Özlüyorum Sanma ki kolay vazgeçiyorum senden, Sanma ki gözlerini silmek kolay gözlerimden, Yüreğini yüreğimden... Ve sanma ki kolay vazgeçer aklım seni düşünmekten... Canım çok yanarken, Varlığınla yokluğun arasında yoruldum. Yokluğuna da dayanamıyorum işte, Başına buyruk gözyaşlarım dinlemiyor artık beni. Nereye kadar unutmuş rolü oynar yüreğim bilmiyorum. Kaç zaman susar dilim, Kaç gözyaşı eskir yokluğunda Bilmiyorum... Ben sadece Sadece Seni özlüyorum Seni çok özlüyorum Onu iyi biliyorum...

Aşk imiş her ne var âlemde/ İlm bir kıyl ü kâl imiş ancak Fuzuli'nin meşhur beytine nazire olarak ve onu haksız çıkarırcasına aşkı ve ilmi buluşturduğum bu eser, temelinde aşk üzerinden siyasal iktidar mücadelesine belgelerle tanıklık etmektedir. İnsana dair hiçbir duygunun yabancısı olunamayan bu hayatta/dünyada kral da kraliçe de olunsa aşkı, nefreti, hüznü, acıyı, tutkuyu, ihtirası benzer tezahürlerle gözlemlemek mümkündür. Dolayısıyla 1878'de Osmanlı Devleti'nden bağımsız olan ve 1882'de kraliyet ilan