“Erdemler ifa, normlar tatbik, emirler icra edilir, fakat değerler koyulur ve geçerli olur. Değerlerin geçerliğini iddia eden kimse onları geçerli kılmak mecburiyetindedir. Hiçbir insan tarafından geçerli kılınmaksızın değerlerin geçerli olduğunu söyleyen kimse aldatmak istiyordur”. Schmitt’in faşistlerin safında dövüşürken heyecan içinde ilan ettiği klasik devlet düşüncesinin sonlanmasına dair arzusu, yani devletin siyasal olanın tekelini yitirip “hareketin Führer’inin bir organına dönüşmesine” dair özlemi

Alman siyaset kuramcısı Carl Schmitt, bu eserinde, Roma Katolik Kilisesi’ni tarih üstü/tarih ötesi dinî rolü ve daveti açısından değil, Roma sonrası Avrupa tarihinde işgal ettiği siyasi kudreti itibariyle ele alıyor. Üzerinde yoğunlaştığı tarihi devir, Protestan ve Püriten fırkaların ona muhalefetini tevarüs eden seküler politik ve ekonomik aktörler lehine güç kaybettiği “modern zamanlar”dır. Bu eserin en can alıcı tespiti olarak, kapitalist ekonomi çağında sermayedar patronun ve ona muhalif proleterin ekon

Carl Schmitt, 1934 tarihli bu eserinde Batı hukuk bilimi tarihindeki belli başlı düşünce hatlarını, geniş bir tarihsel dönem kapsamında ve özel olarak üç ayrı ülkede, Almanya, Fransa ve İngiltere'deki gelişimi içinde tasnif eder. Bu tasnif, betimleyici olmaktan ziyade eleştireldir ve temelinde siyasal ontolojiye dayalı güçlü bir felsefi konum alış yatar. Schmitt'in iddiası radikaldir; hem hukuk bilimi tarihine yönelik bir karşı çıkış getirerek klasik tasnifleri alaşağı eder hem de çoğu yorumcuya göre Schmit

Yirminci yüzyılın en önemli düşünürlerinden biri kabul edilen Carl Schmitt 1956 tarihli Hamlet ya da Hekuba adlı bu incelemesinde Shakespeare'in tragedyalarının zihinsel arka planını ve tarihsel bağlamını derinlikli bir kavrayış ve yenilikçi bir bakışla analiz ediyor. Schmitt, Shakespeare'in eserlerinin "kraliçe tabusu" ve "intikamcı figür" üzerine inşa edildiğini ortaya koyarken, bu unsurları kültürel bir mit yaratımı örneği olarak kullanıyor. Schmitt'in çalışması, edebi eleştiri veya tarihsel analizden zi

"Antik bir öğretiye göre bütün insanlık tarihi, dört unsur içinden", yani toprak, su, ateş ve havadan "geçen bir yolculuktan ibarettir" diyor Alman siyaset kuramcısı Carl Schmitt. İnsanın kâinattaki yerine dair kozmolojik bir sorudan yola çıkıyor ve tarihi, "kara varlığı" olma kaderi karşısında, denizler üzerinde hâkimiyet kurma mücadelelerine referansla yeniden yazıp yorumluyor. Schmitt, Peloponnes Savaşından İnebahtı'ya, Büyük İskender'den 16. ve 17. yüzyılda korsanlar halkına dönüşen İngilizlere ve elbet

1932 tarihli bir klasik olan Siyasal Kavramı, Alman düşünür ve hukukçu Carl Schmitt´in yapıtları içinde önemli bir yere sahiptir: Siyasal kavramına ilişkin asli ölçütünü, yani dost-düşman ayrımını kurguladığı yapıtıdır. Kitabın temelindeki ilgi, devleti içinde bulunduğu kriz halinden çıkarmanın yollarını ortaya koymak. Siyaset ile devletin ayrılığını ısrarla vurgulamasına rağmen Schmitt, esasen devletin neden toplumdan farklı ve toplumun üstünde olması gerektiğini tartışmıştır. Schmitt, son yirmi, yirmi beş

Dünya tarihi, jeo-politik, askeri, siyasi ve toplumsal açılardan yeni bir momente giriyor. Mekânsal yeniden yapılanmaların yaşandığı, toplumsal ve siyasal yapıların sarsıldığı, askeri-teknik kapasitenin geliştiği, savaşlar üzerindeki devlet tekelinin ortadan kalktığı yeni konfigürasyon içinde, politika, savaş ve devlet arasındaki ilişkileri yeniden düşünmeye ihtiyacımız var. Krizler derinleşirken derinlikli eleştirilere de ihtiyaç duyuluyor. Yeni dönemin politik kültürünün şifrelerini çözmek ve krizin tarih

Sonsuz bir erdem kaynağı olarak demokrasi fikrinin onun siyasi bir rejim veya ideoloji olarak sahip olduğu pozitivist özü çoktan aştığı bir çağda yaşıyor insanlık. Artık demokrat olmanın değil, olmamanın ya da öyle görünmemenin imkansız olduğu bir konjonktür kökleşiyor dünyanın her yerinde. Carl Schmitt, demokrasi düşüncesinin her tür çiftanlamlılığı aşan bir fikri hile olarak teşhir edildiği bu çarpıcı yapıtında, demokrasiyi eşitlerin eşitliği olarak tanımlıyor. Yönetici sınıfın incelmiş manipülasyon tekni

Siyasi İlahiyat'ın konusu, alt başlığından da anlaşılacağı üzere, egemenlik kuramıdır. Yazarı, Almanya'nın XX. yüzyılda yetiştirdiği en önemli birkaç hukukçu-düşünürden biri olan, otoriter görüşleri ve III. Reich'la yaptığı işbirliği nedeniyle de ilginç bir konum sunan Carl Schmitt'tir. Kitaplarının özellikle İngilizce'ye çevrilmesiyle yoğun bir şekilde tartışılmaya başlayan ve karşıtlarından da büyük saygı gören parlak bir düşünür... Egemen, olağanüstü hale karar verendir cümlesiyle kitabına başlayan

Hukuk ve siyaset kuramı alanlarında 20. yüzyılın en önde gelen isimlerinden biri olan Carl Schmitt'in elinizdeki kitabı 1932 tarihli olmakla birlikte, "başkanlık sistemi" tartışmalarının gündemden düşmediği günümüzde de olağanüstü önemini koruyor. "Sonrasında hakikat intikamını alacaktır" cümlesiyle biten Kanunilik ve Meşruiyet'i dilimize Mehmet Cemil Ozansü çevirdi. Ozansü'nün, metni hem tarihsel bağlamı hem de içeriğiyle değerlendiren doyurucu sunuş yazısının da okurların ilgisini çekeceğini düşünüyoruz.