Konya yakınlarındaki pancar tarlasında başlayan yaşamı, felsefe profesörlüğüne uzanan KRAL KIZI…Yazarlığının en yürekli ama yaşlılığın kapıyı tıklattığı zamandasın. Üzerinde adın yazan kitaplar, çeviriler, bilimsel makaleler var. Ömür boyu yaşayarak birikmiş malzeme hazır.Aldatılmayı, gördün. Şiddetin en ayıplısını yaşadın. En yakınım dediğin tarafından sırtından hançerlendin. Yaşamın birkaç yerden büküldü? Düştün, kalktın. Karşılıksız sevgi, çılgın aşk, nefret, yalnızlık…Bütün bunları anlatmak yürekliliğin

Gitmek en çok özüne yakışacakken kalan olmaya razı oldu. Ayrılık suçunun, üzerine kalmasına da ses çıkarmadı. Bunun tek nedeni, küçük bir çocuğun bütün bunları kolay sindirmeyeceği koygunlukta bir acı olduğunu düşünmesindendi.“Daha on altı yaşında küçük bir çocuk o. Yaşı ne başı ne? Anaokulunda yaşadığından saf çocukluksevdasının ayrılığından başkasını mı yaşadı?Bütün gidişlerin bir kopuş, her kopuşun aslında ayrılık olduğunu bilemez.Her ayrılığın tek başına yapılmadığını nedeni, sonuçları olduğunu gidenin

Özüme göre sevginin anatomisi, sevmenin değişmez kuralları bulunur. Sevmek, biriyle var olabilmek iyi ve kötüyle yüzleşmek demektir.Sağlıklı gerçek sevgi, büyük ve güçlüdür. Ayak oyunları ve koşullar üzerine kurulmaz. İlk adımı, aşkın gerçeklerini görmeye engel olan bütün o ön yargılardan kurtulma gerektirir. Denetim ve istek anlamına gelmediği gibi kesinlikle duygusal kölelik değildir. Aksine özgürlük ve güvendir. Ortak, dengeli ve sağlıklı amaçlar üzerinde var olur ki, tanıma ve gerçek ilgi temelleri üzer

Güneş, Dünya kurulalı beri hep doğudan doğar. Yalnız tarihi dokusu, dilleri, dinleri, ırkları, örf ve gelenekleriyle eşine az rastlanan bu kente geldiğinde Mezopotamya Ovasına göz kırparaktan yükselir. Büyülü Ortaçağ mimarisinin kanat izlerini taşıyan, kesme taşlardan yapılmış, yüzleri aynı yöne dönük evleriyle, kadim kentte, yeni bir gün başlamak üzeredir. Yola koyulmasına bir bıyık bükümü kala, narçiçeğini ile bakırın kızılıyla birleştirip uyku mahmurluğundaki kentin üzerine cömertçe serper. Zamanın gizem

Şimdi o dilimsiz zamanın içinde adı konmuş suçluluk duygusunu, kambur gibi yüklenmiş olarak bekler. Öyle bir bekleyiş ki kimi zaman amaca dönüşür, kimi zamanda neyi beklediğini unuttur. Olanlara ses çıkarmadan izleyici rahatlığıyla bakar. Koparılışa direnişiz kalışı, hepsinden kötüsüdür... ...İnsanın kendisiyle yüzleşme gereksinimi duyduğu anları, başarıları değil, yenilgi ve yitiklerinin olduğu zamanlarıdır. Hele de yüreğindeki o sızı vicdanı karartıcıysa... ...Şimdi beyin koyaklarında kümelenmiş anımsam

Ortak geçmiş, tıpkı bir büyü gibi insanları birbirine bağlar. Memleketin dediğin yer, ne doyduğun ne de doğduğun yerdir. Çocukluğunun geçtiği yerdir orası... ...Keriman, elleriyle alttan kaldırdığı memelerini şöyle bir afkaladı. Garibanlar yerçekimine uyup yoğurt torbası gibi sarkıp, hasır gibi kaburgalarının üstüne yayılmıştı. Gençliğinden bu yana sutyan taktığı mı var. Ahir ömründe bir toparlansalar kötü mü olurdu sanki. Veli ağanın kefeninin beş metre fazlasından hep başkaları yararlandı. Kefen hırsızlığ