"An! O sonsuz şifre, gelir konar pencerene, sevgiliyi felç eden tılsımlı bir dokunuş olur, zulüm gibi tepene biner bazen; sırtında taşırsın ana gibi, yâr gibi. Gün gelir geri dönüşümsüz bir felce dönüşür. Çılgın bir veba, lâl bir senfoni... Düşen bir yağmur damlasının denizle buluşurken yeni bir varoluş içinde darmadağın olup yok oluşu gibi. An! O sonsuz şifre, çözülse dünyalar kusar uçurumlara." "Kalbi birbiri içinde, birbirine dönüşen uçsuz bucaksız çöller gibi alabildiğine genişliyor, genişledikçe kendin

Geçmişin hüznü ve uzak hayallerin umuduyla gökyüzüne bakarak yürüyordu kocaman çocuk. Tıpkı gerisinde bıraktığı çocuklar gibi o zamanlar kendisi de bu zamanı, bu duyguları yaşamıştı. Beş dakika kadar çocukları izlerken oynayan bütün çocuklarla göz göze gelmişti. Bilye oynayası vardı fakat çocuklar oralı olmamıştı. Aslında bir dilencinin ruh haliyle içinden çocuklara yalvarmıştı 'Ben de bir kere oynayabilir miyim?' diye ama çocukların verebileceği bir sadakası yoktu ve o artık kocaman bir çocuktu. Hakkını ço

Bu kitap çalışmasının tohum aşaması bilinç akışı anlatımını merak etmem ile başladı. Bu anlatım tarzı ile ilgili 5-6 sayfalık bir deneme yazmak istedim ve yazmaya başladım. Bu anlatımı kurcaladıkça önüme onlarca bilmece, bulmaca, kitap ve yazar çıktı. Başlarda defalarca bu yazım tarzını kurcalamaktan vaz geçmek istedim, ama merakım, öğrenme hırsım ve inadım yüzünden bırakamadım. Ulysses'i de merakım ve inadım yüzünden bitirebilmiştim. Sonrasında konuyu ciddiyetle ele alma yolunu seçtim ve iki yılın sonunda