Her şey bitiyor. MÖ 536Güneş soluyor. Çalgılar susuyor. Fırtına yaklaşıyor. Kehanet gerçek oluyor. Yeryüzünün en ihtişamlıkrallığı Lidya'nın saltanatı çatırdıyor. Prenses ardına bakmadan koşuyor. 1698Akdeniz'de bir ada. Kandiller geceyi aydınlatıyor. Genç bir adam kendi hayatını kurtarmak içincelladının hayatını kurtarmak zorunda. Afrika ağlıyor. 1915Kalküta'da bir masalcı, masallara inanan bir âşık. Yeni Zelanda'da yarım kalan bir aşk. Gelibolu'dabir derv

Nereye gidiyordum, hayattan ne bekliyordum? Daha kaç beyaz sayfayı kirletip yırtıp atacaktım? Daha kaç denizde boğulacaktım? Hangi uzak kıyıya vuracaktım? Kaç parçaya ayrılacaktım? Kaybettiğim ruhumu nereden bulacaktım? Deniz Yelkencioğlu, bir taşra kasabasının kütüphanesinde duvara asılı deniz feneri resmine bakıp bakıp hayaller kurardı. Masum düşleri aşk için cinayet işlediğini sandığında parçalandı. Artık farklı kimliklerle farklı deneyimlere yelken açacak, otoyollarda, uzak çiftliklerde, herkesin unutt

Rivayet odur ki, şehr-i Istanbul'da gözlerini gökyüzüne çeviren bir delikanlı, hemen oracıkta âşık oluvermiş gümüş ışıklarıyla şehrin üstünü örten Ay'a. Ay'ın da kendisine âşık olduğunu hiç bilmeden, her gün onu görmeyi dileyerek yaşayıp gitmiş. Ta ki bir gün Ay, ışıklarını şehrin üstünden çekene kadar... Delikanlı artık ay ışığından yoksun Istanbul sokaklarında, izbelerde, dehlizlerde aramış sevdiğini. Sonsuz bir gecede, onun ışığında sonsuz bir uykuya dalmayı dileyerek... Harun Candan, üçüncü romanı Yar

Sarhoş olmasına sarhoştu ama kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyordu benimle. Sevda, güven, yabancılık, aşk, başlangıç, hayal kırıklığı, hatıralar. Ağzından çıkan iki kelimeye onlarca farklı anlam yükleyip saatlerce düşünebilirdim. Fırtınanın insanları esir aldığı, girmenin de çıkmanın da gayrimümkün olduğu bir adada, ergen âşıklar gibi gizli saklı dolaşan bir çift. Boşanmanın arifesinde bir banka müfettişi ve müfettişin teftiş etmeye geldiği bankada çalışan cazibeli bir kadın... Polisiyenin ve romantizmin

Her gün pek çok şey bekliyordum; gelmek bilmeyen otobüsler, randevusuna geciken sorumsuz arkadaşlar, bir türlü demlenmeyen çay, zamanın yavaşladığı sıkıcı dersin bitimi... Fakat daha önce annem hariç herhangi bir kadını özlemle beklemişliğim yoktu. Sesi rehavi makamında bestelenmiş bir Gizem vardı. Fesleğen kokusu, Galata Kulesi'nin gölgesi, şekersiz çay, sutyen askısının laciverdi, martı sesleri... İlahiyat okumaya gelen çocuğun başını döndürdü... Âşık, maşukadan başka her şeye kör olandı. Sonra Lâl çıktı