Elinizdeki inceleme, Orhan Pamukun Kara Kitap adlı romanından bir alıntıyla başlıyor: O ara biri en büyük egzistansiyalistin İbni Arabî olduğunu, Batıdakilerin yedi yüz yıl sonra, yalnızca ondan çalıp çırpıp taklit ettiğini yazmıştı. Bugün Batıda Herakleitos ve Augustineden Aquinasa, varoluşçuluğun öncüleri sayılabilecek şahsiyetler güncelliklerini korurken, Pamuk, Doğudaki İslamcı/milliyetçi odakların, Batının temelleri üzerindeki hak iddialarına bir örnek olarak İbni Arabîyi kullanmaktadır. Modern kültürü

Bu kitap, post modern olarak adlandırdığı metinlerde; Avrupadan ve Müslüman coğrafyadan çıkmış Batılı yazarların metinlerinde İslam temsillerini sorgular. Kitabın amaçlarından biri de Batı modernitesi eleştirilerinde İslama ayrılan yerleri tespit edip incelemek ve İslamla modernite eleştirisi arasındaki ilişki üzerine süregelen bu tartışmaya katkıda bulunmaktır. Felsefi yanı kadar edebi tarafı da kuvvetli olan bu inceleme aynı zamanda postmodernizmin, modernitede oldukça hakim olan Oryantalist/emperyalist p

Tarih boyunca "Doğu" ile "Batı", Müslümanlar ile Hıristiyanlar, Türkler ile Avrupalılar, "uygarlıklar çatışması"nın tarafları olarak görüldüler. Ve aralarında aşılması olanaksız bir uçurum bulunduğu fikri, tarih boyunca geniş kesimler tarafından kabul gördü. Ian Almond, İki Din, Tek Bayrak'ta bu uçurumun tarihte defalarca aşıldığını ve içinde Müslümanların bulunmadığı bir Avrupa tarihinden bahsedilemeyeceğini yetkin bir araştırmayla ortaya koyuyor. Ian Almond, çeşitli Müslüman-Hıristiyan askeri ittifakla