Doğru bir biçimde kavranan refleksiyon belirlenimleri, o nedenle, özerkmiş gib görünen varlıkların teolojiden miras alınmış olan ama bugün de hâlâ etkisini sürdüren katı düalitesini olduğu gibi, şey-lik ile analoji yoluyla oluşturulan dolaysız biçimde sabitlenmiş nesnellik formlarının, bu formları birleştirip ayıran ve edimsel etkileşimlerini ifade eden salt ilişkiler, bağıntılar, vb. karşısında bir tür ontolojik önceliğe sahip olduğu yönündeki eski önyargıyı da yok etmektedir. Toplumsal Varlığın Ontolojis

Roman Kuramı bir edebi tür olarak roman üzerine yapılmış ilk büyük sistematik çalışmadır. Lukács burada biçimsel ve estetik kategorilerin tarihsel-mantıksal zorunluluğunu, imkânlarını, iç çelişkilerini ve sınırlarını ortaya koyar. Lukács´ın bu gençlik yapıtı, Walter Benjamin´den Adorno´ya, Paul de Man´dan Edward Said´e kadar birçok eleştirmen ve edebiyat kuramcısı için de her zaman ana kaynaklardan biri olmuştur. Roman Kuramı, Kant ve Hegel´in felsefeleri ve Schlegel gibi Romantik yazarların düşünceleriyle

1930'larda Ernst Bloch ile Georg Lukács arasında başlayan modernizm ve realizm konusundaki tartışma 20. yüzyıl estetiğinin rehberlerinden biri olmuştur. Estetik ve Politika derlemesi, bu iki filozofun yanı sıra Walter Benjamin, Theodor W. Adorno ve Bertolt Brecht'in de katıldığı bu tartışmanın kilit metinlerini biraraya getirmektedir. Bu metinler estetiğin kimi temel kavramlarının aydınlatılması bakımından da temel bir kaynak oluşturuyor: ?Sanatın özerkliği ve toplumsallığı, ?popüler sanat ve elitizm, ?form

Çagımızın önde gelen düsünürlerinden György Lukacs, estetik ve elestiri alanlarında verdigi yapıtlarla günümüz edebiyat kuramının temel taslarını olusturanlardan biridir. Lukácsın edebiyat elestirisine getirdigi en önemli katkılardan biri de Balzac, Tolstoy, Thomas Mann gibi roman sanatının temel taslarını olusturan büyük yazarlar kusagıyla yenilikçi edebiyatın Kafka, Joyce, Musil, Beckett, Faulkner gibi temsilcilerini karsılastırarak degerlendirmesidir. Çagdas Gerçekçiligin Anlamı, onun bu yaklasımlarının

Goethe modern yaşamın İlyada'sı Faust'da bir adamın kaderini anlatır, ama şiirin gerçek içeriği tüm insanlığın kaderidir. Günümüze uzanan büyük bir geçiş çağının en önemli felsefi sorunları, modern insanın ve hayatın en temel çelişkileri önümüze serilir. Estetik ve eleştirinin ustalarından Georg Lukacs, çağını ve sonrasını entelektüel alanda oldukça etkilemiş olan Alman Aydınlanması'nı incelerken bu kazıyı derinleştiriyor. Başta Goethe olmak üzere, Schiller, Hölderlin, Schelling ve Lessing'nin yazdığı eserl

Leninizm, şematik ve mekanik olmayan, salt pratiğe yönelen somut düşüncenin daha önce erişilmemiş bir evresi anlamına gelmektedir. Leninistlerin görevi bunu sürdürmektir. Ama tarihsel süreç içinde, yalnızca canlı olarak gelişen şey sürdürülebilir. Ve Leninist geleneğin bu şekilde korunması bugün, proletaryanın sınıf mücadelesinde bir silah olarak diyalektik yönteme cidden inanan herkesin en soylu görevidir. (Arka Kapak)