Ahmet Güntan’ın roman üçlemesi Bukalemun Manifesto.’yla tamamlanıyor. Önceki iki roman Olanlık. ve Tam o sırada.’nın tartışmaya açtığı sorular daha da derinleşiyor. Yine bir vicdan suçu arıyoruz. Ahlak nerede başlar? Kuşku inancı nasıl besler? Allah adliyede hâkim olsaydı cezalar kime kesilirdi? İnsan niçin kendinden başka biri olmak ister? Rahmaninov’u en iyi kim anlar? Üçlemenin son mahkemesi, bu kez kendi yerinde, bir adliyede kuruluyor. Arif’in tek suçu bu kadar güzel olmasıydı. Ya diğerleri? Neskafe Ne

… Ben bazen öyle severim ki, bazen iyilik boğazımdan yukarı öyle hızla yükselir ki, yaşlar öyle dökülür ki gözlerimden, sen buna kendini aldatma diyorsun, ben korkuya direnme diyorum, en çok o boğazımdan hızla yükselen şey kaybolacak, kalbim soğuyacak diye endişe duyarım ben. Şair, yazar ve denemeci Ahmet Güntan’ın ilk romanı Olanlık. tamamı diyaloglardan oluşan bir metin; yazarının deyişiyle bir RDAO: “Roman Demek Âdet Olmuş”. Bir çorba salonunda kendiliğinden gelişen bir sohbeti anlatıyor aslında. Anca

… düzyazıdan çok şiire daha yatkın bir topluluk bu Esrârîler, düzyazıya zor alışıyorlar. Düşündükleri ile yazdıklarının arasındaki uzaklığı kapatmak Esrârîliğin eski bir geleneği, talim gerektiriyor, ne demişler, her şey imkânla mümkün. Tuhaf bir imkân barındıran yazılar bunlar, isyanı tam açık seçik belirirken birden geri çekilmeyi tercih eden yazılar. Geri çekilebildiği için imkân sağlıyor. İlk baskısı 2003 yılında yapılan Esrârîler., Ahmet Güntan’ın yüzyıl dönümündeki dünya haline Esrârîlerin gözünden

160. Kilometre’nin Gulyabani dizisinden yayımlanan Hitaplar. Ahmet Güntan’ın (1955) yeni şiir kitabı.“Uykuda yatakta dönerken bilinç uyandı,Kapladığım hacmi gördüm yatakta dönerken,Şizolar gibi, bir milisaniyede. Yatakta dönerkenGördüğün o adama sadık kaldın mı sen?”

Hep küçümsenen manzume, hele de modern sonrası mümkün mü? Ahmet Güntan, İzmirli Ahmet.'te, manzumenin kadim görevini, modern şiirle ve günümüz temalarıyla buluşturuyor. İzmirli Ahmet şaşırdı sendeki bitmez açlığa Halbuki erken başlamıştın puan toplayıcılığa Daha ne kadar dayanacaksın bu saçmalığa Zerrece utanma koş, yeter ki puan topla

The Tribe of the Esraris.is an acclaimed Turkish poet's heartfelt commentary on our times, an inquiring companion to the new millennium. In a series of fragmentary prose pieces on a wide range of topics, Ahmet Guntan offers new ways to break the proverbial silence of the poet and tackle the world head-on. He takes the floor as one of the Esraris, the eponymous tribe of uneasy souls, and builds the framework of a poetics of deeper engagement with the world around us. Reading in part like a philosophical diar

Ahmet Güntan'ın "İyiliğe sığındım, Esrârîler.'de ideal bir ahlakın imkânsızlığını bilen bir ideal ahlaka ulaşmak istedim, buna çok ihtiyacım vardı" dediği "Esrarîier." aynı arayıştan insanları 2003'ten beri yan yana getirdi usulca. Bu öyle bir noktaya geldi ki, "Esrarî değilim, ama Esrârî'nin yazdığı her şeyin altına imzamı atarım" diyen Ahmet Güntan, ilk romanı Olanlık.'ta [Raskol'un Baltası, 2012] Esrârî ile Toy Esrarî'yi karşı karşıya getirdi, tartıştırdı. "Esrarîler." dördüncü baskısıyla karşınızda.

Mahkeme Kitap. Parçalı Ham.'ı önceleyen bir son durak. "Bağdat'ın Savunması" ile dergilere dönen Ahmet Güntan, bu kitabın yazım süreci için "Her şeyin dönüp dolaşıp bir şiir haline gelmesinden çok, malzemeleri toplarken yakaladığım o çocuksu somut beni heyecanlandırıyordu" diyor. Siyasetin bir kavuşma, bir çoğalma olduğunu hatırlatan, insanların arasına ve doğaya karışan, çareyi vicdanı kuşanmakta bulan şiirler. Adaleti, toplumu birleştiren kardeşliği arayan Mahkeme Kitap., getirdiği farklı teknikler ve ola

Ahmet Güntan'ın Bir 'ilkel bakma' dönemine girdim, Ege'yi dolaştım, tabiata baktım, köylülere, okumaya geri döndüm, eksiğimi biraz da geç kaldığımı düşünerek ülkemle tamamlamaya karar verdim, Türk şiirine ve düşüncesine daha yakınlaştım dediği ve Şiirde siyasete tekrar dönmek için bir başlangıç olarak nitelediği İkili Tekrar., bir öz'e dönüş, romantik bir kavis. 90'larda şiirin belirsizliğe göçtüğü yıllarda yazılmış bir eve dönüş adeta. Döneminin şiirindeki karmaşık mistisizme inat, şiirde basitliği öne çık

Françoise Sagan'dan "Sabahın erken saatlerinde karyolasının kenarında sebepsiz olarak oturan otuz beş yaşlarında bir adamdı" alıntısıyla açılan Romeo ve Romeo., şairin virgüllerin gücünü kullanarak giriştiği, kendi deyişiyle bir "haletiruhiye orkestrasyonu". Ahmet Güntan'ın "Her şeyi atmıştım şiirimden" dediği dönemde yazdığı, aşkta adaletin, uykuda tekliğin, rüyada birliğin, saflığın ve şiirde edasızlığın arayışı.

Lâle Müldür ve Ahmet Güntan'ın, yakıtını yakın arkadaşlıklarından alan ve yıllar önce kendi içlerine yolladıkları bu ince uydu, yolculuğuna devam ediyor. Halen sonsuz derinlikte ve karanlıkta buldukları kardeşliğin, üzgünlüğün, güçten düşmenin, kabullenmenin ve umudun konuşmalarından somut kesitleri bir araya getirerek okurun dünyasına gönderiyor. Voyıcır 2, bataryalarını bu kez de 160. Kilometre'den okura ulaşarak dolduruyor.

Bir şairin 30 yıla sığdırdığı kitaplarına baktığımızda ne görürüz? Farklı arayışlar, yönsemeler, şairin sadık kaldığı - yinelediği temalar? Ya 30 yıllık bir kavis çizerek ilk kitaba tekrar bakarsak? Evet, şairin sonradan gideceği yolların nüveleri dağınık, yarı bilinçli biçimde karşımızdadır. İlk Kan.'da da Ahmet Güntan'ın henüz ilk kitabında seçimini somuttan yana yaptığını görürüz: Pasolini'nin Külleri, Çingene Hikâyeleri, Beyaz Peugeot, Dük L. Visconti... İlk Kan., 30 yaşında! Yine, Evet, somut şiirler y

Ahmet Güntan'dan, Olanlık.'tan sonra yine tamamı diyaloglardan oluşan bir RDAO (Roman Demek Âdet Olmuş). Bu kez deneme, senaryo ve roman arasında gidip gelen bir anlatı. Gece başlayıp ertesi sabah biten bir yatılı okul hikâyesi. 15-16 yaşlarında gençler: Kız Cengiz, Kara Murat, Melek Orhan, Çamur Timur, Çoban Hasan, Arı Tarık, Beket Şevket, Beygir Niyazi, Kirpi İsmail. Arkadaşlarının değer verdiği eşyaları çalıp bir ağaç kovuğunda gizlice toplayan hırsız, sabah disiplin kurulunun karşısında nasıl bir savunm

Evet, omurgam bir kluge, retinam da öyle, Bedenin kusurlu olduğunu kabul et, söyle, Peki ya beyin, kusurlu mudur beyni insanın, Kolay yutulur lokma değil bu iddia böyle. Her yazılı tarih kendi zamanının öz çocuğu, Elbet bu tarihin değil, tarihçilerin yolculuğu. Görmek dediğin uzaktan yapılan bir eylem, Doğru, sanatın yansıtıcı aygıt bulundurduğu. Mutlak bir uzaklıktan seyrederiz nesneleri, Aygıtın tılsımlı perdesidir değiştiren biçimleri. Bir yıldıza sürgün edilir sanki nesneler, Uğursuz bir duraksama yak

Tamamı diyaloglardan oluşan bir roman. Yazarının deyişiyle bir RDAO (Roman Demek Âdet Olmuş). Ait olmak için her şeyini veren garson bir çocuk: Parazit Nefes. Türksel Necmi'nin çorba salonunda Parazit'in saf, kirlenmemiş duygularına sığınan müdavimler: Baykuş Hüseyin, Çekirge Cavit, Yılan Kuddusi, Dosto Kamil, Morbid Ahmet, Affan Kerim, Esrârî, Toy Esrârî ve diğerleri... Şair Ahmet Güntan, Olanlık.'ta insanlığın ezeli konularını bugünün dünyasında yeniden tartışıyor: iyilik, kötülük, adalet, yoksulluk, özgü

Ahmet Güntan'ın 2000'lerdeki yazıları, şairin totoloji değirmenlerine karşı savunması şiir geldi kelimede boğuldu'da bir arada. Ahmet Güntan'ın 160. Kilometre'den çıkan yeni kitabı şiirgeldikelimedeboğuldu.'yu şairin 2000'lerle hesaplaşması olarak okumak mümkün, ancak yeterli değil. Güntan'ın kitabı okura vitesi boşa almanın, sıfır noktasına dönmenin, sıkıca tutunduğu dala yanbakmanın, olanbitene düzbakmanın gerekliliklerini ve imkânlarını gösteriyor. Şiirdeki toptan hükümcülüğe, yerleşmiş totolojilere kar

1. Şiiri yaratma, yavaşça ara. 2. İçeride değil, dışarıda - somutta. 3. Beyin kimyana ihanet etmeden bak. Nasılsa seni kimse takmıyor. 4. Gözlemlemediğin, dokunmadığın şeyi şiire sokma. 5. Görmediğin coğrafyaları, yaşamadığın tarihi yazma. [Kitaplardan somut bilgiyi ham olarak alabilirsin.] 6. Sıfatlardan kaçın. 7. Dize kurma. 8. Kafiye yapma. 9. Söz sanatlarından sakın. 10. Gizli gönderme yapma. Okuyucunun donanımına ihtiyaç duyma. 11. İmgeyi bilgi vermek için kullan. 12. Tıfıl Garsonu unutma.

Düşüncelerin bittiği, renklerin kaybolduğu, biçimin en hakiki haliyle var olduğu, bütün ışıklar söndüğünde herkesin, her şeyin renklerden azade bir eşitliğe, siyah bir bedene kavuştuğu an, adalet ve eşitlik ânıdır, şiir. Her şey karanlıkta iken şiiri biçimlendiren teknik ise, şairin kafesidir. O kafes olmasa, şair nereye uçacağını şaşırır. Kafesi yaratan maddenin kendi maddesiyle aynı olduğunu bilmektir, şairi tekniğinden azade kılan. Şair de madem kafesi yaratan ilahî kaderin bir parçasıdır, o zaman kafes,

“Dinle evlat! Dil kutsaldır. Ateşin çıkardığı ses, Hint’te ilk şiir sayılır. Esrârîler, ilk insanın boşluk karşısında çıkardığı ilk böğürmeyi ilk şiir sayarlar, ama aynı şeydir, farketmez. Yani biri ateşin çıtırtısına kulak vermiş, onu dinlemiş, anlamış, mitolojisine o çıtırtıyı ilk şiir olarak kaydetmiştir. Dil kutsalsa, kulak da esastır. İnananlar buna inanır, Allah’ın kulağı her yerdedir, hiç kimse duymasa o duyar. “Dil kutsal olduğu içindir ki kulağa baskın çıkarsa kutsallığından kaybeder. Alır başı

İyot., Ahmet Güntan´ın ilk günden bugüne yazdığı yazıları ve söyleşilerini içeriyor... "Şiir, iki duygunun arasındaki boşluktur. Duygu değildir. Duygular kendiliğinden paylaşılır, şiir kendiliğinden paylaşılamaz. Şiiri, iki duygunun arasındaki boşluğu, önceden kimse görmez, kimse hissetmez, kimse de aramaz. Şiirin görülmek için şaire ihtiyacı vardır, şair yoksa, şiir de yoktur, o yüzden şiir ve şair birbirinden ayrılamaz, şair şiirde kendini unutturamaz, şair ne kadarsa şiir de o kadardır."