İstanbul Çocukevi ve Tuzla Çocuk Kampı (namıdiğer 'Kamp Armen'), Anadolu'dan İstanbul'a gelen kimsesiz, yoksul çocuklar için yalnızca birer yuva olmakla kalmamış, onlara, 'yitip gitme' tehlikesine karşı, hayata kimlikleriyle tutunup geleceğe yürüme imkânı sunmuştu. Kamp Armen'e Giden Yol, Çocukevi'nin ve Kamp Armen'in kuruluşundan kapatılışına uzanan çeyrek yüzyıllık bir süreci, bu özverili ve kolektif çabanın başmimarı olan Hrant Güzelyan'ın sade ve samimi üslubuyla aktarıyor. Güzelyan, 'artakalanların hik

Her yıl bir tema çerçevesinde Türkçe, İngilizce, Ermenice olmak üzere 3 dilde hazırlanan Hrant Dink Vakfı 2016 Ajandası'nın bu yılki konusu "Oyunlar". Ajandada her haftaya "oyun" kavramını farklı açılardan ele alan metinler ve görseller eşlik ediyor. "Oyunlar" ajandası unuttuğumuz veya hiç unutamadığımız farklı dönemlerin çocuk oyunlarını hatırlamakla kalmayıp toplumsal birçok olay ile oyunların nasıl ilişkilendiğini anlatıyor, sanattan siyasete, tarihten toplumsal cinsiyete pek çok konu içeriyor. Teknoloj

Hrant Dink Vakfı'nın 2011 yılından bu yana sürdürdüğü Anadolu Ermenileri Sözlü Tarih Projesi'nin ürünü olarak yayımlanan Sessizliğin Sesi serisinin dördüncü kitabı Sessizliğin Sesi IV İzmitli Ermeniler Konuşuyor, proje kapsamında yapılan 30 sözlü tarih mülakatının dokuzunu içeriyor. Kitap, mülakatların haricinde proje koordinatörlerinden gazeteci Ferda Balancar'ın önsözü ve Kocaeli Üniversitesi Felsefe Bölümü araştırma görevlisi E. Aras Ergüneş'in sonsözünün yanı sıra, İzmit ve çevresine ait Ermenice şark

19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başı, Osmanlı coğrafyasında önemli siyasal ve toplumsal dönüşümlerin yaşandığı bir dönemdir. Bu dönüşümlerden bazıları bireysel ve kitlesel din değiştirmeler de söz konusu olmuş, çeşitli zamanlarda ve çeşitli süreçlerle çok sayıda Ermeni Müslümanlaş(tırıl)mıştır. Müslüman aileler tarafından evlat edinilen bazı Ermeni çocukların ve gençlerin, 1915'te ölüm yürüyüşünden ve katliamlardan bu yolla kurtuldukları bilinmektedir. Yetişkinler, özellikle kadınlar arasından da, Müslüma

Hasan Cemal is a journalist, not a historian. And this book was not written as a historical study. This book is, in a sense, Hasan Cemal's personal journey regarding 1915 and the Armenian Question. Hasan Cemal had first written in 1999, in his book titled ?No One Should Get Mad, I Wrote Myself' about how his political views had changed over time and which sources had nurtured this change, or in other words, about his ?political autobiography', and in this book, he had also subjected himself to genuine self-

Hrant Dink Vakfı destekçilerinden Dr. Alper Öktem'in girişimi ve katkılarıyla 2010 yılında hayata geçirilen Tarih Araştırma Teşvik Fonu, 1915'teki vicdanlı davranışların araştırılmasını, o dönemde davranışlarıyla insanlığa örnek olan kişilerin bulunmasını, yaptıklarının günümüzün toplumuyla paylaşılmasını, tarihin bir başka yüzünün yansıtılmasına yönelik araştırmaları desteklemeyi, teşvik etmeyi amaçlamıştı. 2013 itibariyle bu fonun kapsamı genişletilmiş ve ismi 'Tarih ve Hafıza Araştırmaları Teşvik Fonu' o

The oral history studies of Hrant Dink Foundation, which are going on since 2011, focused on Ankara Armenians for 2013. The book, which comprises 10 interviews with the Armenians of Ankara, also includes a foreword by Raymond H. Kévorkian and concluding remarks by Özgür Bal. ?Just before the First World War, half of the Armenian population of Ankara county (28.858 in sum), was living in the administrative center, Ankara. The distinguishing aspect of the Ankara community was the ratio of Catholics: according

Her yıl bir tema çerçevesinde Türkçe, İngilizce, Ermenice olmak üzere 3 dilde hazırlanan Hrant Dink Vakfı 2015 Ajandası'nın bu yılki konusu 1915. Takvimler 2015'i gösteriyor. 1915 Ermeni Soykırımı'nın, Büyük Felaket'in, Tehcir'in, kıyımın ya da adına ne derseniz deyin, büyük bir trajedinin 100. yılı bu yıl. Hrant Dink Vakfı olarak, 2015 ajandamızı, tam 100 yıl önce yaşanmış olan bu büyük yıkıma adadık. 2015 ajandamız, 1915 Soykırımı'na farklı boyutlarıyla bakmaya, ölenleri anmaya, gidenleri ve kalanları an

Türk-Ermeni ilişkileri başta olmak üzere Türkiye´nin demokratikleşme sürecine ilişkin her konuda söylem ve eylem geliştiren Hrant Dink, bu çalışmasında Türkiye ve Ermenistan´ın birbirine gerçek anlamda komşu olabilmesinin yollarını araştırırken, bugün ve gelecek odaklı bir bakışla ve karşılıklı onur gözeten bir üslupla geçmişi de onarabilmenin olanaklarını sergiliyor. Hrant Dink never wrote a book. He also used make fun of this saying, I am an author without any books. Of course this joke also indicates an

Türk-Ermeni ilişkileri başta olmak üzere Türkiye´nin demokratikleşme sürecine ilişkin her konuda söylem ve eylem geliştiren Hrant Dink, bu çalışmasında Türkiye ve Ermenistan´ın birbirine gerçek anlamda komşu olabilmesinin yollarını araştırırken, bugün ve gelecek odaklı bir bakışla ve karşılıklı onur gözeten bir üslupla geçmişi de onarabilmenin olanaklarını sergiliyor.

Karabağ, Sovyetlerin güneyindeki iki cumhuriyetin, Ermenistan ve Azerbaycan'ın; nihayetinde her iki ülkeyi de bağımsızlığa götüren, Sovyetler Birliği'nin sonunu getiren ve stratejik açıdan önemli bir bölgeyi on yıllarca sürecek bir çatışmaya sürükleyen bu ihtilafın içine nasıl düştüklerini kapsamlı olarak anlatan bir çalışma. Bir yanıyla modern tarih çalışması, bir yanıyla da siyasi bir analiz olarak karşımıza çıkan bu kitap; Güney Kafkasya içinde yapılan pek çok seyahate, gerek bölgede, gerekse Moskova ve

Birinci Dünya Savaşı'nın arifesinde Ankara sancağındaki 28.858 kişilik Ermeni nüfusun yarısı vilayetin yönetim merkezi olan Ankara'da ikamet etmekteydi. Ankara'daki cemaatin ayırt edici özelliği Katolik mezhebine mensup olanların oranıydı: 1914'deki sayıma göre şehirdeki 11.246 kişilik Ermeni nüfusun %70'ine tekabül ediyordu. Bir diğer özellikleri, yazı dilinde Ermenice harfli Türkçeyi kullanmakla beraber, konuşma dilinde Türkçeyi benimsemiş olmalarıydı. () Eylül 1915 başlarında kadın, çocuk, yaşlı, Ankaral

Türkiyede nefret söylemi ve nefret suçu, demokrasinin pekişmesi ve birlikte yaşama kültürünün güçlenmesinin önündeki en önemli engellerdendir. Yargı kararları nefret söylemini içermekte, merkez medya gazetelerinde ve TV kanallarında nefret söylemi kullanılmakta, siyasi parti liderleri ve milletvekilleri rahatlıkla nefret söylemini dillendirmektedir. Türkiye küreselleştikçe, kentleştikçe, iktisadi olarak geliştikçe çoğulcu toplum yapısı daha belirgin ve görünür olmakta ve bu da, nefret söyleminin ve suçunun

Sokak hayattır. Coğrafya ve kültür farklılıkları bu gerçeği değiştirmez. Dünyanın neresine giderseniz gidin, hayatla temas etmenin yolu sokağa çıkmak, sokakta olmaktır. Bir şehrin kaldırımlarını arşınlamadan, orayı biraz olsun tanımak mümkün değildir. Sokak birlikte yaşamanın doğal sonucudur. Evlerin yan yana geldiği, yavaş yavaş kalabalıklaşan her yerleşim yeri, eninde sonunda sokaklanır, sokaklar giderek dallanıp budaklanır; birlikte yaşam da öyle. Sokak, çocuk için anne-baba ve yakın çevre dışındaki ilk

Bu topraklarda birçok halk, birçok dil, birçok kültür mahalleleriyle birlikte atıl oldu ve atıllaşan mahalleler çoğaldıkça, eski medeniyetlerin beşiği olan bu topraklar çoraklaştı, bereket de, sevgi de, sevinç de beraber gitti. Damlardaki diller azaldıkça buradaki yaşam sessizleşti. İşte bu toplantılar, bu bir araya gelmeler, bu ölüm sessizliğini bozma çabasıdır bizim için. Geçmişi anmak, izleri sürmek, hafızayı tazelemek, yüzleşemediğimiz olaylarla yüzleşebilme fırsatını yakalamak, ruhsal iyileşmede yol al

Osmanlı İmparatorluğunda Ermeni nüfusunun büyük bir kısmının yok edildiği 1915 tarihinden yaklaşık yüz yıl sonra, gazeteci-sosyolog Laurance Ritter ile fotoğrafçı Max Sivaslian, yok edilenlerin hayatta kalan torunlarını araştırmak üzere, Anadolunun doğu ve güneydoğusunda, İstanbulda ve Avrupada onlarca kişiyle görüştü. Hrant Dinkin dediği gibi, Bu memlekette yaşayanlarla ilgili konuşmak, ölüler hakkında konuşmaktan daha zor. Müslümanlaştırılmış veya gizli Ermeniler, çok yakın zamana dek, Türkler, Kürtler ve

Türkiyede, Ermenistanda ve Diasporada yaşayan Diyarbakırlı Ermenilerin izlerini süren bu çalışma kapsamında, 22si İstanbulda, 16sı Diyarbakırda, 9u New Yorkta, 7si Montrealde, 4ü Torontoda, 4ü Los Angelesta 4ü Yerevanda, 3ü de New Jerseyde olmak üzere toplam 81 kişiyle görüşüldü. Görüşülen kişilerin 41i kadın, 40ı erkekti. Bunlar arasında Ermeni kimliğiyle yaşayanlar da var, Müslümanlaştıktan sonra Ermeni kimliğine dönen ya da dönmeye çalışanlar veya kendini hem Müslüman hem Ermeni olarak tanımlayanlar da

Hafıza bu topraklara geri geliyor. Çok gerilerden, ulusun inşası döneminden geliyor. nereden bakarsak yüzyılı aşkın bir zaman dilimi bu. Bu ulusun inşası sürecinde bu topraklarda yaşayanlara devlet tarafından reva görülenler, yaşayanların birbirlerine reva gördükleri, çekilen acılar, yaşanan toplu şiddet, unutulmaya ve esas unutturulmaya çalışılan her kötü hatıra illa ki geri geliyor. ama geri gelen sadece kötü hafıza değil, bu toprakların barındırdığı farklılıklar, uluslaşma sonucunda yok edilen veya yok s

Onlar, 'asker doğulan' bir ülkede asker olmayı reddedenler. İsimleri sivil olarak askeri mahkemelerde yargılandıklarında, açlık grevi yaptıklarında ya da Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne taşıdıkları davayı kazandıklarında anıldı sadece. Hayatlarını kökten değiştiren kararlarını, devletin üzerlerinde kurduğu baskıyı, meramlarını anlatmak için imkânları hep sınırlıydı. Az tanınmaları, toplum dışına itilmelerini kolaylaştırıyordu. Asker Doğmayanlar'da söz, farklı dönemlerde, belki farklı saiklerle yola çıkar

Bu çalışma, Diyarbakırdaki Ermenilerin kültürel varlığını yeniden tasavvur etme, bir tür kurma girişimidir. Kentin, 1980li yıllara kadar kullanılan, ancak daha sonra cemaatsizlik nedeniyle hızla harabe halini alan Surp Giragos Ermeni Kilisesinin, yakın tarihte, Diyarbakır Belediyesi ve Ermeni kurumlarının işbirliğiyle restore edilerek yeniden ibadete açılmış olması, bu tasavvur ve yeniden kurma girişimleri açısından büyük bir önem taşıyor. Bu kitap da, bu anlamda, yitik bellek denizini oluşturan damlalardan