masanın diğer ucunda ölüm hatlar kalabalık ulaşamıyorum duvar diplerinde saç köklerini arayışım cüce geleceğin yalan yüzyılın dökülen ingilizcesi hep gramer eksikliği geçilmemiş sınavların yası evin duvarında bir manzara yeşil vadilerde geyiklerin sürü halinde dolanışı gibi türkçem

Neden bazı mekânlar bize zevk, korku, üzüntü ve iğrenme duygularını yaşatmaktadır ya da bazı mekânlar bizde neden tüketim arzusu uyandırmakta, geçmişe nostaljik bir yolculuğa sebep olmaktadır? Tüm bunlar insanoğlunun her daim bir mekân içerisinde olduğunu ve aslında insanoğlunun serüveninin mekânların serüveni olduğunu gözler önüne sermektedir. Bireyin, toplumun ya da mekânın bakışının arkasında gizli olan nedir? Bireyin duyguları sürekli his ve değişime açık mıdır? Bu sorular bağlamında bakıldığında aslınd

herkes üç buçuk istanbullu çok buçuk ölümlüdürkeskin sayfalarda oturdum dilime lâl tadı bıraktı gecebir melâl sessizliğine büründü kanatlarımkırılınca bıçak ismail olsam dedimismail olsam beklesem yüzyıllar boyuel vermedi kaderim söz düştü omzumabüyük geceyi küçük sabahlara fırlatırkennorveççe sayıkladım buğu oldu iskandinav insanlığım