Aşağıya bakmak korkutucu.Eğer aşağıya bakarsam tutunduğum son şerit de elimden kaçacak ve yok olacakmışım gibi hissediyorum. Bakmıyorum, fakat bakmamak daha da kötü çünkü şimdi de son şerit koptuğunda başıma gelecek olanları düşünüyorum. Müthiş bir dehşetle gücümün son damlasını da tükettiğimi hissediyorum, sırtım boşluğa gittikçe daha da çöküyor. Bir saniye sonra düşeceğim. Aniden aklıma bir fikir geliyor: Bu gerçek olamaz. Bu yalnızca bir rüya.

O adam. Uzunca sakallı. Elinde kalem; yazan adam. O yaşlı adam. Zamanın en şaşaalı, en gürültülü dönüşümlerinin yaşandığı bir yüzyılda sadece içinin fırtınalarına kulak kabartmış bir münzevi. Koyu zulümlere, katı ayırımlara zemin olmuş bir mekanın ortasından bulanmadan kalbimize akmış bir büyük düşünce ırmağı. Tolstoy, çok görmüş ve çok yaşamış bir suskun bilge dede imajını tamamlar çoğu okurunun dünyasında. Sanki anlatmak için torunlarının sormasını bekliyor gibidir. Onun uzun sakallarına tutunan zamanlar

Bir seyyahla, onun çölde karşılaştığı yırtıcı hayvanları anlatan o şark masallarını kim bilmez ki. Seyyah, hayvandan kurtulmak için susuz bir kuyuya atar kendini. Orada, kuyunun dibinde bir ejderha görür. Onu yutmak için ağzını açmıştır. Yırtıcı hayvan tarafından parçalanmamak için yukarıya çıkmaya cesaret edemezken ejderha tarafından da yutulmamak için aşağıya atlayamayan bu zavallı, kuyunun duvar taşları arasındaki bir dalı yakalar ve ona sımsıkı tutunur. Elleri uyuşur ve az sonra, her iki tarafta bekleye

"Tolstoy'un ölümünden sonra bulunan kitap!" Lev Tolstoy daha çok Rus toplumunu analiz eden epik romanlarıyla tanınır, ama elinizde tuttuğunuz Şeytan adlı bu novella onun en kişisel, kendisini açığa vuran kitabıdır. Kitabın yaratacağı skandaldan korkarak sağlığında yayımlamamış ve kitaplığındaki çekmecelerden birinde saklamıştır. Kitap ancak ölümünden sonra bulunup yayımlanabilmiştir. Kitapta anlatılan hikâye kendi mülkünden köylü bir kadınla yasak ilişkiye giren toprak sahibi Tolstoy'un kendi yaşadığı

Taşlama yapılarak yüceltilen, kılı kırk yaran bürokrasi, ?Timsah'taki tamamlanmamış fantezinin temel konusudur. Öykünün ortamı düşseldir ve karabasana dönüşmek üzeredir. Bu seçkide, Andreyev ve Dostoyevski arasında aşinalık bulunduğu düşüncesinin keyfi olduğu hükmüne varılabilir. Bununla beraber, hazin dürtülerin ve düşman bir dünyanın teselli kabul etmediği görüşünün örtüştüğünü gözlemlemek mümkündür. Kişisel bir gerçekmiş gibi dünya anlayışımızı değiştirebilen ?Elazar' öyküsü, kendi aynasında Andreyev'in

Genç kuğu, kendini çok yalnız hissetti, içi burkuldu. Fazlasıyla dinlenmişti. Karnı aç olsa da arkadaşlarını izleyecek gücün varlığını hissediyordu içinde. Daha fazla zaman yitiremezdi, harekete geçti. Dalgalar nedeniyle fazla güç harcayıp zorlansa da ustaca kanat çırpışlarıyla havalanmayı başardı. ilerlerken bir yandan da yükseliyordu. Sıcak bölgeler ve dost sürü onu bekliyordu. Güneşe göre yönünü belirledi, Arkadaşlarının geçtiği yolu izlerken kanatlan güçle, kalbi umutla doluydu. Savaş ve Barış, Anna Ka

Bütün mutlu aileler birbirne benzerler; mutsuz ailelerinse mutsuzlukları kendilerine göredir. Oblonskiller'de durum kötüydü. Prens Stepan saat sekizde karısıyla yatak odasında değil de çalışma odasındaki maroken kaplı bir kanepede uyurdu. O akşam, karısıyla yatak odasında değil de burada neden ve nasıl yattığını anımsadı: ''Bağışlanmayacak! Bağışlanamaz! İşin en korkunç yanı da yalnızca benim suçum olması.'' Stepan, tiyatrodan neşe içinde, elinde karısı için ayırdığı kocaman bir armutla döndüğünde, onu

O gece, Dimitriy Nehludov için yeni bir yaşamın başlangıcı oldu. Bu yeni başlangıç, onun bir başka yaşayış biçimini kabullendiğinden değil, o geceden sonra başına gelen herşeyin, onun ruhunda bambaşka bir anlam kazanmasındandı. Yaşamının bu yeni döneminin nasıl olacağını da gelecek olan günler ona gösterecekti.

"Devletin, bireyin gelişiminde gerekli bir biçim olduğu ve devlet şiddetinin bütün toplumun iyiliği için gerekli olduğuna dair usavurmaların tarihten çıkarılabilmesi oldukça mümkündür ve hepsi de doğrudur.'' Zamanımızın her bir dürüst ve içten insanı şöyle cevaplayacaktır; ??Fakat cinayet bir kötülüktür, bunu bütün usavurmalardan daha emin bir şekilde biliyorum. Benden orduya girmemi veya asker kiralamak veya donatmak için veya top satın almak ve zırhlı yapmak için para vermemi isteyerek beni cinayete suç o

Geçimini değirmencilikle sağlayan bir adam hayal edelim. Bu adam, atalarından duyduğu biçimiyle değirmenin bütün ayrıntılarından ve onu çalıştırmak için gerekli bütün işlemlerden haberdar olsun. Mekanik biliminden habersiz olan bu adam, tahılın iyi öğütülmesi için değirmenin ötesini berisini kendi bildiği gibi düzeltip ayarlarken, değirmenin asıl kuruluşunu öğrenmeye merak sarar. Ve un dökülen oluktan değirmenin taşlarına, değirmen taşlarından mihverine, oradan da çarklara geçerek, çarkı döndüren suya ulaşı

Tolstoy, yaşamın ve ölümün anlamını ömrü boyunca arayan, yaşamının sonuna doğru ölümün anlamını yaşamanın içinde bulan; yaşamın amacının da tüm insanları sevmek, tüm insanlığı kardeş bilmek olduğunu savunan büyük bir sanatçıdır. Her Kitap Ayrı Bir Heyecan Her Kitap Ayrı Bir Dünya

Tolstoy, yaşamın ve ölümün anlamını ömrü boyunca arayan, yaşamının sonuna doğru ölümün anlamını yaşamanın içinde bulan; yaşamın amacının da tüm insanları sevmek, tüm insanlığı kardeş bilmek olduğunu savunan büyük bir sanatçıdır. Her Kitap Ayrı Bir Heyecan Her Kitap Ayrı Bir Dünya

Öyle bir öyküler ormanı ki kah bir masal, kah gerçek bir hayat hikayesi, kah bir bilimsel tasvir. Prensesler, tilkiler, geyikler, çiftçiler, avcılar, ırmaklar, ağaçlar, kargalar, köpek balıkları... Hepsi de acımasız bir hayatta kalma içgüdüsüyle ama aynı zamanda düşmanca bir dünyaya karşı tek gerçek silah olan bir yüce gönüllülük ahlakıyla hareket ediyor. Tolstoy kendi arazisinde yaşayan köylü çocukları için okullar kurmuş, onların sınır tanımayan düşgücünden, bazen bize göre bambaşka olan bakış açılarından

Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910):Anna Karenina, Savaş ve Barış, Diriliş'in büyük yazarı, yaşamının son otuz yılında kendini insan, aile, din, devlet, toplum, özgürlük, boyun eğme, başkaldırma, sanat ve estetik konularında kuramsal çalışmalara da verdi. Bu dönemde yazdığı roman ve öykülerinde yıllarca üzerinde düşündüğü insanlık sorunlarını edebi bir kurguyla ele aldı. Tolstoy, yarı otobiyografik denebilecek üçlemesinin (Çocukluk, İlkgençlik, Gençlik) devamı sayılabilecek Bir Toprak Sahibinin Sabahı'nda g

Tüm insan toplumlarının hayatında din, zamanla gerçek anlamından sapmış; kendinde bu anlamda eser kalmayıncaya kadar bu sapmasına devam etmiş; sonunda katılaşarak, halihazırdaki yerleşik biçimlerini almış ve bu noktada, insanların yaşamları üzerindeki etkisi olağanüstü azalmıştır. Var olan dinsel öğretiye artık inancı kalmayan okumuş azınlık, bu dönemlerde sadece inanıyormuş gibi yapar; çünkü kitleleri yerleşik yaşam düzenine bağlamak için, bunu gerekli görürler. Kitleler, tembellik yüzünden yerleşik din b

Anladım ki; Allah insanların birbirlerinden ayrı ayrı değil, birlikte yaşamalarını istediğinden, her birine kendi ihtiyaçlarını değil; her birine, hepsi için gerekli olan şeyleri ilham ediyor. ?Anladım ki, insanlar kendilerini düşünerek yaşıyor gibi görünse de, hakikatte onları yaşatan tek şey sevgidir. Kim severse, Allah'a yaklaşır; Allah da ona yaklaşır. Çünkü O, sevgiyi yaratandır. Melek, Allah'a hamd ü senalar okudu, öyle ki sesinden kulübe titredi. Çatı açıldı ve bir nur sütunu yeryüzünden semaya yük

"What Men Live By" is a short story written by Russian author Leo Tolstoy in 1885. It is one of the short stories included in his collection What Men Live By, and Other Tales, published in 1885.

Avrupa'da savaş durup yeniden başlamış ve on üç yıl sürmüştü. Şimdi, 1805'te sözde barış olmuştu ama huzursuz bir barış. Avrupa kralları, Fransa'da Bourbon hanedanını deviren devrime karşı hemen silaha sarıldıkları halde, Napolleon'un askerî dehası karşısında pek bir şey yapamıyorlardı. Fransa ile savaş hâlinde olan bir tek İngiltere kalmıştı; o da bunu denizlerdeki üstünlüğüne borçluydu. Bütün diğer devletler gibi, Rusya da, Avusturya da savaştan çekilmişlerdi. Yalnız Napolleon imparatorluğunu giderek geni

"Herkes insanlığı değiştirmeyi düşünür ama kimse önce kendini değiştirmeyi düşünmez." - Lev Tolstoy Tolstoy'un Savaş ve Barış ve Anna Karenina'dan sonra yetmiş bir yaşındayken kaleme aldığı romanı Diriliş, insanlık ve edebiyat tarihine bırakılmış büyük bir mirastır. Tolstoy, insanın hayatta karşılaşabileceği tüm zorluklara rağmen, sevginin her şeyin ilacı olduğunu savunmaktan vazgeçmedi. Her ne yaşanırsa yaşansın, insanın vicdanının sesine kulak vererek, içindeki iyiliği "yeniden" diriltebileceğine i