Hasan Yalçın yaşıyor olsaydı, 23 Temmuz 2007 tarihli Çiviyazısı'nın konusu büyük olasılıkla siyasi iktidar hedefli örgütlenme, yazının başlığı da "Gene Parti" ya da "Bir Kere Daha Parti" olurdu. Bunu tahmin etmek hiç zor değil, çünkü her seçimden sonra, her büyük kitle eyleminin ardından mutlaka parti ve doğru örgütlenme konusunda bir yazı yazmış Hasan Yalçın. Bu yazılarında Hasan Yalçın, çeşitli akımlarla, çeşitli kesimlerle bugün de çok eğitici olan bir ideolojik mücadele yürütüyor. Bu kesimlerin en başın

Devrimci bir fikir olarak 1980'lerin sonlarında ortaya çıkan markaların varlık olarak bir değer taşıdığı fikri akademik dünyanın desteği ve ampirik çalışmaların etkisiyle CEO ve CFO'ların da ilgi odağı olmuştur. Bu akımın bugüne taşınması sonrası ise günümüz şirket değerlerinin üçte birini markalar oluşturmuştur. Maddi varlıklar değerlemede cazibesini yitirmektedir ve yeni dünya düzeninde işletmelerin en önemli varlıkları markalardır. Bu gelişmelere paralel markaların değerlemesine yönelik üç farklı yaklaşı

“Kendi aydınını üretemeyen sistem, devrimci hareketin ürettiği aydını devşiriyor. Mafya sisteminin sonunun geldiğini gösteren en önemli işaretlerden biri budur. Çünkü bir sistemi ayakta tutan, yalnız zor güçleri değil, yönettiği toplumda oluşturduğu rızadır; ideolojik hegemonyadır. Bir hâkim sınıf, ideolojik hâkimiyetinin yapıcılarını kendi kurumları içinde yetiştiremiyor ve çıkartamıyorsa, o sistem bitmiştir. …Hasan Yalçın, ‘Dönek Portreleri’yle, ideolojik mücadelenin merkezinde ve en ön cephesinde savaşma

SüperNATO'nun Türkiye'de sosyalist sola karşı yürüttüğü psikolojik savaşta tek bir görev belirlenmiştir: İşçi Partisi'ni yıpratmak! İşçi Partisi, neredeyse 40 yıldır SüperNATO'nun psikolojik savaşıyla boğuşmaktadır. Boğuşa boğuşa, zırhlandık. Partimizde psikolojik savaşa karşı koyma ustaları yetişti. Bu ustaların ustası Hasan Yalçın'dır. Üniversite gençliğinin önderi, halk kitlelerinin örgütleyicisi, teorisyen, parti önderi, parti okullarında öğretmen, hapisanedeki devrimci, Kontrgerilla merkezlerinde sorgu

Hasan Yalçın, 68 üzerine sözü olan devrimci gençlik önderlerinin ön sırasındadır. 1968 Hareketi dendiği zaman, ilk akla gelen birkaç gençlik önderi arasındadır. 21. yüzyıla uzanan sosyalist hareket içinde de seçkin bir önderdir. Hem 68´e uzanan ve 68´de yaşanan tecrübeyi, hem de 68 sonrasını, 2002 yılında son nefesine kadar seçkin bir önder olarak yaşamıştır. 68´in sırrını Hasan Yalçın´ın bilmesi ve teorileştirmesi, bu nedenle doğaldır.Kitabın başlığı, içeriğine çok yakışmaktadır. 68 Gençlik Hareketi için

Hasan Yalçın'ın bu kitabında kimler var: Çetin Altan, Cengiz Çandar, Hadi Uluengin, Ertuğrul Özkök, Oral Çalışlar, Gülay Göktürk, Taner Akçam, Ragıp Duran, Murat Belge, Mehmet altan, ahmet Altan, Cüneyt Ülsever, Ertuğrul Kürkçü, Şahin Alpay, Halil Berktay, Ömer Laçiner, Eser Kakakaş, Kürşat Bumin, Aydın Engin, Haydar Kutlu, Ali Bayramoğlu, Mehmet Barlas... Dönekler'i Doğu Perinçek'in Önsözüyle okurlara sunuyoruz.

Hasan Yalçın bu kitapta, özellikle 12 Eylül 1980 sonrası Türkiye solunun derin bir analizini yapıyor. TBKP´den TKP-ML´ye; ÖDP´den DEP?e; Ertugrul Kürkçü´den Mihri Belli´ye; BSP?den EMEP ve Dev-Yol?a; çeşitli grupların ideoloji ve politikalarını eleştiriyor ve onları bu noktalara getiren etkenleri ve süreci büyük bir berraklıkla ortaya koyuyor. Hasan Yalçın, bu yazılarında, birkaç temel ölçüt kullanıyor: "Bütün solcular, bağımsızlık, emekçi halka güven ve laiklik konularındaki tutumlarına göre saflaşıyorlar.

Hasan Yalçın yaşıyor olsaydı, 23 Temmuz 2007 tarihli Çiviyazısı’nın konusu büyük olasılıkla siyasi iktidar hedefli örgütlenme, yazının başlığı da "Gene Parti" ya da "Bir Kere Daha Parti" olurdu. Bunu tahmin etmek hiç zor değil, çünkü her seçimden sonra, her büyük kitle eyleminin ardından mutlaka parti ve doğru örgütlenme konusunda bir yazı yazmış Hasan Yalçın. Bu yazılarında Hasan Yalçın, çeşitli akımlarla, çeşitli kesimlerle bugün de çok eğitici olan bir ideolojik mücadele yürütüyor. Bu kesimlerin en başın

Medyamızın Halleri, sosyal bilimcilerin medya hakkında yaptığı binlerce sayfalık araştırmaların hülasasıdır. Hasan Yalçın medyanın ideolojik karakterini, kimin güdümünde olduğunu, kamuoyunu nasıl etkilediğini yakın tarihimizden verdiği birbirinden renkli örneklerle, herkesin anlayabileceği şekilde anlatıyor: "Medya her zaman psikolojik savaş silahıydı. Ama Yeni Dünya Düzeni, onu, nükleer silahlardan daha etkili bir güç haline getirdi. İletişim teknolojisindeki gelişme, emperyalizme, halkı kendi evinde her

NGO, İngilizce "Non-Governmental Organisation"; yani "Hükümet Dışı Kuruluşlar"ın kısaltması. Diğer adı "Sivil Toplum Kuruluşları". NGO'lara ilişkin yazılarından yaptığımız bu derlemede Hasan Yalçın, NGO'ları, olgulara dayanarak, bütün yönleriyle ve bütün çıplaklığıyla ortaya koyuyor. İşte bunlardan birkaçı: * 1960 ve 70'lerin kitle örgütlerinin yerini NGO'ların aldığı süreç, * NGO - Yeni Dünya Düzeni - Emperyalist ülke hükümetleri ilişkisi, * NGO'lar ile Batılı istihbarat örgütleri arasındaki ilişkiler, *

Kimlik, zamanımızın moda kavramlarından. Selim Uslu hayranlığı da bir kimlik. İşte onlardan biriyim. Ve yıllardır Selim Uslu´nun başını ağrıtıyorum, yazılarını kitap halinde toplaması için. Selim´in nazlanması, bir devlet tecrübesidir. Selim Uslu, kanımca mizahımızın doruklarından biridir. Ona kalıcı kılan, ülkemiz mizahına getirdiği yeni üslup kadar teorisyenliğidir de. Pratikten süzülen bir teorik birikim üzerinde yükselmesi, Selim Bey´in mizahına sağlam bir gerçeklik zemini kazandırırken, okuyucuya da a

Hasan Yalçın yaşıyor olsaydı, 23 Temmuz 2007 tarihli Çiviyazısı’nın konusu büyük olasılıkla siyasi iktidar hedefli örgütlenme, yazının başlığı da "Gene Parti" ya da "Bir Kere Daha Parti" olurdu. Bunu tahmin etmek hiç zor değil, çünkü her seçimden sonra, her büyük kitle eyleminin ardından mutlaka parti ve doğru örgütlenme konusunda bir yazı yazmış Hasan Yalçın. Bu yazılarında Hasan Yalçın, çeşitli akımlarla, çeşitli kesimlerle bugün de çok eğitici olan bir ideolojik mücadele yürütüyor. Bu kesimlerin en baş