“Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakruzaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.”

“İktidar partisinin başkanının cumhurbaşkanlığına aday olması en doğal olgudur. Hür dünyaca benimsenmiş bu düşünceyi biz de uygulama sürecindeyiz. Önce ‘Ne Mutlu Türk’üm Diyene,’ diyorum. Sonra da Allah’ın izniyle bir başka konumda hepinizle yeniden buluşmak ve milletimize daha fazla hizmet etmek umuduyla elveda diyorum. Elveda benim değerli vatandaşlarım.”

İddianameye karşı diyeceklerim mevcuttur. İddianame, kelle istemek için hazırlanmıştır. Yapılan tahliller yanlıştır, hatalıdır, değerlendirmeler keza isabetsizdir. Yalnız biz varlığımızı hiçbir karşılık beklemeden esasen Türk halkına armağan etmiş bulunuyoruz. Bu sebeple ölümden çekinmiyoruz. Yaşasın tam bağımsız Türkiye! Yaşasın Marksizm-Leninizm’in yüce ideolojisi! Yaşasın Türk ve Kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi! Kahrolsun emperyalizm! Yaşasın işçiler, köylüler

Barış Manço dünya için benim memleket derdi, bütün sınırları ve sınıfları yok sayarcasına. O kendi tabiriyle Barış Çelebi idi, Türkçe’nin derinliği ile Batı müziğinin formlarını eşsiz şekilde buluşturdu. Barış der ki, diye başladı; Dadaloğlu, Karacaoğlan misali. Herkesin, her gün yanı başında gördüğü Sarı Çizmeli Mehmet Ağa’yı anlattı, her gün evinin penceresinden duyduğu, Domates Biber Patlıcan nidasını. Kendine has kıyafetleri ve alışılmışın dışında tarzı ile herkesin Barış Abisi oldu. Sevenlerinin mektup

"İstiyorum ki herkes; doğruluğun, iyiliğin, kardeşliğin, barışın efendisi olsun." Müslüm Gürses Urfa'nın Fıstıközü köyünde başlayan yolculuk ve hiç kesintiye uğramayan hayaller, Müslüm Akbaş'ı önce Müslüm Gürses yapar sonra da alıp İstanbul'a götürür. Orhan Gencebay, plakçı bir arkadaşının tavsiyesi üzerine Müslüm Gürses'in plağını dinler ve pek beğenir. Türkülerle, deyişlerle çıkar yola Müslüm Gürses ama şimdi zaman arabesk zamanıdır. Artık o kapkara yoksulluk bitmiştir. Yirmili yaşlarında kırkında

Delikanlım! İyi bak yıldızlara, onları belki bir daha göremezsin... Belki bir daha yıldızların ışığında kollarını ufuklar gibi açıp geremezsin... Delikanlım! Senin kafanın içi yıldızlı karanlıklar kadar güzel, korkunç, kudretli ve iyidir. Yıldızlar ve senin kafan kâinatın en mükemmel şeyidir. Delikanlım! Sen ki, ya bir köşebaşında kan sızarak kaşından gebereceksin ya da bir darağacında can vereceksin. İyi bak yıldızlara, onları göremezsin bir daha. Delikanlım! Belki beni anladın belki anlamadın. K

"Nefes almak bavramdır mesela Günün birinde soluksuz kalınca anlar insan" diye devam eden "Bayram" şiiri her bayramda Can Yücel imzasıyla sosyal medyada dolanır durur. Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sahne Sanatları Bölümü öğretim Üyesi Semih Çelenk, "Bayram" adlı şiirin de Çin'de olduğu tam 43 şiirin Can Yücel'e ait olmamasına rağmen, Can Yücel imzasıyla yayınlandıgıııı tespit eder. Can Yücel, yazdıgın şeyin altına imzanı atamayacaksan yazmayacaksın diyerek konuya mührünü en baştan bas

"Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız o ülkede ınsanların nasıl oldüğüne bakın" I Albert Camus) Bu tilke bunca kahrı hak etmiş miydi? Acılarımizılan kurtulmanın darbesiz bir seçeneği olamaz mıydı? Astıklarinda 22 yaşındaydı Adalı... Sol grinışhiydü... 7 Ekim 1980 günü astıklarında henüz 22 yaşındaydı Mustafa... Mustafa rehlivanoğlıu. ülkücü hareketin idam edilen ilk neleridir! 12 Eylül Askeri Darbesrnın 1 Nolo blldirgesi "Yüce Türk Milleti" diye başlarken darbc

Bedreddin, koşullar değişmeden insanları değiştirmeye çalışmanın budalalık olduğunu biliyordu. Onun hedefi kokuşmuş sislemdl. O, bataklıktan gelen sivrisineklerle değil bataklığın kurutulmasıyla ilgileniyordu. Tıpkı kırk,' çağlarda yaşamış ve ayni evrensel amaç için can vermiş Spartaküs gibi, Thomes More gibi... Farklı çağların. farklı medeniyetlerin farklı kahramanlarını bir araya getirmek ve aynı davanın nekri yapmak...

Başka bir yol var mı? Başka bir düşünce, başka bir hissiyat, başka bir felsefe var mı dünyayı bir bahçe haline getirebilecek? İnsanoğlunun insanca yaşamasını, köleliğin kalkmasını, ırkçılığın kalmamasını öven bir yol var mı? Bir hayal dünyasında yaşıyorum belki ama ona inanıyorum. Bir gün gerçekleşecek... Edremit Ortaokulundayım... On beş yaşındayım... Yıl 1951 Kapatılmış olan Halkevi Kütüphanesi babamın emrinde. Bütün klasikler orada. Tolstoy, Dostoyevski, Zoşçenko okuyorum ki, nasıl okuyorum! Futbol oynuy

Öteki olmanın, ayrıksı durmanın, çaresizliğin ve tutunamayanların, bebeği ağlayanların ve acılara tutunanların kanayan yaralarını anlattı. Kadınların, işçilerin, öğrencilerin, çocukların, mahpus damlarında ve dışarıda esaret altında olanların, sevgiyi emek bilenlerin ve bilcümle mağdurların şarkısı, düşsüz bırakılanların düşüydü o. Herkesin sustuğu bir zamanda, Başkaldırıyorum! diyebilendi o. O, ne kayıp çocuklarını arayan Cumartesi Anneleri'ni yalnız bıraktı ne de İslamcı öğrencilerin başörtüsü mağduriyeti

...Ben kimsenin canını yakmadım, onlar benim ateş olduğumu bile bile geldiler... Babamı sevmem, dedikçe anasını daha bir seviyordu belki de... Ne kadar hırçın olursa olsun, ne kadar sert ve bitirim olursa olsun ve şu koca ülke için Çirkin Kral namıyla ne kadar ulaşılmaz olursa olsun, anasının dizleri dibinde, kolları altında kara kuru bir oğlandır, Yılmaz Güney... Çocukluğumda portakal yiyemediğim günler olmuştu. Bugün bana Altın Portakal veriyorlar. Şimdi portakalın altınına sahibim. Nasıl gurur du

Asıl adım Ahmed Önal. Ahmed Arif olarak bilinirim. Yaşamım boyunca hakkı aradım; ezilen ve güçsüzün yanında durdum. Memleketlilerim sömürülmesin, memleketlilerim kullanılmasın, memleketlilerim ölmesin diye konuştum. Eşitlik için yazdım, eşitlik için söyledim, eşitlik için dayak yedim, eşitlik için sövdüm. O günleri görmeyeceğimi bilsem de birilerine o günleri göstermek için öldüm. ...Gözlerinden, burnunun üst dudağına düşen fark edilmez incecik gölgesinden öperim canım. Öperim ömrüm. Yaşşa!.. ...Daima düşün

Savaşlarda en çok ve en ilk ?savaşa hayır diyenler ölür... Ve tarihin icat ettiği tüm savaşlarda çocukların öldürülmesinin nedeni henüz bilinmiyor. Savaş olur, çocuk ölür! ?Savaşa hayır, çocuklar ölmesin diyen yer, ikinci kurşunu! Aldırma sen kentli modern adamın burnu havada gezdiğine, o, doğal yaşamdaki kurtlar, çakallar, ayılar var ya, işte tüm bu mahlûkatları kıskanır hale geldi senin kentli insan. İşte bu kitapta bu minval üzere mevzuları bulacaksın...

Yılmaz Güney adı - genç ya da yaşlı fark etmiyor- hepimizin dimağında bir şeylere denk geliyor. 60´lı ve 70´li yıllarda Çirkin Kral namıyla bir efsane olarak yaşamış bu kara kuru ve uzun boylu adam, aradan onlarca yıl geçmesine, dünya ve ülke ciddi ve büyük değişimler yaşamış olmasına rağmen, halen, bilinirliğini korumaktadır. Onun yaşamı, filmleri, siyasi duruşu ve davası, cezaevine düşüşü ve kaçışı Paris günleri ve ölümü, döneminde de halen de tartışılmaktadır. hakkında çok şey yazıldı, söylendi. Çok şey

Ölüm nereden ve nasıl gelirse gelsin... Savaş sloganlarımız kulaktan kulağa yayılacaksa ve silahlarımız elden ele geçecekse ve başkaları mitralyöz sesleriyle, savaş ve zafer naralarıyla cenazelerimize ağıt yakacaklarsa ölüm hoş geldi, safa geldi...

Babam beni kardeşlik şarkılarıyla kardeşlik masallarıyla büyüttü. Bana sevmeyi öğretti, affetmeyi barışı.. Bütün dinlerin, bizleri ayırmak birbirine düşürmek için değil bizlere huzur vermek için yaratıldığını öğretti. Bütün dinlerin insanların birbirine anlayabilme, kendilerini en doğru biçimde ifade edebilme ihtiyacı var olduğunu öğretti. Dinimden, cinsiyetimden, milletimden, ırkımdan sıyrılıp yalnızca insan olduğumu fark etme serüvenimdeki yılmaz süvariydi babam. Çoğu kişinin benim Ahmet Kaya'nın kızı o

Erdal`ı astılar... hem de körpecik yaşında...17`sindeydi Erdal,şöyle bir baktılar yüzüne19`undadır diye hükmettiler...Hükmü veren kırdı kalemi ve bir şafak vakti,Erdal da katıldı şafağı göremeyenler kervanına...insan öldürmek en ağır suçtur!..Hem yasalar hem de tüm dinler en ağır suçlar,yasaklar arasında görmektedir insan öldürmeyi...Oysa Erdal taammüden,devlet eliyle öldürülmüştü...Bu kitapta bir çocuğun kısacık hayatındaki kocaman hikayesini bulacaksınız!...Faşizmin bir dünya görüşü olmadığına, bir insanl

Kumral saçlarını, tırnakları alev kızılma boyalı parmaklarıyla havalandırıp, tırnaklarıyla aynı kızıllıktaraudaklarma dilinin ucuyla, belli belirsiz dokundu. Pembeye çalan bir beyazlıktaki geceliğinin geniş yakasından, memeleri tastamam belli oluyordu. Sutyensiz memelerinin ucu, naylon geceliği kabartmıştı. Geceliğin etek boyu da bir hayli kısaydı, Hani, biraz eğilecek olsa külotu hemen görünecekti..