İnsan kendinden başlar insanları okumaya. Kendini eskittiği yerden okur zamanı. Zamanı eksilttiği yerden varır kendine. İnsandır, sürekli olmuşu, olanı, olacağı hep zan ile kutsayan. İnsandır, gönendikçe dünya vuslatını bir şeye bağlayan. Oysa üryan geldik, üryan gideceğiz. Bir vakit burada, bir şarkı, bir rüya, bir hasret, bir ağrı olarak...

Ebubekir Kurban , satırlara dizdiği kelimelerini Allah'a emanet etmiş bir yazar. Her seferinde kalbinden yola çıkıp dostların,toprağın,gariplerin kalbine dönen, kalplere dokunan bir derviş . Yazar bizi hakikate götürecek sözün kaybolan kıymetini arama telaşıyla,içimizdeki insana ve zamana yapacağımız yolculuk için bir rehber sunuyor. Aşk ve imanın,kalp ve gönlün, yol ve dostun rabıtasına çağıran bir tefekkür kitabı sunuyor bize ; bir zikir,fikir,şükür kitabı. Bitirdiğimizde hayata hayretle bakacağımız, gari