Gogol’un Paltosu’ndan sonra kaleme alınan bu metinler Papirüs, Beşinci Sanat, +edebiyatkolektifi, İzGazete’de yayımlanmış kurmacının izindeki birçok makale ve eleştirinin bir araya getirilmesiyle ortaya çıktı. Edebiyat eserinden sinemaya uzanan “anlatma” ve “sahneleme”nin evrimine işaret eden bu makaleler okur, yazar ve sanatçı ilişkisine dair farklı bir çözümleme olarak da görülmeli. Eleştirel okumanın yazarı, kitabı ve yazının toplumsal arka planını kavramamız adına yol gösterici olduğu önermesiyle şunu d

"(...)Düşümde defne, lavanta ve kekik kokuları arasında ağrılı, göçmüş bir ipek kumaşı andıran kırışmış bir gövdeye dönüşmüşüm. Yarı bilinçli bir ruh olarak geziniyorum makiliğin ortasında. Yıkıntılar karşılıyor beni. Kapı eşiğinden dağlar, sulak ova uzanıyor. Arif’in dudağından yarım yamalak sözcükler çıkıyor o sırada. Bir fısıltıya dönüşüyor sesi ya da bir ıslığa… Hayatta kalanlar yaraları her daim taşırmış. Bir kutsal görev gibi… Açık yaraları iyileştirmek için geçmişle konuşmayı denemeli diye imliyo

“Adını “Kuduruk” koymuştu onu sahiplenen Murat. Kuduruk onu bir kedi arkadaşı olarak görüyordu zaten. Kuduruk yaramaz, oyuncu bir kediydi oldum olası. Evin içinde habire koşturur ve sanki içine kocaman bir canavar girmiş gibi miyavlardı. “Miyyyyy” “Miyavvvv” Farklı şekillerde miyavladığında her “mivv” farklı anlamlara karşılık geliyordu…” Tekir kedi Kuduruk’un düşlerinde zümrüt yeşili bir orman var. Bu ormanda tavşan, aslan, kirpinin kardeşçe yaşadığı bir düşü gelin birlikte görelim bu kitabı okuyarak.

“Sahi yarın erkenden gitmeyeceğiz ikimiz de ise. Malum su parktaki gösteriden dolayı iki ana yol da kapalı. Sabah meditasyon yapıyorum biliyorsun Murat. Youtube’dan mantra dinleteceğim ikinize de beyler bir süre. Valla Murat sen de merak salsan keşke bu islere. Hem geçmişi deşmeyi, geleceği beklemeyi bırakıp anı yasarsın. Murat’ın eğlenesi geldi o an Eren’le. Demek ki namaza uyandıracaksın bizi uykunun en tatlı yerinde. Uğraşma benimle Murat.Ofis öğleden sonra açılacakmış nasıl olsa. Kal da sabah keyifle bi

“Sahi yarın erkenden gitmeyeceğiz ikimiz de ise. Malum su parktaki gösteriden dolayı iki ana yol da kapalı. Sabah meditasyon yapıyorum biliyorsun Murat. Youtube’dan mantra dinleteceğim ikinize de beyler bir süre. Valla Murat sen de merak salsan keşke bu islere. Hem geçmişi deşmeyi, geleceği beklemeyi bırakıp anı yasarsın. Murat’ın eğlenesi geldi o an Eren’le. Demek ki namaza uyandıracaksın bizi uykunun en tatlı yerinde. Uğraşma benimle Murat.Ofis öğleden sonra açılacakmış nasıl olsa. Kal da sabah keyifle bi

“Önce söz vardı.”Tüm mitlerin kaynağı olan “söz”ün “kitap-metin-yazar-yapıt ve söylem” bağlamında ele alındığı bu kitap, yazarın bir eylem olarak yazma serüveninin esin kaynağını, düşünsel arka planını, toplumsal bağlamını irdelerken mekan-insan ilişkisi adına “gezi” notları sayılabilecek metinlerle de okurun karşısına çıkıyor. Tanpınar’dan, Bilge Karasu’ya, Marquez’e, Furuğ Fahruzzad’dan, Oğuz Atay’a yazının farklı coğrafyalardaki serüvenleri bu açıdan da metinlerde hak ettiği yeri buluyor. Sözün insanlık

“Duvarları örümcek ağları kaplamış giriş katındaki bu evde deniz düşlerimi yazabiliyorum yalnız. Surlar, kıyılar hem yakın hem de uzağım onlardan. Kapılar arkamdan kilitlenmediğinde kıyıya kaçışlarımın bedelini iki odadaki tutsaklığımla ödüyorum işte. Ah bir sırra kadem basabilseydim o dehlizlerde. Terk edilmiş balıkçı teknelerinden birine atlayıp açılabilseydim bir yerlere. Yüzmeyi de bilmezdim halbuki. Boğulup geberirdim suda besbelli. Olsun kediler, sırdaşlarım, dostlarım kurtarırdı beni belki de. Ya da

“Donuktu kızın o gece bakışları. Ölü gibi. Kıl battaniyeye zor bela sarıp çıkarmıştı onu. Kel kafasını elleriyle kapatmış tir tir titriyordu. Ateşler içindeydi. Ne günah işledik Allah’ım, başımıza bu belayı sardın diye geçirdi kadın aklından başı secdeden kalktığında. Seccadeyi yerine koyarken kızın diğer odada olduğunu fark etti. Yatağın içinde dertop yatıyor. Sofaya çömelip selaten tefriciyeyi dört bin... Bu kız ne diye ölü gibi yatar ki yatakta? Akıl mı bıraktılar insanda? Dört bin dört yüz kırk dört ker

“Dünya vallaha da billaha da küçük. Koca bir köy misali.”Boğuntulu, kesik kesik uykulardan biri daha. Bekar odasının kesif rutubet kokusu... Onlar... Karşıdaki ranzada altlı üstlü battaniyelerine gömülmüş Faruk’la Ziya. Oldum olası öyleydi sanki. Kıyım denen gökten zembille inmemişti ya. Cep radyosundan ağır, tumturaklı bir ezgi yayıldı. Ziya, kapatmayı unutmuş radyoyu gece gece. Pilini değiştirmemiş besbelli, cızırtılı çıkıyor ses. Atletin griye döndüğünü fark etmişti vücudundan ekşi ter kokusu odaya yayıl

Söz üzerine düşünmelerin, değinmelerin ve anlatılanların kitabı... Bir kitabın oluşma, ortaya çıkma sureci hele de ilk kitap olması söz konusuysa kuşkusuz sancılı bir serüveni de beraberinde getiriyor. Hele ki, Söz üzerine düşünmelerin, değinmelerin ve anlatıların toplamından oluşan bir kitabı hangi niyetle kaleme aldığını bilmek, baştan başa bir yazmak sorumluluğuyla başlıyor. Bu kitap, birçok sorunun yanıtını da içinde taşıyor bu anlamda. Yazmanın bu topraklarda tarihsel ve toplumsal seyrinden, bugüne