...çocuğun beyninde temel kavramlar anadille oluşur. Bu süreçte anadilin kullanımını kısıtlar ya da pek çok kez yaptığınız gibi yasaklarsanız, algılamaktan, düşünmekten yoksun kuşaklar yetiştirirsiniz. Dilin, yığınları toplum yapan, insanları bir arada yaşatan en büyük etken olduğunu görmezden gelenler, başka dillere tanımadıkları yaşama hakkını kendi dillerinden de esirgeyerek; o başka dillere kurdukları tuzağa kendileri düşerler. Oysa gerçek anavatanımız dilimizdir aslında. Ama günümüzde dilimiz saldırı a

Yazmak isteyenler ama nereden başlayacağını bilemeyenler, yazacak konu bulamayıp boş kâğıtların ya da beyaz ekranların önünde oturanlar, yazdıklarının doğru veya güzel olup olmadığını merak edenler... Türkçenin usta kalemi Feyza Hepçilingirler, sizi Yazarlık Sınıfı'na davet ediyor! Bu sınıfta siz de Petek Öğretmen'in öğrencilerinden biri olacak, onun sıcak ve samimi anlatımıyla hem pek çok ayrıntıyı öğrenecek hem de size ayrılan sayfalara kendi kurguladıklarınızı yazabileceksiniz.

Usta yazar ve Türkçeci Feyza Hepçilingirler'den minikler için hem eğlenceli hem de bilgilendirici bir hikâye! Bay Baykuş ve Bilge Kuş'la tanışmaya hazır olun! Yıkık bir evin pervazına tünemişti Bay Baykuş. Karanlığın çökmesini bekliyordu. Yoldan geçen kadınlardan biri onu gördü, çok korktu. Bu uğursuz baykuşları hiç sevmediğini söyledi arkadaşına. Bunu duyunca çok üzüldü Bay Baykuş. Gerçekten kimse sevmiyor muydu onu? Peki ama herkesin kendisini sevmesi için ne yapmalıydı?

12 Eylül'ün baskıcı karanlığı sonraki yıllarda da tüm yoğunluğuyla devam etmektedir. Darbeyle beraber sakıncalı bulunan ve sürgün edilen öğretim görevlisi Sibel bu baskıdan fazlasıyla nasibini almıştır. Sadece YÖK'le değil, evde ve toplumdaki cendereyle de mücadele eden Sibel, bir taraftan kendisiyle hesaplaşırken diğer taraftan 12 Eylül sonrasını ve toplumun ikiyüzlülüğünü tüm gerçekliğiyle gözler önüne seriyor. Türkçe üzerine yazdığı titiz yazı ve kitaplarıyla ayrı bir üne sahip Feyza Hepçilingirler'in y

Topraktan korkuyorsunuz sanki. Neden? Niçin oturmuyorsunuz yere, çimenlerin, otların üstüne, toprağa? Hem neden evleri birbirinin üstüne yapıyorsunuz? O kadar çok ev üst üste koydunuz, gökyüzü uzağa kaçtı. Sahte ışıklar yaptınız, o kadar çok, o kadar çok, yıldızlar göğü boşalttı. Dağlarınız nerede, büyük ağaçlar, güzel tepeler? O sabah Elvan her zamanki gibi erkenden uyanmış, yüzünü yıkamış, okula hazırlanmak üzere odasına dönmüştü. O da ne! Yatağında daha önce hiç görmediği, tuhaf giysili, yabancı bir kız

Burcu bir sabah okula giderken bahçenin kıyısındaki yastığı fark etti. Cemil Dede görse oraya neden konduğunu anlar, yastığa benzer bir şey der geçerdi. Burcu ise onun gerçek bir yastık olduğundan bir an bile kuşku duymadı. Öyküler uydurmaya da çok elverişliydi doğrusu! Öykülerle hem eğlenceli olur hem de kısalırdı okulun yolu. Cemil Dede ile Burcu arasındaki öykü yarışı böyle başladı. Gerçekten de bahçede o yastık niye vardı acaba?

İki oğlan kardeş ve Feride Teyze, bahçelerine inen sis bulutu içinde ilerlerken kendilerini bir masal ülkesinde buluverirler. Karşılarına ilk çıkan Kırmızı Başlıklı Kız'ı kurda yem olmaktan kurtardıktan sonra yollarına devam ederlerken kimlerle karşılaşmazlar ki... Pamuk Prenses, Külkedisi, Rapunzel, Uyuyan Güzel... Bu kızların tümü de kendilerini kurtaracak prensi bekliyorlardır. Birinin bu kızlara ihtiyaçları olan gücün aslında kendilerinde bulunduğunu anımsatması gerekmez mi? Bu kim mi olur? Tabii ki Fer

Yine karanlık bir dönemden geçiyoruz. Ülkemizin aydınları, yarı aydınları, okumuşları, yaklaşan karanlığı enselerinde hissediyorlar ama hiçbir şey yapamıyorlar. Karın altındaki buğday tanesi kadar çaresizler. Bugün başımızın üstüne yığılmış, soluk almamızı zorlaştıran şeyler, belki de karın altında gün ışığına kavuşmayı bekleyen buğday tanesiyle özdeş kılıyordur bizi. Belki de üstümüzde karanlık ve baskı yaratan karların eriyeceği, gözümüzü gün ışığına açacağımız günler yakındır. Karın altında beklerken ka

Bir zamanlar bebek olduğuna inanmayan bir çocuğun öyküsü bu. Yalnız kendisinin değil, annesinin, onu her gün okula götüren yaşlı kadının da bir süre önce bebek olduğuna inanmıyor. Bir tomurcuğun, nasıl harika bir beyaz güle dönüştüğünü, sonra yerini yeni bir tomurcuğa bıraktığını görünce inanacak mı dersiniz?

Barkın Balık bir köpekbalığı olduğunu daha yeni öğrenmişti. Arkadaşı Bedük bir yunustu. Ona karada yaşayan canlılardan söz etmiş, insanları anlatmış; bu arada insanların köpekbalıklarından korktuklarını söylemişti. Yosun salatası yiyen, kendisi gibi tatlı, küçük, sevimli bir balıktan insanların neden korktuklarını anlamayan Barkın, hemen onlarla tanışmak istedi. İçlerinden biriyle arkadaş bile olabilirdi belki.

Gözden geçirilmiş yeni baskısıyla elinize ulaşan bu kitap asık suratlı bir dilbilgisi kitabı değil, amacı dilbilgisini derinlemesine kavratmak, eskimeyecek bir bilgi olarak kullanıma sunmak olan bir öğretme kitabı. Bu yüzden Nietzsche ile Banu Alkan'ın, Ziya Paşa ile Türkan Şoray'ın adları kitapta yan yana yer bulabiliyor. Öğretmenlik deneyimi ışığında söyleşiliyor, şakalaşılıyor, öğretenlere ve öğrenenlere ayrı ayrı yol gösteriliyor. Dilbilgisinin en zor konuları sürükleyici bir roman gibi zevkle okunurke

Noktalama işaretlerinin çılgın dünyasını keşfet! Okulda noktalama işaretlerini öğrenen Pelin'in canı sıkılmıştı. Bu konunun biraz abartıldığını düşünüyordu. Zaten her şeyi de öğrenmişti. Yoksa bilmediği şeyler mi vardı? Kafası iyice karışan Pelin o akşam tuhaf bir yolculuk yaptı ve işaretlerin hiç de düşündüğü gibi olmadığını anladı.

Diyar, ailesinden önce ve tek başına gelmişti Amerika'dan. Ayvalık'taki tatile gitmek için ailesini beklerken anneannesi ona Ayvalık'tan gönderilmiş bir mektup verdi. Kendi adına yazılmış zarflı, pullu bir mektupla ilk kez karşılaşan Diyar hem heyecanlandı hem de şaşırdı. Çünkü mektup Yusuf adında, tanımadığı bir çocuktan geliyordu. Kimdi bu Yusuf? Ona niçin mektup yazmıştı? Diyar bu mektubu yanıtlamalı mıydı? Yanıtlayacaksa ne yazacaktı? Şimdiye dek hiç mektup yazmamıştı ki o!

Mustafa Ardahan'da yaşıyordu. Her sabah köyün hayvanlarını besleyip bakımlarını yaptığından biraz geç kalıyordu okula. İlk dersler genelde Zeynep Öğretmen'in dersiydi. Zeynep Öğretmen yaptığı işleri, sorumluluklarını bildiğinden Mustafa'ya kızmazdı. Yine okula geç kaldığı sabahlardan birinde Mustafa, sınıf arkadaşlarını diğer günlere göre daha bir düşünceli buldu. Zeynep Öğretmen onlara bir ödev vermişti. Mustafa'nın da çok yakında öğreneceği gibi bambaşka bir dünyanın kapılarını açmış, onlara birer mek

Yalnızca bir iletişim aracı olarak görmeye alıştırdığımız, belki de bu yüzden hafife almaya başladığımız dil, aslında yaşamımızı belirleyen en önemli kültürel etken. Dilimizin yoğurduğu bir zihinle düşünüyor, hissediyor ve bunları yine dili kullanarak aktarıyoruz. Dildeki bozulma, yaşamı algılayışımızı, kurgulayışımızı, yaşama sahip çıkışımızı etkilediği gibi, iletişim kazalarına da yol açabiliyor. Feyza Hepçilingirler bu kitapta, bir yandan dilimize sahip çıkmanın anlamını tartışırken, bir yandan da doğru

Gövdesi kocaman, dalları okulun bahçesine sarkan, mutlu mu mutlu bir ağaçtı Koca Çam. Kuşlar paylaşamazdı onu, martılar ve kargalar kavga eder dururdu. Bir gün çocuklar fark etti bu durumu, ama ne yazık, onlar da unutmuştu doğanın rengarenk uyumunu. Bağırış çağırış gaklamalar, birbirine karıştı tüm notalar Koca çam şöyle bir salladı dallarını, bu orkestranın birlikte çalmayı öğrenme zamanıydı.

Feyza Hepçilingirler'in Türkçeyi sevdiren kaleminden, okurların ufkunu açacak keyifli bir serüven! Hatice Teyzem kimselere benzemez! Kendisi annemin en yakın arkadaşıdır. Ailece onu çok sever, onun bize gelmesini dört gözle bekleriz. Neden mi? Çünkü Hatice Teyzem ne zaman kapıdan içeri girse yer yerinden oynar! Merak eden, sorgulayan ve sürekli doğruların peşinden koşmaktan asla yorulmayan biridir o. Soru sormakta da ustadır, yanıtları bizlere buldurmakta da. Onunla her konuşma keşifler, kahkahalar ve çığlı

Anneanne, Küçülme Oyunu adını verdiği bir oyunla torunu Aras'a ve bütün çocuklara vücudumuzda neler olduğunu, şaşırtıcı bir yolla anlatıyor! KÜÇÜLME OYUNU Torunuyla zaman geçirmek isteyen anneannenin işi zor... Aras'ın ilgisini çekecek bir konu bulmayı hâlâ başaramadı. Sabahtan beri uğraşıyor ama torunu, yapbozlarından başını kaldırıp kendisine bir kez bile bakmadı daha. Düşünüp dururken aklına parlak bir fikir geldi. Bakalım bu kez torununun ilgisini çekmeyi başarabilecek mi?

Feyza Hepçilingirler, hayatı anlar üzerinden anlatıyor. Dokunup kaçıveren, bir kısacık temas anında, duygusunu okura geçiren, kıpkısa öyküler bunlar. Anlar, acı tatlı, muzip tanıklıkları, yudum yudum veriyor adeta: 101 öykü, 101 damla. İlk aşkımla ?Bu bizim şarkımız olsun! dediğimiz bir şarkı vardı. ?Ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır mıydı? Yoksa, ?Unutturamaz seni hiçbir şey mi? Unuttum.

Öykü yumuşak yumuşak okşamaz; başında ya da sonunda sarsar okuru. Bir tümceyle, bir ünlemle, bir sözcükle; kimi zaman susarak... Öykü nedir? Bir öykünün atmosferi, karakterleri, geçtiği zaman ve yer nasıl değerlendirilmelidir? Öykücülüğümüzün temel direği sayılan usta kalemlerden genç yazarlara uzanan bir çizgide Feyza Hepçilingirler'in seçtiği 13 öykü ve incelemelerinin bulunduğu bu kitap, öyküye dair sorulara cevap arıyor. Öykü dilinin derinlerine dalıyor. Ele aldığı öyküleri didiklemeye, anlamaya ve anla