Nefesini verirken ağır ahşap kapıyı içeri doğru çekti. Dedesi sabahın dışarıdaki ışıklarından daha parlak ve doğmakta olan Güneş'ten daha sıcaktı. Saçları olmayan başının gerilmiş ve parlak kahverengindeki derisi altındaki cemâlinin neredeyse her hücresi gülümsüyor gibiydi.Gülen gözlerinin içinden Fatma'nın içine ılık bir mutluluk, göç eden kuşlar gibi yağdı. Gözleri gülerken kısılıyor ve beyaz renkleri kaybolup geriye kalan iri renkli kısım insana kendisinin koşulsuz ve şartsız, tüm özellikleri ile kabul