Özlem Akıncı sıklıkla rastlananlardan bambaşka yerlerde arıyor hikâyeyi. Anlattıkları sanki yalnızca onun yaşadıklarında bulunabilirmiş gibi. Birlikte yaşadıklarımızdan çıkanlar ister istemez birbirine benzer öykülere yol açtığı için, o kendi dünyasına çekiliyor. Hikâyenin bulunabileceği ayrıntıları kendisi yaşıyor, hissediyor. Dolayısıyla başkalarına bakma gereksinimi duymadan yazıyor. Bu arada kusursuzluğu arayan bir incelikle yazarken anlatım biçiminin kurumasına izin vermeyen canlılığı da yakalayabiliyo

Konuşulacak bir ilk kitap. Ağaçlar Yanıyor bir ilk kitap. Şehri terk eden kadınlardan babasını geride bırakamayanlara, aşkı sürdüremeyenlerden küslüğü bileyenlere, kapıdan bir kez geçenleri yazmış Özlem Akıncı. Ustalıkla kullanılmış, yalın bir dil; dingin, aydınlık ve özgün bir anlatım; bilindik yazgılara düşen önce titrek bir mum ışığı... sonra ateşböcekleri... Her öyküde sizi sarıp sarmalayan, ısıtan, şaşırtan küçük ışıklar göreceksiniz. Yolunuzu kaybedemezsiniz. İyi öyküdesiniz. Yaradılış amaçlarının