“Kalbimiz başka söylüyor, aklımız başka. İman başka yere çağırıyor, zaman başka bir yere. İçimiz bizi ölümle doğulacak olan bir hayatın hazırlığına davet ediyor, dışımız ölümü hiç hatırlamadan gününü gün etmenin davetçisi.” Bunca ikiliğin içinde “kendine el kalan insan” yazabilir mi kendi arayış hikayesini? Farkına varabilir mi yitirdiklerini yahut farkına varsa da doğru yerde mi arar onları? “Kendisine varamasın diye kendisi tarafından kazılan içindeki hendekler”den nasıl çıkar insan? İnsanın yaşam serüven

Elinizdeki kitap, şu yaşadığımız hız çağında geride kalan anlamların izini hikâyelerle sürüyor. Eski zamanların dilden dile aktarılan, kitap kenarlarında kaydı tutulan, aşka dair hikâyeleri bunlar. Her biri hayatın sıradan görünen zuhuratlarını ötelerin derinliği ile irtibatlandıran, bambaşka bir gözle okumaya kapı aralayan hikâyeler. Serdar Tuncer bu hikâyelerin üzerindeki tozları üflüyor, bugünün gerçekliği ile mezcediyor, âdeta güncelliyor. Onun dilinde her hikâye bir kapı oluyor, başka bir hikâyeye açıl

Vezir olmanın adam olmaya yetmediğini hikâyelerden öğrendik, kimsenin yaptığının yanına kar kalmayacağını, bir böceğin bile sebepsiz yaratılmadığını, her işte bir hayır olduğunu, sevmeyi, sevilmeyi, cömertliği, kahramanlığı, saygıyı, adam olmayı, incitmemeyi, hatta 'insan' olmayı hikâyelerden öğrendik. Bu miras yarınlara taşınmalıydı. Kimi kalın ciltli kitapların sayfaları arasında saklanmış, kimi dilden dile asırlardır dolaşagelen bu hikayeler asla unutulmamalıydı. Yarınların çocukları soba başında ısın

Bir sarı çiçek bulmalı şimdi.Oturup başına bir türkü söylemeli : ''Ben bağrımı toprak sandım taş imiş / Meğer taşa tohum ekilmez imiş .''  Bir sarı çiçek olmalı şimdi.Başında türkü söyleyen adama dönüp bir şiir okumalı : ''Taş taş değildir bağrındır taş senin / Nereni nasıl yaksın söyle bu ateş senin.'' Adam çiçek kokmalı o an, çiçek türkü yakmalı.Adamın yüzü sararmalı mahcubiyetten, Çiçeğin yüzü ağarmalı aşktan . Çiçek yüzünü adama dönmeli, adamın yüzü çiçeğe dönmeli. Adamala çiçek bir olmalı. Er

Olmanın bilgisi kitaplarda vardır ama kendisi olanla hemhal olmadan ele geçmez. Hal sirayet eder demişler. Derdin ne ise,ona sahip olanlarla beraber ol ki derman bulasın. Eşkıya olmak istiyorsan evliya eşiğinde tüketme ömrünü, velayet derdine düşmüşsen kendi kalbine eşkıyalık eyleme ! Kişi sevdiğinin kederinden pay alırmış, hemderdini öyle bir sev ki derman senin olmamaya utansın!

Yanlış bir şeyler var. Bu yanlışa yokmuş gibi yapmaya devam edersek yanlışın bir parçası olacağız. Doğruyu söylemeden, doğruca eylemeden sadece yanlış var diye bağırırsak vicdanımızı sahte bir teselliyle avutacağız. Birileri artık bu yanlışları düzeltmeli deyip kenara çekilirsek yükü omuzlamanın külfetinden eleştirmenin kolaycılığına kaçmış olacağız. Kendimi düzeltirsem yeryüzü hiç olmazsa bir yanlıştan kurtulacak şuuru içinde 'emrolunduğumuz gibi'dosdoğru olmak derdiyle yaşayabilirsek, işte o zaman gerçekt

Olmanın bilgisi kitaplarda vardır ama kendisi olanla hemhal olmadan ele geçmez. Hal sirayet eder demişler. Derdin ne ise,ona sahip olanlarla beraber ol ki derman bulasın. Eşkıya olmak istiyorsan evliya eşiğinde tüketme ömrünü, velayet derdine düşmüşsen kendi kalbine eşkıyalık eyleme ! Kişi sevdiğinin kederinden pay alırmış, hemderdini öyle bir sev ki derman senin olmamaya utansın !