Seni tanımıyorum ama denk geliyorsun işte;sıradan bir kitabın orta sayfasında,bir yoksunluk cümlesinde,bir şiirin en acıyan yerinde,yağmur sonrası gökyüzünde,yalnızlığın yedi renginde...Kitaplarla konuşuyorsun benimle sonra izlediğim bir filmde karşıma çıkıyorsun ansızın.Dedim ya, tanımıyorum seni. Karşımda durup sadece susuyorsun.Nefesinin sıcağını bile bilmezken sessizliğinle üşüyorum!

bazılarına göre tek heceydi aşk yazıldığı gibi okunur okunduğu gibi yaşanırdı. yürek aranmaz ardı arkası sorulmaz üste başa bulaşmazdı... bazılarına göre ise bin cümleydi aşk yazıldığı gibi tek seferde okunamazdı bilakis, yaşandıkça yazılır yazıldıkça çoğalır çoğaldıkça acıtır ve acıttıkça vazgeçilmez bir hal alırdı... geceydi bir vakit şairin yüreği çarptı kaleme ve tek heceden bin cümle saçılıverdi orta yere ama yine de üç noktalı halinden kurtulamadı aşk yine sonsuz yine soluksuz ve tar