Nesnem olarak aldığım dünyanın içinde olduğumu ve onun tarafından içerildiğimi biliyorum. Bir bilim insanı olarak, toplumsal dünyadaki hakikat mücadelelerinde ne yaptığımı bilmeden, bu mücadelelerde yer aldığımı bilmeden bir pozisyon alamam; tek hakikat, hakikatin hem akademik dünyada hem de bu akademik dünyanın nesnesi olarak toplumsal dünyadabir mücadele nesnesi olduğudur. Tam da bundan ötürü bilimi tarihsel ve sosyolojik bir analize tabi tutmak bana hiç olmadığı kadar gerekli gözüktü.Amaçlarımdan biri, b

Sosyolojinin sosyal tarihi yazılabilir mi? Sosyoloji yapmanın sosyal koşulları nelerdir? Bilimsel bir uğraş olarak sosyoloji, elindeki araç gereci kendi üstünde kullanabilir mi? Sosyolog kendini yüceltmeden, gereğinden fazla önemsemeden kendi hakkında düşündüğü zaman neler görebilir? Pierre Bourdieu’nün kültür üstüne yürüttüğü sosyoloji çalışmalarının kaçınılmaz temalarından biri her zaman için sosyolojinin kendisine ayna tutmak oldu. Bu kitapta bir araya getirilen dört metinde Bourdieu sosyolojinin bir b

Batı sanatında akademizme ve yerleşik geleneğe karşı 19 yüzyıl ortalarında başlayan hareketin önderinin Manet olduğu konusunda herkes hemfikir. Bataille’a göre Manet çok büyük bir ressam olmakla kalmaz, “kendinden önceki ressamlarla bağını koparmış, bugün içinde yaşadığımız dönemi başlatmıştır”. Linda Nochlin avangardın Manet’yle başladığını söyler, zira çağdaş avangardizm anlayışımızın dayandığı ruhsal, toplumsal ve ontolojik yabancılaşmayı somutlaştıran ilk ressam Manet’dir.

Pierre Bourdieu’nün özyaşamöyküsü türüne reddiye olarak yazdığı Bir Oto-Analiz İçin Taslak, düşünümsel sosyolojinin mimarının kendi toplumsal doğumunu ve izlediği stratejileri ortaya koyduğu, kendini nesneleştirdiği bir elveda mektubu. 2001’de Sosyoloji Bir Dövüş Sanatıdır belgeseliyle Fransa’da meşhur olan Bourdieu’nün belgeselin yayınlandığı yıl kaleme alıp 2002’de –Yüce Fransız Düşüncesi Kilisesi’ne karşı bir tür rövanş olarak– önce Almanca basılan, 2004’te –vefatından ancak iki yıl sonra– Fransızca bası

Bourdieu’nün yaşarken yayımladığı son kitabı Bekârlar Balosu kendi toplumsal kökenlerine dair bir yolculuk sunuyor. Habitus, sermaye ve alan kavramlarıyla miras alınan eşitsizlikleri ve toplumsal konumların yeniden üretimini kuramsallaştırmış Fransız sosyolog, bu kitapta Fransa’nın güneybatısında büyüdüğü mazbut Béarn bölgesinin II. Dünya Savaşı sonrası dönüşümüne odaklanıyor. Tarımsal dönüşümle albenisini yitiren çiftçilik ve patriyarkal iç evreni, 60’larda köylü erkekleri evlenilemez kılar. Kendisi de köy

Pierre Bourdieu şüphesiz 20 yüzyılın önde gelen düşünürlerinden biri. Fikir ve eserleri sosyal bilimler dünyasında birçok çalışmaya ilham olmaya devam ediyor. Bourdieu’nün çalışmaları sosyal sınıf, kültürel sermaye ve toplumsal eşitsizliğin yeniden üretilmesini anlamamız için oldukça önemli. Bourdieu’nün Collège de France’ta yaptığı etkileyici açılış konuşması hem kendi düşünce dünyasına hem de dönemin tartışmalarına dair kapsamlı bir çerçeve sunuyor. “Ders Üzerine Ders” başlığıyla kitaplaşan ve Türkç

Avrupa toplumlarında sanatın kurumsallas¸masının tarihi, sanatın vo¨zerkligˆini kazanmasının tarihidir. Ro¨nesans’ta tohumları atılan bu o¨zerkles¸me su¨reci boyunca sanat, Kilise ile Saray’ın himayesinden ve vesayetinden koparak bagˆımsızlas¸ır. Aynı su¨rec¸te kapitalizmin yu¨kselis¸ine kos¸ut bir sanat piyasası o¨rgu¨tlenir. Bir yandan da sanat tarihi ve sanat eles¸tirisi bas¸lı bas¸ına birer yazın tu¨ru¨ olarak gelis¸ir. 19. yu¨zyıla gelindigˆinde, kendi bilgisini ve estetigˆini kendi ic¸inde belirleyen,

“Benim tasarladığım biçimiyle sosyolojinin, toplumsal olarak zorlanan düşüncenin rutinlerinden, siyasal, dinsel, kültürel tüm hizaya getirme biçimlerinden kurtulmak isteyenler için büyük yardımı olabileceğini düşünüyorum. Hatta bana öyle geliyor ki –ama tabii yanılıyor olabilirim- Türkiye gibi, coğrafya ve tarihiyle, iki uygarlık, iki kültürel ve dinsel geleneğin sınırında bulunduğundan dolayı şu ya da bu biçimiyle evrenselin emperyalizmi ile temelinde bu emperyalizme karşı gösterilen, çoğunlukla karanlık v

Pierre Bourdieu, bu kitapta gündelik hayatın neredeyse merkezine yerleşen televizyonun felsefi, politik ve sosyolojik anlamları üzerine düşünüyor; iktidar ilişkilerinin uzantısı ve aracı olarak medyanın kanaat üretme mekanizmalarını çözümleyerek, medyanın asli parçalarından biri olan televizyonun, hakikatin erozyonundaki rolünü gözler önüne seriyor. Rekabet, sansür, kâr ve rıza mekanizmalarının girift dişlileri arasında geleneksel medyanın ve dolayısıyla haberciliğin nasıl dönüştüğünü açıklayarak, iktida

Genel Sosyoloji, Pierre Bourdieu'nün 1981-1983 öğretim yıllarında, Collège de France'ta verdiği iki dönem dersini bir araya getiriyor . Bourdieu, sosyolojinin konusunun ne olduğunu, sosyolojik bir araştırmanın temel ilkelerini, çalışmalarının odağında bulunan habitus, alan ve sermaye kavramları ışığında, örneklerle ve uygulamalı bir biçimde anlatıyor. Bir pratik kuramı geliştirmeyi, bilimin öznesi ile nesnesi arasındaki ilişkinin bir analizini yapmayı hedefleyen Bourdieu, teorisinin temel kavramlarının birb

Fransa'da 1979'da yayımlanan Ayrım, bugün sadece sosyolojide değil, ilgili diğer disiplinlerde de, kültürel tüketimin insanlar arasında ne tür hiyerarşiler, farklar ve mesafeler yarattığını çalışan bir araştırmacının bir şekilde hesaplaşması gereken kanonik bir araştırma raporu haline geldi. Kitabın dayandığı araştırmalardaki veri setinin analizi, Bourdieu'yü kitap boyunca farklı sınıfların kültürel beğenileri ve kültürel tüketim yatkınlıkları arasındaki ayrışma ve hiyerarşi-oluşumu tartışmasına, en soyut a

"Uzak tropikal diyarlarda egzotik bir büyünün güven veren muskalarını aramak yerine, yerli büyücülükle ve onun fetişleriyle alakadar olmayı göze alan acemi büyücü, kışkırttığı şiddetin kendi aleyhine dönmesine de hazırlıklı olmalıdır." Fransız sosyolog Pierre Bourdieu Homo Academicus'ta, kışkırttığı şiddetin kendi aleyhine dönmesini göze alarak, Fransa'da akademik alanın dönüşümünü, otonomisini ve heteronomisini tartışıyor. Bunu yaparken, fakülteler arası hiyerarşiyi ve üniversite sistemi içinde bir dönüm

Çağdaş sosyal bilim dünyasına damgasını vurmuş isimlerden biri olan Pierre Bourdieu, incelediği alanlar açısından büyük bir çeşitlilik gösteren eserleriyle, dünyanın dört bir yanında, çeşitli disiplinlerden araştırmacıları etkilemeye devam ediyor. Bourdieu sosyolojisine genel bir bakış sunan bu kitap üç ana bölümden oluşuyor: Loïc Wacquant, ilk bölümde Bourdieu sosyolojisinin yapısını ve mantığını derli toplu ama son derece derinlikli bir biçimde değerlendiriyor. İkinci bölümde Bourdieu, Wacquant'la yaptığı

SANATIN KURALLARI, konusunu Flaubert ve modern yazından alan, dünyanın önde gelen sosyal teorisyenlerinden Pierre Bourdieu tarafından kaleme alınmış sanat sosyolojisi alanında önemli eserlerden biri. On dokuzuncu yüzyılın ortalarından günümüze yazın ve sanat tarihine bir pencere açan yazar, özgün bir sanat teorisi geliştirir ve sanat ile toplumsal ilişkinin yapıları arasındaki bağlantıyı görmeyi reddedenlere karşı güçlü argümanlarla karşılık verir. Bourdieu'nün ortaya koyduğu gibi, sanatın yeni özerkliği b

"Politika, yurttaşlardan uzaklaşmaya devam ediyor." Karşı Ateşler-2, neoliberalizmin zaferini ilan ettiği, sosyal demokrasinin neoliberal politikalara tümüyle teslim olduğu, toplumsal hakların budandığı, militan sendikacılığın tasfiye edildiği ve Avrupa emek hareketinin darmadağın göründüğü bir dönemde, yeni milenyumun şafağında, Pierre Bourdieu'den enternasyonalist bir Avrupa sosyal hareketi inşa etmeye yönelik cüretkar bir davet. Bu kitap, araştırmacılarla militanları yeni seferberlik ve eylem biçimleri

Pierre Bourdieu'nün ilk dönem çalışmaları arasında yer alan Bir Pratik Teorisi için Taslak, iki kısımdan oluşuyor. İlk basımı 1972 yılında gerçekleşen kitabın "Kabiliye Üzerine Üç Etnoloji Çalışması" başlıklı ilk kısmında Bourdieu, Kabiliye'de şerefe yüklenen anlam ve rolleri, dil ve anlatılar üzerinden inceleyerek topluluk ilişkilerinin kurallarına ve yaptırımlarına dikkat çekiyor. Bu kısımdaki ikinci bölümde, Kabiliye evlerinin mekânsal kurgusu ile gündelik pratikler ve toplumsal cinsiyet arasındaki ilişk

Heidegger'in Marksist yabancılaşma kavramının karşısına koyduğu, tipik bir Heidegger stratejisi olan radikalleşerek (sahte) aşma'dır: Marx'ın tarif ettiği şekliyle (hâlâ epey bir "antropolojik" olan) "yabancılaşma deneyimi"ni, insanın aslî ve en radikal yabancılaşmasında, yani Varlığın hakikatinin unutulmasında temellendiren "temel ontoloji", radikalliğin en alasını temsil etmez mi?.. Heidegger'in yeni-Kantçılara yönelik stratejisine son derece beneyen bu stratejide, völkisch anlamıyla ''köksüzleşmeye''i

Eğitimin toplumsal hareketliliği sağlayan başlıca etmenlerden biri olduğu savı, bugün, ortak kanının değişmez unsurlarından biri olarak kendini kabul ettirmiş gibidir. Bu idealden sapma olarak eğitime erişimdeki eşitsizlikler ise, ya olması doğal ancak elden geldiğince düzeltilebilecek ekonomik eşitsizlikler ya da olması en az diğeri kadar doğal ancak düzeltilmesi o kadar da kolay olmayan kişisel yetenek farklılıkları çerçevesinde kavranılır. Bourdieu ve Passeron'un elinizdeki kitaptaki müdahalesi tam da b