Hava yavaş yavaş kararırken gözleri küçülen ve esnemeye başlayan hayvanların tamamı yuvalarına çekiliyordu. Ormanın üzerine gecenin rengi iniyordu. Yapraklar gözden yitiyor, ağaçlar kabuklarından gecenin sesini çıkartıyordu. İçine dönen, inine çekilen ve ormanı geceye terk eden hayvanların arasında o ses yine duyuldu. Ayaklarına sandaletini geçiren Küçük Kurbağa’nın uykusu yine kaçmıştı. Bütün arkadaşları binbir dil döküp onu uykunun güvenli ve düşler dünyasına çağırırken, neşeyle ortalarda dolaşan Küçük

Arkadaşlar, mahallenize kendi renginizi vermek ister misiniz? Evinizin olduğu, komşularınızla birlikte yaşadığınız sokağı değiştirmek ister misiniz? Her gün geçip gittiğiniz yolu güzelleştirmek. Size yardımcı olan görevlilerle tanışmak. Esnafı ziyaret etmek ve onlarla iş birliği yapmak. Fazla eşyalarınızı ihtiyacı olanlara vermek. Araba yıkamak ve hatta sokağınıza bir kent bahçesi kurmak ister misiniz? Cevabınız evet ise, buyurun ekolojik mahalleye.

Her bebeğin dünyaya gözlerini açması, bir mucizenin gerçekleşmesidir. Aileye katılan her yeni birey, mutlu ve şefkatli bir kucağa gözlerini açmak ister. Günü gelir, çoğumuzun duyduğunda karmaşık duygular hissettiği o an gerçekleşir. Peki Küçük Ayı Benny, aileye katılacak bu miniğe hazır mı? Kardeşiyle odasını paylaşacak, annesi belki minikle daha çok ilgilenecek, babasının gözleri parlayacak. Benny sabırsızlıkla günleri sayarken, aynı duygusal durumdan geçen dostu Tilki ile düşüncelerini ve hayallerini payl

Küçükken her insan bir an önce büyüyüp yetişkinlerin dünyasına katılmak ister. Çünkü büyümek yetişkinlerin ulaşabildiği raflara ulaşabilmek, makası tek başına kullanabilmek, kendi kararlarını verebilmek demek. Ama aynı zamanda, zamanın çabucak geçtiğini fark etmek, daha büyük okullara gitmek, daha fazla sorumluluk almak, annenin ya da babanın bisikletinin arkasına oturamamak da demek. O zaman niye bazen küçük bazen büyük olamıyoruz? Büyümek keyifli olduğu kadar zor bir sürecin de başlangıcı. Bu yüzden Alice

“Ciğerlerimiz yanıyormuş”; yanmamalıymış! Bu söz onlarca yıldır kime söyleniyor; bana mı, size mi; kime? Peki söyleniyor da ne oluyor? “Dün” on beş gün içinde en az yüz elli bin hektar orman ve maki ekosistemi yanmışken “bugün” yalnızca Marmaris’te üç gün içinde en az beş bin hektar orman ekosistemi cayır cayır yanabiliyor. Ormanlarda ne bağı, bahçesi, köşkü ne de villası olan kimi yurttaşlarımız gözyaşlarını tutamıyor. Kimi, gencecik yaşında söndürme işçilerine su taşırken canını yitiriyor; bir yıl bile ge

Geçmişin kalıntılarını, küçük ayrıntılarını ya da tümden izlerini konu edinen, tüm bunları kendisine nesne olarak atayan tarihin kendisi de artık bir nesne hüviyetindedir. Geçmişin tüm olaylarını belirli bir anlatı dizgesinin unsuru hâline getiren, bu olayları tarihselleştirip, belirli bir erekselliğin güdümüne bırakan tarihin kendisi de artık bir “olay”dır. Bu, tarihin tarih olduğu, kendi erekselliğini kendisinde bulduğu, tarihselleşip belirli bir gündemin parçası olduğu tarihin tarihi, yani tarihyazımıdır

İnci San uzun yıllar süren akademik hayatı boyunca sanat tarihinde kültürün ne kadar önemli olduğu üzerinde durmuştur. Sanat ile kültür ilişkisini kurduğu yazılarında, sanat tarihinden minyatürlere, alternatif eğitimden çocuk tiyatrosuna, ülkemizde ve yurt dışında birçok inceleme yaparak kültür, sanat ve eğitim alanına önemli katkılar sağlamıştır. Yıllar içinde yaptığı saptamalarla sanat ve kültür ilişkisinin tarihinden yola çıkarak, birçok disiplin ve bilimin alanının katkısıyla, geleceğin sanatının nasıl

Balıkların yanında müthiş bir maceraya hazır mısınız?Denizler içinde barındırdıkları binbir çeşit canlıyla benzersiz bir evren, uçsuz bucaksız bir diyar ve masmavi bir düşler ülkesi gibi uzanıyor. Bu sessiz iletişimin altında bambaşka bir dünya yattığını biliyor musunuz?Çocuklar için hayal gücü her gün pekiştirmeleri gereken, onları mutlu ve huzurlu hissettiren harikalar dünyasıdır. Onların hayal güçlerine gem vurmak yerine özgür bırakmak, yarın kuracakları dünyada çocuklara kılavuz olacak, ilham verecek v

Bu roman, gerçek bir hayat hikâyesinden yola çıkılarak yazılmıştır.Bir zamanlar bu topraklarda kıtlık vardı. Çetin şartlar altında çalışan insanlar bitap düştü, zayıfladı ve hastalandı. Açlığın ve yoksulluğun altında ezilen nice aile, gıda darlığı sebebiyle göç etmek zorunda kaldı.Kitluk, 1940’lı yıllarda yaşayan Ardeşenli Mehmet’le Fatma’nın dramatik yaşam öyküsü. Beş çocuklarıyla birlikte hayatlarını idame ettirmeye çalışan bir ailenin verdikleri mücadele… Bu mücadele bizim için tanıdık aslında. Yoksulla

Elazığ’da başlayan ve Harput’a uzanan bir halk hikâyesi…Alper Ünlü, yaşam boyunca gözden kaçırdığımız detayları yakalıyor. Bir şehri bütünüyle tanımanın, sıradan fakat bir o kadar da kendine özgü insanların peşine düşüyor.Uzaktaki Boşluk yapay politikaların, çaresiz imparatorluğun, misyonerlik faaliyetlerinin “milliyetçilik” adına yeşerttiği acıların, çaresizliklerin ve anıların romanı.Yazar, bu sarmal hâline gelmiş karşıtlıklar ve beraberlikler yumağının üstünde “yeryüzü kardeşliğini” evrensel kılıyor.“Har

Sevgili Okur, Bu kitap senin aslında mecbur olmayıp yaptığın her eylemi, seni manipüle ederek zorunda hissettiren ve sana bugüne kadar yakıştırılan (!) ama içi boş olan birçok söylemi tersine çevirerek, kendi gücünü tekrar eline alıp yaşadıklarına yeni bir bakış açısıyla bakman amacıyla kaleme alındı. Kitapla birlikte şu ana kadar bizlere dayatılan tüm o dikte edilmiş ve normalleştirilmiş ifadeleri yeni baştan yazarak, kendi içimizde derin bir muhasebe yapmamız şart gözüküyor. Kendine hiç sordun mu me

Türkiye’de daha çok eğitim alanında yapılan karma desen çalışmaların belirli bir aşamaya kadar yetkinliklerinden söz etmek mümkün. Sosyolojide makro veya mikro düzeylerde kuramsal sayıltılar çok güçlü olduğu için sosyologların karma desen çalışmalara çekimser yaklaştıklarını söylemek yanlış olmaz. Bununla birlikte son yıllarda sosyologların ilişkisel sosyoloji ile tanışmalarının, karma desen araştırmaları için cesaretlerini artırdığını söyleyebiliriz. İlişkisel sosyoloji gerek nicel-nitel, gerekse makro-m

Teknoloji gelişiyor, bilgi artıyor, meslekler dönüşüyor. Peki o zaman yarının yetişkinlerine bugün ne öğretmeliyiz? Hangi bilgi ve becerileri kazandırmalıyız? Aslında cevap çok basit. Yeni nesillerin bu değişen koşullara uyum sağlayabilmesini istiyor isek onları, tüm hayatları boyunca öğrenmeye devam edebilen yaşam boyu öğrenenler olarak yetiştirmemiz gerekiyor. Diğer bir deyişle onları bir başkasına bağımlı olmadan (öğretmen, ebeveyn, işveren) kendi öğrenme sorumluluğunu alan bağımsız öğrenenler olarak ye

Önce rahatı kaçan bir ağaç vardı, sonra orman oldu. Şimdi halk da eklendi rahatı kaçanların arasına… Asıl mesele şu, sıra yönetenlere gelecek mi? Politikacılar, uzun yıllar boyunca ormanlarımızı rant uğruna kurban etti. Ormanların ölümü ekonomiye can, iktidara nefes verdi. Ülkenin doğası ve kültürü “kalkınma” bahaneleriyle günden güne yok oluyor. Bu eko-kıyımın önüne geçmek içinse “ağaçlandırma seferberlikleri” ilan ediliyor. Ormancılık yönetiminin başarısızlığı ormanlarımızın rahatını kaçırdı. İktidar; b

Çocuklar! Yarasa Yaramasa’dan size mektup var. Dünyadaki koronavirüs salgınına yarasaların sebep olmadığını söylüyor. O masum bir yarasa ve sizle arkadaşlık etmek istiyor. Yarasa Yaramasa’nın mektubu elinize ulaşsaydı onu nasıl yanıtlardınız? Siz de onunla arkadaş olmak ister miydiniz? İşte sizin gibi çocuklar Yarasa Yaramasa’nın mektubunu aldı ve ona mektuplar gönderdi. Siz de bu kitabı okuyarak Yarasa Yaramasa’yla tanışabilir ve ona gönderilen mektupları okuyabilirsiniz. Hatta, siz de Yarasa’ya bir mektup

Bazen çok küçük önlemlerle, parasal değeri düşük koruyucu donanımlarla ve biraz daha fazla harcanacak dikkatle insanların ölmeleri ve sakat kalmaları önlenebilir. Bütün çabamız, insanların işte, yolda, evde, okulda, yani hayatın herhangi bir alanında kaza geçirmemeleri, ölmemeleri, sakat kalmamaları ve hastalanmamaları içindir. Yazarken, tüm romanlarımı, öykülerimi, denemelerimi ve şiirlerimi İş Sağlığı ve Güvenliği kavramlarının emrine verdim. Bu kitabı okuyacak olan değerli okurlarımızın her birine söy

Farkındalık (mindfulness) tohumu 2500 yıl kadar önce yeryüzüne ekildi. 1970’li yıllara kadar uykuda kaldı, 1970’lerde bilim alanına düştü.Hakkında 1980’lerde yılda birkaç bilimsel makale yazılırken ve dünyada hemen hemen hiç bilinmezken, şimdi yılda binlerce makale yayınlanmakta. Eğitimleri üniversitelere, eğitim kurumlarına, sağlık kurumlarına, firmalara verilmekte ve giderek daha geniş bir kitleye yayılmakta. Yayılmaya da devam ediyor.Yeryüzünde hiçbir kavram böyle bir ilgi görmemiş, böyle bir macera yaşa

Edebiyatta yoksulluk güncelliğini yitirmeyen, kimi zaman sözlük anlamıyla kimi zaman metafor olarak kullanılan bir tema. Birçok yazar alegorik olarak da yalnızlık temasına kurgusal metinlerinde yer verdiler. Öyküler var olan gerçekliklere ışık tutarlar. Öykü gören gözdür. En iyi gördüğü ise karanlıklardır. Burası karanlık der sana. Bak, burası karanlık. Aydınlatman gereken yerleri gösterir. Ama nasıl aydınlatacağına karışmaz. İnsan içindir öykü. Özü insandır. İnsana insanı anlatır. Zeynep Eşin; can acıtan,

‘’Bu bir rehberlik kitabı değil, ama şehri tanıtan pek çok öğe barındırıyor. Tam olarak bir anı kitabı da değil ancak pek çok anı var içinde. Bir tarih veya edebiyat kitabı hiç değil. Ama tarihe ve edebiyata dair ipuçları da bulunuyor. Sonuç itibarıyla Prag’a bir veda yazısı bu. Kim bilir, benim için veda yazısıdır, belki bir başkası için tanışma vesilesi.’’Yazar Kadir Çevik, bu kitabında, dört yıl boyunca bulunduğu Prag’da yaşadıklarını, gördüklerini, öğrendiklerini, şehrin bugününü, geçmişini, tarihî olay

“Arkadaşlık Denizi”nde tüm canlılar dostça yaşar, birçok farklı eşyayı ortak kullanırlarmış. Dayanışma bu canlıların doğasında varmış. Bir gün nereden geldiği belli olmayan bir sandalye denize düşmüş. İşler o zaman karışmaya başlamış. Acaba, Arkadaşlık Denizi’ndeki canlılar ortak bir karara varıp yeni gelen eşyalarını paylaşabilecekler mi? Eğlenceli bir macera yaşamak için rengarenk deniz minik yüzücülerini bekliyor...