“Deliyim, demek ki görüyorum. Ne yazık ki, fena halde kızıyorum gördüklerime.” Şişedeki Adam ile başlar Feyyaz Kayacan’ın öykü yolculuğu. Gerçeküstücü bir ruh halinin metinleridir onlar. İkinci Dünya Savaşı’nın tanığı olarak kaleme aldığı Sığınak Hikâyeleri’nde, umudun insanı dirençli tutan insanüstü tarafını anlatır. Cehennemde Bir Yusuf’ta bu kez “Terzela”dan seslenir ve yer yer isyan eder. Sadece dil olarak değil, biçimsel olarak da sınırların ucundadır. İlk öykü kitabına üç yeni öykü ekleyerek yayı

“NE BENCİYİZ NE BİZCİ GİBİCİYİZ GİBİCİ” Türkçenin öykü geleneğinin en sınır tanımaz, en kıvrak metinlerinden gerçeküstücülüğün sonsuzluğuna varan bir yazar Feyyaz Kayacan. Gibiciler, birbiriyle dirsek temasında ama aynı zamanda bambaşka dünyalara açılan kapılara sahip üç öyküden oluşuyor. Şiirsel bir serzeniş, ironik bir başkaldırı, ucu sipsivri kalemle yazılmış bir toplum ve dönem eleştirisi. Üstelik her kelimesini bir kuyumcu titizliğiyle işliyor. Feyyaz Kayacan’ın öykü dünyasının ne denli sonsuz, ne denl

Burası Terzela. Terzela'da basamaklar bile çıkmazlardan oyulma. Türk öykücülüğünde, kendine ait adayı hece hece, harf harf inşa etmiş bir imza Feyyaz Kayacan. Şişedeki Adam'la gerçeküstücü ruh halinden bir dünya yaratan Kayacan, Cehennemde Bir Yusuf'ta o dünyayı daha belirgin hale getiriyor. Bu kez sadece söz ve anlam yönünden değil, eli artırıp, şekil olarak da sınırları zorluyor. Hatta yok ediyor! Terzela'dan sesleniyor anlatıcı size. anlatıyor, sayıklıyor, içini döküyor belki. Belki de bir adamın başını

II. Dünya Savaşı'nı Fransa ve İngiltere'de yaşayan Feyyaz Kayacan'dan o günlerin karanlığına dair bir öykü toplamı Sığınak Hikâyeleri. Savaşın tüm yıkıcılığı, sığınağın soğuk karanlığına rağmen bir avuç insanın yaşama dört elle sarılmasının rengârenk anlatımı... Dilin olanaklarını yine en uç noktasına kadar zorlayan Kayacan, savaşın bombardıman günlerinden başlayıp sonuna uzanan bir zaman aralığında, Londra'da aynı sığınağı paylaşan kişilerin günlük yaşamlarında, ruhsal durumlarında ve kişiliklerinde, umudu

Türk öykücülüğünün özgün imzalarından Feyyaz Kayacan'ın hikâyesinin başlangıç noktasıdır Şişedeki Adam. Kayacan, kitabın 1957 yılında yayımlanan ilk haline, daha sonra üç öykü daha ilave etmiş, 1969'da Hiçoğlu'nun Serüvenleri adıyla yeniden okura sunmuştur. Türk öykücülüğünde gerçeküstücü yaklaşımın seçkin örneklerinden oluşan kitabında gerçeküstücü ruh haliyle bir dünya yaratır Kayacan. Öyle ki, yıllar sonra yazacağı satırların, öykülerin, romanın tohumlarını eker bu kitabında! Bu sayede gerçek bir gerçe

Roman ve öykülerinde dilin sınırlarını zorlayarak, Bilge Karasu ile birlikte İkinci Yeni şairlerinin genişlettiği yolu açan yazarlardan Feyyaz Kayacan (1919-1993). Kayacan'ın hayattayken yayımladığı son düzyazı metni Çocuktaki Bahçe. Aynı zamanda tek romanı. Yeldeğirmeni mahallesinin köşesine sıkışmış bir paşa konağı. Bu konağın penceresinden dünyayı izleyen bir çocuk. Ve onun anılarının dehlizlerinde sıradışı bir gezinti Çocuktaki Bahçe. Aslında şişedeki çocukun dilinden imgelerle dolu bir harikalar diya

Sait Faik sonrası öykücülüğümüzün en güçlü isimlerinden Feyyaz Kayacan, 1950´li yıllardan başlayarak ince zekâsı, dengeli ironisi, ifade özgünlüğü ile edebiyatımızda kendi özel yerini açmayı başarmıştı. Şiirde Can Yücel´in temsil ettiği cüretin öyküdeki karşılığı Feyyaz Kayacan´dı. 1993´te yitirdiğimiz bu usta, yapıtlarının kendisini gereğince tanıma olanağı bulamamış en genç kuşaklara ulaştığını ne yazık ki göremedi. Feyyaz Kayacan, Türk edebiyatının şen kirpisi.

İlk kez 1982´de yayımlanan Çocuktaki Bahçe, Sait Faik sonrası öykücülüğümüzün önemli adlarından, "İkinci Yeni´nin öyküdeki karşılığı" Feyyaz Kayacan´ın (1919- 1993) tek romanı. Kayacan´ın öyküleri için Selim İleri şunları söylemişti: "İroninin yanı sıra şiir, şiirin yanı sıra handiyse tozlanmış bir maziperestlik ve o maziperestlikle için için fokurdayarak alay eden bir yenilikçilik: Feyyaz Kayacan´ın öykülerini ille özetlemek gerekirse, akla ilk gelen bunlar..." Bu saptamalar Çocuktaki Bahçe için de g