"Psikanaliz yeni pozitif politik programlar ortaya koymaz; bunun yerine, her istikrarlı kolektif bağ için tehdit oluşturan yıkıcı bir gücün, bir ‘olumsuzluğun' -ölüm dürtüsünün- dış hatlarını tespit etmekle yetinir. Bu anlayış çerçevesinde, farklı psikanalistler devrimci, liberal veya muhafazakâr görüşleri savundular. Söylenebilecek her şey söylendi mi peki? McGowan'ın kitabı baştan sona yeni bir hat çizerek bu dağınıklığa çekidüzen veriyor: Psikanalizin verdiği en önemli ders, özgürleşimci politikanın herh

"Bu makale derlemesi, Lacancı psikanalizin yaşadığı yitip gidişin tam da göbeğinde, Lacancı psikanaliz ve film teorisi arasındaki ilişkiyi yeniden düşünme çabası etrafında ve sinema alanındaki en son gelişmeler ışığında ortaya çıktı. Yani katkıda bulunanlar, çağdaş sinemanın yaşadığı buhranı dindirmek için yeterli olan bir Lacancı film analizi tasarlamayı hedefliyorlar ve bu da Lacancı film teorisinin daha önceki yapısından bir kopuşu gerektiriyor. Lacan'ı sinema çalışmaları içine tümüyle yepyeni bir vurgu

Bir filmde izleyicinin deneyimini belirleyen nedir? İzleme sürecinin temelinde görüş alanına hâkim olma yanılsaması mı vardır, yoksa bu deneyimi sürekli gözden kaçan, anlamlandırılamayan, var olmayan noktalar mı şekillendirir? Temsilin bütünlüğüne duyulan inanç mı, yoksa onun eksikliğini kavradığımız anlar mı bize zevk verir? Todd McGowan sinema kuramı etrafında dönen bu soruları yeniden ele alırken, aslında cevabın gözümüzün önünde olduğunu söylüyor: Psikanalitik sinema kuramına yeni bir perspektif sağ