Yarım bırakmayın insanları, yarıda bırakmayın, yaralı bırakmayın, bırakmayın… Bırakacaksanız eğer, dokunmayın! Şimdi biraz ölsem… Azıcık ucundan, ölünce canım yanmayacak kadar işte. Dinlenebilecek kadar ölsem. Sonra yine başlasam yaşamaya. Kaldığım yerden değil, yeniden başlasam. Yaşamak… Yaşamak güzel şey aslında tadına varıldığında. Güzel şey aslında tamamlandığında… Doysam yaşamaya ve tamamlayabilsem tüm yarımlıkları. Sonra, ölsem son bir kez daha... Göz kırpsam dünyaya, oldu desem. Şimdi her şey tam old

Bir adam... Saçı sakalı birbirine karışmış, bıyıkları sigara dumanından sararmış... Büyük bir varoluşun içerisinde, küçük bir odaya sıkışıp kalmış bir adam... Zihninin gücünü kendisini hapsetmeye adamış bir adam... Dış dünyada kendisini bulamayıp iç dünyasında ararken kaybolmuş bir adam... Çevresi tarafından `tuhaf` olarak kabul edilen Mehmet, geçmişin bütün yüküne, acısına rağmen hayatta kalma savaşı veren genç bir adamdır. Yârdan kalan yaralarla zihninin derinliklerinde bir varoluş çabasıdır onunki.

Bak adamım; Aşk hakkında herkesin bir fikri, yorumu, düşüncesi vardır elbet. Oysa çoğu kimse aşk kelimesinin nerden geldiğini bilmez. Bir rivayete göre aşk; Arapçada ki aşeka kelimesinden gelir. Aşeka, bir ağacı saran, besinini ağaçtan alan ve zaman içinde ağacı kurutarak öldüren sarmaşığa denir. Bizim hikâyemizin kahramanı da bir aşeka... Yokluğun, aşeka oldu ciğerlerime. Her nefes alışımda soluğumdan yakaladı üşüyen yalnızlığım. Sensizliğime ağladı aydınlanmayı bekleyen geceler. Günler geçmek bilmedi, akl

Aşk çok farklı bir şeydir aslında. Kimine göre bir kadın, kimine göre bir adam. Kimine göre vatan, kimine göre yaratan. Her şeyden özür bekleme artık. Özür dilencisi gibi oldun sevgili, Al bu da benden sana son sadaka; "Özür dilerim..."