Bardaktan boşanırcasına rahmet yağıyordu bu aşka. Belki bu dünyada kavuşamamışlardı. Ancak bu yağan yağmurlar vuslatın habercisiydi. Vuslat değmişti artık yüreklere, bir yağmur serinliğinde yıkanıyordu tüm günahlar. Bu dünyanın riyası bu dünyada kalmıştı. Zaman ve mekân üstü olan bir aşka Hakkın eli değmişti.Ondan gelen davete hiç hayır demek olur muydu?Kavuşmak olmasa dünyada ki göçün adı vuslat konur muydu?

Zeynep'in babası, köylerindeki okulda öğretmen olmayınca onu okutmak için şehre taşınmaya karar vermişti fakat kader ona acı bir oyun oynuyordu. Her şey bir anda olmuştu. Babasını kaybettikten sonra annesini de kaybedince küçük kızın yetimhane günleri başlamıştı. Daha sonra evlatlık gittiği ailede başına gelen olaylar onu bir kaçışa sürükledi. Her şeyden, belki de geçmişinden, belki de insanlardan kaçıyordu... Kılık değiştirip kendisine bir delikanlı görüntüsü vermiş, erkek olmuştu. İncecik, pamuk gibi yum