Kayıp bir kıta, Pasifik Okyanusu’na açılan son teknoloji bir gemi ve dedelerinin yolunu vasiyet bellemiş iki bilim insanı. Chris Churcward ile Mustafa Kemal Mayatepek’in yolları ilk kez Hindistan’da bir mabette kesişiyor. Uzun soluklu bir araştırmanın fitilini ateşleyen bu kesişmenin sonu, bütün dinlerin kaynağına ulaşacak, insanlık tarihini yeniden yazdıracak, tüm politik ve ekonomik dengeleri altüst edecek boyutlar arası bir yolculuğa varıyor. Fakat bu yolculukta Chris Churcward tek başına. Ve şimdi bir

Oğuz Atay, 70’li yıllarda çok saygı duyduğu hocası Prof. Dr. Mustafa İnan’ı, eşi Prof. Dr. Jale İnan’ın ricası üzerine, biyografik bir romanın başkahramanı yaptı. Jale İnan’ın arzusu Bir Bilim Adamının Romanı ile yoksul bir Anadolu çocuğunun istediğinde neler başarabileceğini herkese göstermekti. Oysa o, çok daha zor olanı başarmış, kadının henüz adının bile geçmediği yıllarda Türkiye’nin ilk kadın arkeoloğu olarak profesörlük unvanını almıştı. Şimdi bir romanın başkahramanı olma sırası onda! Orhan Bahtiyar

İstanbul, mitolojide de hayvanlarıyla anılan nadir şehirlerden biridir. Tarihin her döneminde sokaklarında hayvanların dolaştığı, gökyüzünde kuşların uçuştuğu, denizlerinde meşhur balıklarının gezindiği bir şehir oldu. Her birinin ayrı bir hikâyesi ayrı bir gönül bağı vardır İstanbul’la. Kimi yanlışlıkla yolunu şaşırıp Boğaz’ın sularında bulmuş kendini kimi de rüzgârın şiirine takılıp yepyeni şarkılar mırıldanmış İstanbul semalarında. Ama her seferinde de İstanbullu ile bir olmuş, yâren olmuş. İstanbul’un N

Muhsin… 16 yaşında tiyatro sevdasına mani olmaya çalışan ailesine başkaldırıp kendi yolunu çizen ve sahnede devleşerek sonsuzluğa ulaşan bir sanat devrimcisi. Açlık, parasızlık, baskı ya da savaş. O, hiçbirini engel olarak görmedi; onun için imkânsız yalnızca içi boş, kof bir kavramdı. Ve aldığı her nefesi tiyatro için harcadı. İstanbul’dan Paris’e, Paris’ten Berlin’e, Berlin’den Stockholm’e uzanan bir tiyatro aşkının ayakta alkışlanası görkemli romanı. Muhsin Ertuğrul, Orhan Bahtiyar’ın usta kaleminde alış

Gökyüzüne sevdalı bir milli değer: Vecihi Hürkuş. Vecihi Kara Tehlike, I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı yıllarında yarattığı mucizelerle Kurtuluş Savaşı'na büyük katkı sağlayan, Türk havacılık tarihinin mihenk taşlarından Vecihi Hürkuş'un azmini ve sarsılmayan inancını anlatan belgesel niteliğinde bir roman. Vecihi Hürkuş, savaş dönemi bilinen adıyla "Kara Tehlike" yıkımın ve imkânsızlığın ortasında mavi gökyüzünde umudu yeşertiyor. Elinizdeki roman, esir düşse de teslim olmamayı şiar edinen Vecihi Bey'i

Türk'ün Ateşle İmtihanı adlı eserinde Halide Edip Adıvar, Türk İstiklal Harbi'nde Yusuf Akçura'nın tanık olduğu bir sahneye dikkat çekerek, şu düşüncelerini aktarır: Biri Türk, biri Yunan askerinin birbirlerine sarılmış olduklarını görmüş. Acaba birbirlerini boğazladıktan sonra, insanların kardeş olduğunu mu hissetmişti? Yoksa, aralarında artık hiçbir siper kalmayan ve ölüme giden iki insan gibi birbirlerine mi sarılmışlardı? Bu sır, şüphesiz o iki askerle birlikte sonsuzluğa yitip gitti ve asla öğrenemeyec

Sahipsiz gökyüzünün maviye bulanan aşkları... II. Abdülhamit'in saray ressamlığına yükselen Fausto Zonaro, Osman Hamdi Bey gibi dönemin ünlü isimlerinin, büyükelçilerin, padişahın yakın çevresinin, Avrupa kültürüne hâkim İstanbul beyefendilerinin, İttihat ve Terakki liderlerinin yanı sıra sıradan tulumbacılarla bile yakın dostluklar kurmuştu; ki bu alışılmadık dostluklar onu Ayasofya'nın derinliklerinde bilinmeyen bir odaya kadar sürükleyecekti... Saray duvarlarının arasında yaşanan kısacık, ama hüzünlü b

Vecihi Hürkuş bir uçma sevdalısı idi. Uçağın zor bulunduğu bir memleket ve dönemde uçtu. Bununla yetinmeyip Kurtuluş Savaşı'na gökyüzünden katıldı, binlerce askerin gökyüzünde aradığı umut oldu. Kazanılan bağımsızlık sonrası durmadı, ilk Türk yapımı uçağı üretti. Yetinmedi, Türkiye'nin İlk sivil havacılık okulunu kurdu. Türk havacılığının pek çok önemli tarihine imza atmakla geçen bir ömür sonrası insanoğlunun Ay'a ayak basmak için yola çıktığı 16 Temmuz 1969' da yaşama veda etti. Araştırmalarımda Vecihi Hü

Tam dünyanın merkezindeyiz işte... İdanın zirvesi... Zeusun evi... dedi Yorgan Dede. Ardından kelimeler aynı destansı anlatımla dudaklarından dökülmeye başladı. İda... İki anlamı var. İlki odun veya orman. İkincisi ise fikir. Anadolu tanrıların yoludur. İda ise yaşadıkları yerdir. Eski çağlarda bu bölgeye Ideon denirdi. Yani Düşünce Ülkesi. Buralar aklın ve mantığın doğduğu topraklardır... Dünyada savaşın hüküm sürdüğü günler İdada Sünni ve Alevilerin dostluk ve sevgiyle yaşadığı bir köy. Ne yoksulluğun

Elohim'in Çocukları düşünceleri hallaç pamuğuna çevirip bilgilerinizi sorgulatacak... Daha önce hiç Tevrat'ı okudun mu? diye sordu Uriel. Ezbere bilmesem de evet... yanıtını alınca sözlerine devam etti. Tevrat iki Adem'den bahseder. Bunlardan biri Elohim'lerin yani benim ve yardımcılarımın meydana getirdiği galaktik insandır. Yani Mu halkı... Yani Adem -1... Diğeri de Yahve ırkının yani Hospitalarius ve ona bağlı Naakal'lerin meydana getirdiği yeryüzü insanı. Adem-2... Adem-2 soyu, Adem-1 soyundan daha son