Berhema Bavê Nazê ya bi navê "Govenda Li Ber Mirinê" ji sêzdeh kurteçîrokan pêk tê. ' 'Govenda Li Ber Mirinê'' Bala xwînerên xwe dide nameyeke dilşewat a birakujîyê. Vegotina nivîskar me li trajedîya Kurdan dike mêvan û birînên hestên me yên ku hîn cebar nebûne tevdide. Xembarî û wê çarenûsa me ya demekê, di giyanên me de niştecî dike. Bi wê keleka di behra êşan de, nivîskar me bi lehengên xwe re dike hevalê demeke trawmatîk. Wekî erdhejekê xwîneran dixe bin bandora çîrokê û wan radestî rastîyekê dike. Pi

“Ew derket bêyî ku zanibe di eynî rojê de sûretê kesê bi nav kuşdarê serokwezîr, ê ku rewiştên wî bi xwe tê de dihatin gewdekirin, di hemû rojnameyên Stokholmê de belav bûbû.” Ev roman çîroka Bêkesê Kurd e ku dixwaze li Stocholmê bi cî bibe. Bêkes nuh hatiyê Ewropayê û bi bêsiûdîyeke nedîtî bi kuştina serokwezîrê Siwêdê tê tawanbarkirin. Bavê Nazê bi romana Stokholmê Te Çi Dîtiye Bêje, di ser serlehengê xwe ê romanê Bêkes re tenê qala mêrekî Kurd nake, bi vegotineke ku carcaran vediguhere çîrokbêjîyê û bi

Bê gûman Bavê Nazê yek ji danerên wêjeya Kurdî a modern e. Ji bilî şêweyê wî ê cihêreng û vegotina wî a zelal, di nivîsên xwe de hem rastîyekê derdixe holê û hem jî rexnegirîya xwe jî nîşanî xwîneran dide. Lawazîya pergala sîyaseta Kurdan, şoreş, evîn, xîyanet û ew jîyanên ku di nava wan de asê mane ji me re rave dike. Yek ji lehengên romanê Şêrzad, piştî Nivîskar, wekî her carê di romana xwe de daqûlî bîra êşa xwe a Kurdewar dibe û destên pênûsa xwe bi ava kanîyên welêt re dikemilîne. Wê perdeya ku bi tar

Bavê Nazê di vê novela xwe de, pirsyara ‘dînîtiya bi aqil' dike ku Îsmaîlê dîn, wekî dînekî ku di nav mirovên xwe biaqil dihesibînin de, li ser sê taybetiyan di nav civakê de heyî dibe: A yekem; Îsmaîl bi zarokan re şer dike. A duyem; Îsmaîl diçe keran. A sêyem; Îsmîal dilbijokiya jinan dike. Lê Îsmaîlê ku li gor hesabê ‘mirovên biaqil' dîn e, bi axayê mezin ê meyxur re diyalogeke wiha datîne: - Îsmaîl, ka were, bi me re vexwe! - Axe, ez û vexwarin? - Bo çi? Qey tu bûyî sofî? - Na, ez nebûme sofî, lê h

Bavê Nazê bi romana Çîyayên Bi Xwînê Avdayî careke dî bala me dibe ser êş û tehdeyîyên ku Kurd ji ber jîyana feodali û bindestîyê dikişinin. Ev êş û azarên Kurdan, alîyê wê ê feodali, di vê romana hane de, di ser evina Çeto û Gulê re tê qalkirin ku mirazê wan ji ber adet û qaydeyên feodali ên hezar û bi dile wan salan naçe serî. Her wiha, pê re jî, desthilata axatîyê ku ji pergaleke feodalîyê ye jî wekî desthilata ku şikandina wê zehmet e tê xuyakirin. Helbet Bavê Nazê rêya şikandina vê desthilata feodalî

Bavê Nazê, di vê novela xwe de, ji şer û têkoşîna pêşmerge bi rê dikeve, tê ser trajediya mezin, ya çekên kîmyewî, ya bajarê ku bi hêna sêvê şewitî, Helebçe. Pê re jî, çarenûsa du jinan; jina Kurd Jîyan û jina Fileh Canê di vê trajediyê de digihîne hev û berê me dide fermana mirina her cureyî ku; aliyek j ber neteweya xwe aliyê din ji ber dîn û ayîna xwe tê kuştin. Û em digel vê trajediyê, dikevin nav bindestiya jinan ku li alî Kurdan ji ber namûsê ye li alî filehan ji ber heramiya dînî ye. Û em digel v

Di civak, malbat, tevn, tore, pergal, gerdişa kevneperest de rewingiya giyani ya jineke ku ne dikare ü ne ji dixwaze meytibuna xwe inkar bike ü ne ji ji ber van teşeyen bana yen civaki ü exlaqi nikare kefene şermoktiya xwe biçirine da ku him karibe xwe weki xwe qebul bike ü him ji xwe wisa bide qebulkirin.Bave Naze di Xweşiya Bi Eş de Sülav ü Midyaya hevala we, kaya kevn a hest ü hizren jinan en ku hatine veşartin, ji nü ve li ber be dixe ü bi ve re em dibinin ku Sülave beyi ku guh bide tevn ü toreyen civak

Bave Naze bi romana Çiyayen Bi Xwine Avdayi careke di bala me dibe ser eş ü tehdeyiyen ku Kurd ji ber jiyana feodali ü bindestiye dikişinin. Ev eş ü azaren Kurdan, aliye we e feodali, di ve romana hane de, di ser evina Çeto ü Gule re te qalkirin ku miraze wan ji ber adet ü qaydeyen feodali en hezar ü bi dile wan salan naçe seri. Her wiha, pe re ji, desthilata axatiye ku ji pergaleke feodaliye ye ji weki desthilata ku şikandina we zehmet e te xuyakirin. Helbet Bave Naze reya şikandina ve desthilata feodali

Mîna her car, Şêrzad bi saw ber bi dara şehîdan ve çû. Bêhemdî xwe ew hembêz kir û...

Lê belê, kes xwe nêzike wî nedikir û ku digihîştin mizgeftê, bi lez xwe davêtin himbêza wê. Êdî dem, dema taeta Xwedê bû...