Duruşu olmalı insanın hayatta, vazgeçilmezleri, doğruları, inancı ve inandıkları için savaşabilecek kocaman bir yüreği olmalı Sevgili Ruhsar Uçar'ın kitabının 30. sayfasından aldığım bu sözleri, kitabın ana fikrini, ana temasını çok çok iyi anlatıyor. Kızı Elif'e yazılmış en insani en kutsal cümlelerle süslenen ve kitaba adını veren Dinle Kızım Elif makalesi ile başlayan 300 sayfalık kitapta insani olan, her şey ama her şey kitabın sorunsalını oluşturuyor. Eşi, sevgili Ali Fuat Uçar için yazılmış makale is

Bir bir çürüyor kelimeler Yitirdi anlamını zaman Akrep kemiriyor odayı Yelkovan kan revan içinde Nasıl da vızır vızır çalışıyorlar

Sarsılmak ile sarılmak arasındaki fark nedir biliyor musun Serva? Kocaman bir S harfi. Evet kocaman isminin baş harfi. Ya da senin olabilme ihtimallerin. Şimdi yoksun ya; sarsılıyorum durmadan, olsan sarılırdık saatlerce beraber. Günlerce bekledim seni, gelmedin. Sarsıldım adının baş harfinde bir rüyanın içinde, bir aşkın enkazında kalıverdi yüreğim oracıkta. Ne sesini duyan oldu ne de ona yetişen. Fakat ben bir gün senin geleceğine inanarak sarıldım işime ve daha pek çok şeye. Ve sarıldığım her şeyi bir

İnşaat temellerinden isimler silinmişti, betonarme duvarlardan el izleri... Ve üzerlerine yazılan yazılar, bir sloganın sessizliğine hapsolmuştular. Şimdi ne çocuklar biliyordu ne de Ali, Ayşe'yi seviyordu. O duvarlar teker teker yıkılmıştı.

Yaşamak, gayrettir... İnsan, yaşam yolunda karşısına çıkan problemlere bulduğu çözümlerle insanlaşmıştır. Aklıyla, yüreğiyle, ruhuyla... Gurur Göç, bu topraklarda o gayretin en büyük temsilcilerinden biri artık. Önünde beliren engellere boyun eğmeyip, tümüyle yüzleşerek ve onlara her seferinde üstün gelip, kendi hayatını yeniden kurarak, bu ülkede birçok insanın hikâyesine umut kattı. Yaşam, vazgeçilmezdir diyen Gurur Göç, şimdi yaşamdan alıp, yüreğinde süzdüğü duyguları, her biri birer ders, her biri bire

Anlatılan çoğu masallarda çocuklara büyükler tarafından hep şu mesaj verilmiştir: İyilik, fedakârlıktır.... Peki, verilmek istenen mesaj ne kadar doğru? İyilik, gerçekten fedakârlık mıdır? Masalları yeniden yazıp onları yeniden hayata, okuyucu karşısına çıkaran yazarlar, kendilerine gelen tuhaf bir notla neye uğradıklarını şaşırırlar. Ve o anda bazı gerçeklerin farkına varırlar. Gerçek yazarlar tarafından devreye sokulan sihirli mühürlü kalem sadece masal kahramanlarının değil onların da hayatını değiştirec

Naci Komiser, Polis Akademisi'nde okurken çıkmaya başladığı ve daha sonra ayrıldığı Belma'yı zamanla aklında bir saplantı haline getirir. Ona ulaşamamanın ezikliği ile her gün onun hayalini kurmaya ve hayal ile gerçek arasında gidip gelmeye başlar. Bu saplantı sonucunda bir süre akıl hastanesinde yatmak zorunda kalır. Aynanın içinde gördüğü ve kendisine bile tam olarak açıklayamadığı sanrıları, yaşadığı ruhsal trajedinin bir yansıması olarak karşımıza çıkar; ... Aynadaki yansımasından yatağındaki hasta ismi

Yazarın ilk kitabı olan Umuda Yolculuk'ta; Köy yerinde yapacak iş bulamayan, umutlarını yeşertmek için gittikleri İstanbul'da yok olan bedenleri... Ağabey şiddetine maruz kalan çocuğun azimli yükselişini... Kendileri için yeni yaşam alanları oluşturmaya çalışırken diğer canlılara yaşam hakkı tanımayan kötü insanları... Sabah şiddet uygulayıp akşam olunca da hiçbir şey olmamış gibi sıcaklığı karısının bedeninde arayan acımasız insanları... Bozuk kaldırımlarda yol alamayıp bir sarhoşun arabasının altında kala

Bu kitapta; kuzuların henüz oynaşmaya başladığı 1960 yılının ilkbaharında, Toroslar'ın eteklerinden Niğde Ovası'na bakan bir Yörük yaylasında doğmuş, 8 yaşında sığır çobanlığı yaparak hayatı öğrenmeye başlamış ve geleceğe hep yalnız başına yürümüş bir çocuğun, hayatla mücadele yolculuğuna tanık olacaksınız.

Yağmurlar yağdı. Fırtınalar esti. Bulutlar döküldü üzerimize. Sen benim aşka geç kalmışlığımdın belki de. Vakit azdı seni sevmek için. Aşkı senle yaşamak içinse vakit kalmadı. Bize kocaman bir ayrılık kaldı. Kısa bir öyküden hatıralar kaldı bitmeyen. Mutluluk bir nefes gibiydi. En güzel manzarası idi ömrümün. En kısa anı idi. Yaşadık bitti. Bir ömür anlatsam bitmeyecek hatıralar kaldı geriye. Sen ve ben ayrı şehirlerde. Olmamız gereken yerlerdeyiz artık.

Her sabah sevgilimin koynunu saracak, Sabahı onunla karşılayacak sıcak şiirler koyup, Aşkı tatmak, Onun meyvelerini sana sunmak istedim Ama olmadı Benim sahip olamadığım, Kardeşimin olan çocukları; Benim çocuklarım gibi sev annem Soğuk demirlerin arasında Gözlerim gökyüzündeki sana takıldı Gözlerimde götürüyorum seni, Yüreğinde yaşayacağım İdeallerim insanlık için belki bir düştü annem! Tüm düş yoldaşlarıma selam yolluyorum buradan. Güvercinim derdin bana, Bir güvercin gibi uçup gideceğim; Sonsuz bir

Efkara dost, eleme hürmettim. İdrak ile oturup emele esarettim. Alın yazısına köle, cüretlere ırgattım. Bir garip aşka daldım da gittim.

Bazen çare arar insan ve der ki; Fırsatım olsaydı şayet, Bir gün öncesine dönerdim. Herkes için geçerli bir durum değildir bu ve Allah var canımı acıtıyorsun Lakin seni tanıdığım günün Bir gün öncesine dönsem ve Seni yeniden tanısam ve Bilsem ki bu acıyı Yeniden yaşayacağım Zerre tereddüt etmem Sarılırım boynuna...

Sizin, Yasemin Hanım, daima yanlış zamanda yanlış yerde olma gibi kötü bir huyunuz var.'' dedi adam. Yasemin ise buna katılmıyordu. Katılmak istemiyordu. Ne var ki her defasında bulunmayı asla planlamadığı olayların içinde kendini bir şekilde buluyordu. Bu bir lütuf mu, yoksa sadece kötü bir tesadüf mü? İşte Yasemin'in kafasındaki cevap bekleyen sorulardan yalnızca bir tanesi...

Evlilik, bir kadın ve bir erkeğin başrollerinde olduğu uzun metrajlı bir filmdir. Filmin senaryosu çift tarafından doğaçlama yazılır çoğu zaman. Yönetmene gerek yoktur aslında ama olacaksa da kayınvalideler bu iş için biçilmiş kaftandır. Akrabalar ve arkadaşlar naçizane figürandır. Film daha çok ev de denilen bir sitkomda çekilir. Varsa çocuk(lar) filmin sürprizidir. Gözyaşı ve kavgalar ise efektleri... Evlilik bir film ise eğer neden sonu da başı gibi güzel olmasın! Hele ki senaryosu çiftler tarafından ya

Arka kapak için yazdığım bu yazıyı birilerine kapak olsun diye yazmadım. Bu kitabı oğluma hesap vermek için yazdım. Bu kitabın içinde bir babanın enayice kendi ve oğlu için adalet ararken hukuk ile adalet arasındaki farkı yaşayarak görmesi var. Bu kitabın içinde; bir çocuğun başrolde iken yetkili kişiler tarafından nasıl figüran ve icralık bir mal olarak görüldüğü var. Bu kitabın içinde çocuk psikolojisi , çocuk pedagojisi var. Bu kitabın içinde avm kültürünün toplum üzerindeki etkileri var. Bu kitabı

Sonunda başlıyor. Gölge, karanlığın içinden döndü! Ayağa kalktı ve pencerenin önüne gitti. Dışarıdaki temiz gökyüzü ve parlak güneşin aydınlattığı estetik şehir... Herkesi neşeyle doldurmaya yetecek kadar güzeldi, neredeyse herkesi... Yüzünü yıkamak için aynanın karşısına gitti. Bakışları göğsünün, kalbinin üstünde V şeklindeki yara izine kaydı. Ve kaytarmak da yok, söz verdin. deyişi ve gülümsemesi geldi gözlerinin önüne. Başına giren sancı yüzünden ayakta durmakta zorlandı. Yarım dakika bile sürmemişt

Dönüşüm istiyorsunuz, doğrulmak, yeni bir döngüyle her şeye yeniden başlamak istiyorsunuz, öyle değil mi? Bir su gibi berrak ve bir gül tomurcuğu kadar taze olmak istiyorsunuz. Üstünüzdeki verimsiz toprağa veda etmek, kamburunuzu düzeltmek istiyorsunuz. Tükettiğiniz ne varsa tekrar kazanmak, kilometre saatinizi sıfırlamak istiyorsunuz. Biten değerlerinize vitamin takviye etmek, içinize bir tutam sevgi serpmek istiyorsunuz. Değil mi? Unutmayın ki doğrultmadan doğrulamazsınız. Birini kaldırmadan siz de yukarı

Evvel taş tabletlere, bilahare bakır levhalara kazındı kıyamet pusatı... Namıdiğer; Kargın Yıldızı! Ateşe, rüzgâra, suya ve toprağa kuruluydu anahtarı. Tam üç defa vurdu İblis'in ordusunu... İlkinde soğuk rüzgârlar, cihanı dondurdu! İkinci kez çarptığında, Murya'da, dağlar yürüdü... Kabardı toprak, ne var ne yok yuttu! Suyla indi üçüncü... Delindi gök, taştı deniz, arzı doldurup boğdu! Şimdilerde dördüncü, bir sandığın içinde, çağrılmayı bekliyor. Ve bu gelen sonuncu; hazır ol ey ahali, kor ateşiyle geliyor

Bu kitap; Türkiye'de hiç bir kesime meydan okumak, karşıt görüşleri keskinleştirip cepheleşmeyi artırmak, içerisinde savunduğu fikirler dışında hiç bir fikri kabul etmemek için yazılmadı. Bilakis, bölünerek değil, bize meydan okuyan asıl düşmana karşı birleşerek, fikirlerimizin hepsinin değerli olduğu ancak ortak asgari müştereklerimiz olması gerektiği ve bunun da salt Türkiye gerçekleri üzerine oturması gerekliliği tezinden hareketle yazılmıştır. Allah'ın yaratıp yönettiğine eski diyerek, ortadan kaldırıp