Hamlet İsahanlı, ölüm gerçeğinin ve insan ömrünün fani olduğunun idrâkindedir. Dünyevî hayatı, onu yaşanabilir kılan güneşin ömrüyle sembolize eden şair, güneşin batışıyla birlikte hayatın son bulmayacağı hükmünü verir. Onun düşünce ve inancına göre başka bir güneş vardır ki, o güneş doğduğunda hayat yeniden başlayacak ve yeni hayatın ana ekseninde de aşk olacaktır: Güneşin de bir ömrü var Bir gün o da bitecek, Başka bir güneş gelecek Her derde o yetecek. Yine otlar yeşerecek Açılacak gül, çiçek, Bülbül yi