Eleştirmen Georg Lukács, romanı Tanrı’nın terk ettiği bir dünyanın epiği olarak adlandırmıştı. Alphan Akgül ise erken dönem Türk romanını, geleneksel dünyası yıkılan bir toplumun trajedisi olarak tanımlıyor. Akgül’e göre, zaman yasası geriye doğru işlemediğinden ilk romanlardaki trajik sonlar, özgür iradeleriyle yaşama arzusuyla yanıp tutuşan gençlerin ağıdına dönüşür. Modernite Türk toplumunun damarlarına nüfuz ettikçe bu romanlardaki gençlerin arzuları daha da masumlaşır ve ilk bakışta bir imkânsızlık

Virgül yanlış yerde, nokta hiç yok Ölümün imlası ne zor, okunmuyor Bir veda mektubu aldım, içinde veda yok! Yeni bir lisan öğrenir gibiyim... Bir Uçurumun Haritası'nda şiirlere birer paragraflık denemeler eşlik ediyor. Akgül, metinlerarasılığa yaslanan imgelerden çok hatıra uçlarını kışkırtıcı imgeler olarak kullanıyor. Böylelikle yaşam şiire dönüşürken şiir de özgünleşip yaşama evriliyor. Sanatın olabildiğince şahsi olması gerektiğinin altını çizen Akgül, Yaşadıkça, tecrübe ettikçe hayatı, varoluşumuz bir

Alphan Akgül, Güneş Yalnız Dirileri Isıtır'da Oktay Rifat'ın şiirlerini anlamaya basit ama anlamlı bir soruyla başlıyor: İnsan nasıl düşünür? Bulduğu ilk yanıt: "Benzetme ve kıyas yaparak!" İster ilkel ister modern çağlarda olsun, insan benzetme ve kıyas yapar, varlıkları sınıflandırır. Oktay Rifat'ın şiirlerinin ağırlık merkezi de işte burasıdır: Güneş kimi zaman bir tanrı, kimi zaman bir hükümdar, kimi zaman da sadece güneştir ama bir bisiklet tekerine, bir şamdana, bir köpeğe benzeyen bir güneş... Kitap

Bir şiir incelemesine nasıl başlamalıyız? Şairine duyduğumuz hayranlıkla mı yoksa eleştirel ve analitik bir bakış açısıyla mı? Alphan Akgül, ikinci yolu tercih ediyor ve Yahya Kemal'in şiir anlayışını ve şiirlerini en ince ayrıntısına kadar sorguluyor, tartışıyor, yorumluyor. Yahya Kemal, anlamı hiç de müphem olmayan şiirler yazdığı hâlde, neden Stéphane Mallarmé gibi anlamda müphemiyet konusunda aşırıya kaçmış bir şaire atıf yapıyordu? Pek çok şiirinde hikâye üslubunu kullandığı hâlde, neden lirizmi mutla

Bir şiir incelemesine nasıl başlamalıyız? Şairine duyduğumuz hayranlıkla mı yoksa eleştirel ve analitik bir bakış açısıyla mı? Alphan Akgül, ikinci yolu tercih ediyor ve Yahya Kemal'in şiir anlayışını ve şiirlerini en ince ayrıntısına kadar sorguluyor, tartışıyor, yorumluyor.Yahya Kemal, anlamı hiç de müphem olmayan şiirler yazdığı hâlde, neden Stéphane Mallarmé gibi anlamda müphemiyet konusunda aşırıya kaçmış bir şaire atıf yapıyordu?Pek çok şiirinde hikâye üslubunu kullandığı hâlde, neden lirizmi mutlak b