Kurtuluş Savaşı'nda devrim ateşine çıra oldu, Öğrencisini o savaşa nefer yaptı muallim... 1920'lerde hastaya, yaralıya, yetime barınak; askere fanila-çorap üreten atölye; Kuvayi Milliye'ye toplantı mekânıydı okul... Üstü acık, köhne arabasından inip 5-10 adım yürüdü, ki sıradağlar, beyaz bulutların koynundan henüz cıkıyordu. Şafağı yırtan ışıklar boz kalpağına düşerken şu mısralar döküldü Atatürk'ün ağzından: Dağ başını duman almış, gümüş dere durmaz akar. Güneş ufuktan şimdi doğar, yürüyelim arkadaşlar...