Gerçeği ve yaşadığımız toplum sorunlarını, insanın üstündeki etkileri ve yansımaları yönünden araştırıyor. Yazar için önemsenmesi gereken, insanları acımasız ve vurdumduymaz sermayenin yalan dolanlarla ne kılığa soktuğudur. Kestaneci Rahim ve Azap Baba, bu determinizmin en canlı tipleridir. Kırmızı Sardunya adlı gerçek bir olaydan yola çıkılarak yazılan öyküdeki, tüm aile b