Kitabın dediği günler gelip çattı. Babasına dedim, Kopacaksa kopsun kıyamet; kalalım köyde, gitmeyelim. Kaçtık da kurtulduk mu? şehrin çöplüğü köyden daha mı iyi sanki! Gitmeyelim dedim, askerlere de dağdakilere de katmayalım kendimizi. Dinletemedim... Komşular, komşu köyler kurtuluşa atılır gibi kaçıyordu. Burada barınamayız dedi oğlumun babası, askerler rahat bıraksa dağdakiler bırakmaz. Asker donlular asker mi, dağdakiler hangisi, bilinmez olunca biz de bıraktık evimizi, ekinimizi, ekeneğimizi... Bahçe

...Gelince, kararmış karın altındaki kırda güller açar, yitik zamanların asma bahçelerinde.... Hepimize.... Bir gün gelecek o kimdi neydi? Gerçekten gelecekmiydi, daha önce gelmişmiydi? Kararmış karın altındaki kırda güller... Gül üşümezmi? diye sorabilsem keşke. Ninem çoktaaan duaya geçmiş. Kim bilir neler diliyordu kar altında kalmışlara. Bana susmak düşmüştü ama bence güller de üşürdü. Dışarıya yine kar yağıyor.